 |
|
|  |  |  | 
"Το Ελληνικό πνεύμα και η σημασία του για μάς"
Richard Livingstone
Εκδόσεις «Μαστορίδη»
Αθήνα
Στο βιβλίο αυτό του Λίβινγκστον χαίρεται ο αναγνώστης τον σοφό Άγγλο ελληνιστή, όχι μόνο για τη μεθοδικότητα και αντικειμενικότητά του αλλά και την προσωπική εμπειρία του. Ξέρει ο σ. να προσεγγίζει το Ελληνικό πνεύμα, ύστερα από επίπονη προσπάθεια που έκανε - έργο ζωής! -, για να συλλάβει τους κύριους αρμούς του. Αλλά συγχρόνως κατόρθωσε να δώσει στη σύλληψή του παλμό ζωής και να δει τον Έλληνα με ανεξαρτησία στοχασμού στα διαρκώς αιώνια, σημαντικά και για μας και κάθε εποχή στοιχεία που περικλείει.
Φυσικά ο νεώτερος άνθρωπος δέχθηκε, στο μεταξύ, το μήνυμα του Ευαγγελίου και η σχέση του με το Αιώνιο και την Αγάπη πήρε ένα βάθος και μια έκταση, που τον στήριξε στο ξεπέρασμα του εαυτού του. Η ελληνική παιδεία του έπαιξε εδώ ένα ρόλο προγύμνασης με την καλλιέργειά του στην Αρετή, ώστε "όσο το δυνατόν ανθρώπω ομοιούσθαι Θεώ".
Η σύνθεση αυτή ελληνικού και χριστιανικού πόσο λειτουργεί σήμερα, στα 2006, στην κυριαρχία της Τεχνοκρατίας, της Μαζοποίησης, της Μη Παιδείας; Στη μεσοβασιλεία των πολιτισμών; Η σχετικοκρατία, ο υποκειμενισμός και η ειδωλολατρία του "χρυσού μόσχου" της σκοπιμότητας κατακλύζουν τα σύγχρονα πλήθη, ενώ συγχρόνως ακούγονται καθαρά οι φωνές που παραπέμπουν στην Ελλάδα και τους σαφείς άξονες του πολιτισμού της. Τα τραγικά γεγονότα και η κατάπτωση του πολιτισμού μας, που έχασε απ' την όρασή του τις καθαρές γραμμές του ανθρώπινου προσώπου, έκανε επιτακτική την ανάγκη να φοιτήσουμε στο σχολείο της Ελλάδας και αυτό κάνει το βιβλίο αυτό, που αποτείνεται - neque indictissimis, neque doctissimis - ούτε στους πολύ άσοφους, ούτε στους πολύ σοφούς.
Αλλά υπάρχει το Ελληνικό Πνεύμα; Οι κύριες αρθρώσεις του βιβλίου του Λίβινγκστον απαντούν στο ερώτημα. Τα γνωρίσματα του Ωραίου, της Ελευθερίας, της Ευθύτητας, του Ανθρωπισμού - Πίνδαρος και Ηρόδοτος -, της Ψυχικής υγείας και Πολυμέρειας, της Λογοτεχνίας διαρκώς παρούσας κι εμπνέουσας…, αναπτύσσονται διεξοδικά και ζωντανά ώστε να κάνουν το βιβλίο επίκαιρο, ενώ δεν παύει να είναι διαχρονικό.
Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου
Δ. Σολωμού 15, Φάρος 154 51 Ν. Ψυχικό
Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F
info@elbi.gr www.elbi.gr,
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
