 |
|
|  |  |  |  ΟΗΕ - Κίνδυνος για την παγκόσμια διατροφική αλυσίδα... απο τους μαζικούς θανάτους μελισσών σε όλο τον κόσμο
Γενευη
Ο μαζικός θάνατος αποικιών μελισσών σε πολλά σημεία του πλανήτη ενδέχεται να αποτελεί ένα μέρος μόνο της μεγάλης, βαθειάς και αυξανόμενης απειλής --που πρόερχεται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος-- και για τα αποθέματα τροφών για τους ανθρώπους, προειδοποιεί μια σχετική έκθεση των Ηνωμένων Εθνών.
Η εξασθένιση των άνθεων των φυτών, η μεγάλη εξάπλωση των παρασίτων, η αλόγιστη χρήση μικροβιοκτόνων είναι μερικοί μόνο από τους δεκάδες παράγοντες της μόλυνσης του αέρα που οδήγησαν στην πρόσφατη κατάρρευση των αποικιών των μελισσών, κυρίως στη Βόρεια Αμερική (μείωση κατά 30%) και στην Ευρώπη (επίσης 30%), αναφέρεται στην έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράματος του ΟΗΕ.
Αυτό το "κοκτέιλ" προβλημάτων μόλυνσης --σπανίως υπάρχει ένα μόνο πρόβλημα, το οποίο είναι και εύκολο να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί-- ενδέχεται να πλήξει και τις άγριες μέλισσες και άλλα έντομα που η ύπαρξή τους είναι ζωτικής σημασίας για την γονιμοποίηση της πατάτας , της σόγιας, των μήλων και δεκάδων άλλων προϊόντων.
"Είναι τελικώς η κορυφή του παγόβουνου αυτό που γίνεται με τις μέλισσες;" αναρωτιέται ο Πίτερ Νιούμαν, επικεφαλής συντάκτης της έκθεσης του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ, που τιτλοφορείται "Η εξαφάνιση των μελισσών και οι διάφορες απειλές για τα έντομα".
"Δεν υπάρχει άμεση απειλή για τη γονιμοποίηση των μελισσών αλλά είναι προδιαγεγραμμένη", ανέφερε ο κ. Νιούμαν που έκανε έκκληση "να κάνουμε όλοι κάτι για να ενισχύσουμε τα έντομα για τις μελλούμενες γενιές".
Στην έκθεση αναφέρεται ότι μεγάλη θνησιμότητα σε αποικίες μελισσών καταγράφεται και στην Κίνα, στην Αίγυπτο αλλά και στην Λατινική Αμερική.
"Υπάρχουν ενδείξεις ότι το πρόβλημα επεκτείνεται και τείνει να γίνει παγκόσμιο, αφού σε ορισμένες περιοχές της γης υπάρχει μείωση των μελισσών κατά 85%--στη Μέση Ανατολή, για παράδειγμα" ανέφερε εκφράζοντας τη λύπη του ο κ. Νιούμαν.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι μέλισσες, οι πεταλούδες και τα σκαθάρια, όπως και τα πουλιά, εκτιμάται ότι προσφέρουν ετησίως στην ανθρώπινη οικονομία εργασία αξίας 153 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή το 9,5% της συνολικής αξίας της εργασίας για την παραγωγή ανθρώπινης τροφής, επισήμανε ο κ. Νιούμαν αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι μόνο στις ΗΠΑ πάνω από δύο εκατομμύρια αποικίες μελισσών προσφέρουν στον άνθρωπο την πολύτιμη γονιμοποίηση των ειδών προς βρώση με το συνεχές γυρολόγημά τους από φυτό σε φυτό και από λουλούδι σε λουλούδι.
Με δεδομένο ότι από τα 100 είδη λαχανικών που προσφέρουν το 90% της τροφής στον κόσμο, τα 70 είδη γονιμοποιούνται από τις μέλισσες, γίνεται σαφής η ανεκτίμητη προσφορά τους και οι αυξημένες ευθύνες των ανθρώπων για τη σωτηρία τους, προστίθεται στην έκθεση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
