Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ερευνα δείχνει ότι τα σαλάμια, τα λουκάνικα, το ζαμπόν και το μπέικον αυξάνουν τον κίνδυνο για την καρδιά



Στοκχόλμη

Οι άνθρωποι που καταναλώνουν ακόμη και μέτριες ποσότητες επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος, όπως σαλάμια, λουκάνια, χάμπουργκερ, ζαμπόν και μπέικον, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο καρδιολογικών προβλημάτων ή και πρόωρου θανάτου λόγω καρδιοπάθειας, σύμφωνα με μια νέα σουηδο-πολωνική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια περιβαλλοντικής ιατρικής Αλίτσια Βολκ του ιατρικού πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό καρδιολογικό περιοδικό "Circulation: Ηeart Failure", μελέτησαν στοιχεία για περίπου 37.000 άνδρες ηλικίας 45 έως 79 ετών χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακών προβλημάτων ή καρκίνου. Μετά από 12 χρόνια παρακολούθησης, από αυτούς σχεδόν οι 2.900 είχαν διαγνωστεί με κάποιο καρδιολογικό πρόβλημα και οι 266 είχαν πεθάνει από την καρδιά τους.

Η μελέτη έδειξε ότι όσοι έτρωγαν το περισσότερο επεξεργασμένο κόκκινο κρέας (πάνω από 75 γραμμάρια τη μέρα), είχαν κατά μέσο όρο 28% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιολογικού προβλήματος όπως καρδιακής ανεπάρκειας, σε σχέση με όσους έτρωγαν τις λιγότερες ποσότητες τέτοιου κρέατος (κάτω από 25 γραμμάρια ημερησίως). Όσοι έτρωγαν πιο πολύ επεξεργασμένο κόκκινο κρέας, είχαν επίσης υπερδιπλάσια πιθανότητα πρόωρου θανάτου από καρδιά σε σχέση με όσους έτρωγαν το λιγότερο.

Για κάθε 50 γραμμάρια παραπάνω (π.χ. μία έως δύο φέτες ζαμπόν) στην ημερήσια κατανάλωση ενός ατόμου, ο καρδιολογικός κίνδυνος αύξανε κατά 8% και του πρόωρου θανάτου από καρδιακή ανεπάρκεια κατά 38%. Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκε αύξηση του κινδύνου καρδιοπάθειας ή πρόωρου θανάτου για όσους έτρωγαν κόκκινο κρέας, αλλά όχι επεξεργασμένο.

Το επεξεργασμένο κρέας έχει υποστεί κάποιου είδους κατεργασία, με την προσθήκη αλατιού και συντηρητικών ή με κάποια άλλη μέθοδο επεξεργασίας, για παράδειγμα τα «καπνιστά» αλλαντικά περιέχουν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Αντίθετα, όπως είπε η Βολκ, το μη επεξεργασμένο κόκκινο κρέας δεν περιέχει συντηρητικά, ούτε τόσο αλάτι.

Η κύρια ερευνήτρια Τζοάνα Καλούτζα, επίκουρος καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Επιστημών της Ζωής στη Βαρσοβία, επεσήμανε ότι «πρέπει κανείς να αποφεύγει το επεξεργασμένο κόκκινο κρέας στη διατροφή του και να περιορίζει την ποσότητα του μη επεξεργασμένου κόκκινου κρέατος στη μία έως δύο μερίδες την εβδομάδα ή και λιγότερο. Στη θέση τους, να τρώτε περισσότερα φρούτα, λαχανικά, προϊόντα ολικής άλεσης, ξηρούς καρπούς και ψάρια».

Οι ερευνητές ήδη πραγματοποιούν μια αντίστοιχη μελέτη για τις γυναίκες και, όπως είπαν, περιμένουν παρεμφερή ευρήματα.  



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία