Η ρητορική του πατριωτικού ελληλοκεντρισμού, του πατριωτισμού που πολλές φορές καταντά πατριδοκαπηλία, του εθνικισμού,  του κομμουνισμού, του σοσιαλισμού, του καπιταλισμού, του φιλελευθερισμού, του πολυπολιτισμού κ.λ.π. έχει καταντήσει «λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», αλλά, εντελώς απαραίτητο εξάρτημα, στον «ξύλινο λόγο», στο μονότονο ανυπόφορο ψαλτήρι, των αμοραλιστών πολιτικών της Ελλάδας και βέβαια όλης της υφηλίου. Με αυτούς τους –ισμούς προσπαθούν να πλανέψουν και αποκοιμήσουν τους λαούς της γης, για να κερδίσουν την εύνοιά τους, την ψήφο τους, για την προσωπική τους ωφέλεια και των συμπλεκομένων συνεργατών τους, οι εξουσιαστές των λαών του κόσμου.

Είναι απαραίτητη η παρατήρηση του γύρω γίγνεσθαι με το φακό μέγιστης διακριτικής ικανότητας που διαθέτει σήμερα η επιστήμη. Με την παρατήρηση, την καταγραφή των δεδομένων, την επεξεργασία αυτών των δεδομένων με την ανάλυση και το πείραμα, θα οδηγηθούμε στη σύνθεση, απόδειξη, επαλήθευση, διερεύνηση της λύσης του προβλήματος της εξουσίας των λαών. Σπάνια κάποιοι τολμούν την απόπειρα αυτής της λύσης. Ασφαλώς, σ’ αυτή την ατολμία,  μεγάλο μέρος αυτής της χειραγώγησης καταλαμβάνει παγκόσμια στον 21^ου αιώνα και εν έτει 2014, η αλληλεξάρτηση των συμφερόντων, εντός των κοινωνιών, και μεταξύ των λαών στα πλαίσια της ήδη παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, που περιορίζει αισθητά την έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση της λύσης αυτού του μεγάλου προβλήματος της ανθρωπότητας, αλλά οπωσδήποτε, με ελπίδες περαιτέρω ελευθερίας έκφρασης για τα επόμενα έτη του αιώνα μας.

Οι –ισμοί, ελληνοκεντρισμός, πατριωτισμός, εθνικισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός, πολυπολιτισμός, και περαιτέρω, κατ΄επέκταση στα όρια αυτών, ατομοκεντρισμός, κοινωνιοκεντρισμός, κοσμοκεντρισμός, κοσμοπολιτισμός, δεν μπορούν να αποτελέσουν σχήματα ρητορικής με σκοπό διατύπωσης λαθεμένων, πλανημένων ή δόλιων απατηλών συλλογισμών, προσώπων πολιτικών σχηματισμών, κομματικής ρητορικής και όλων των μελών της σημερινής πολιτικής, θρησκευτικής και οικονομικής εξουσιαστικής ελίτ των κρατών, εθνών, όταν φιλτράρονται από την επιστήμη=γνώση. Μένουν μετέωροι:

Η παρατήρηση βεβαιώνει ότι σ’ όλα τα κράτη της υφηλίου, πάντα και τώρα, υπήρχε και υπάρχει δυναμική ισορροπία ανάμεσα σ’ αυτούς τους –ισμούς ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες τοπικά και χρονικά.

Ο δυϊσμός, δυαλισμός, διαρχία, dualismus, κοινωνιοκεντρισμός vs ατομοκεντρισμός, όπως λέμε αρετή vs κακία, πνεύμα vs ύλη, φως vs σκότος κ.λ.π. δεν έχει στερεά ή ουσιώδη, ορθολογικά, επιστημονικά, εμπειρικά επιχειρήματα. Σ’ όλα τα κράτη της υφηλίου, πάντα και τώρα, υπήρχε και υπάρχει «δυναμική ισορροπία» ανάμεσα σ’ αυτό τον ντουαλισμό της κοινωνιοκεντρικότητας και της ατομοκεντρικότητας, ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν και επικρατούν σήμερα στις διάφορες χώρες του πλανήτη, καθώς και με πλήθος άλλων παραγόντων, όπως η ιδιοσυγκρασία των λαών, ιστορική πραγματικότητα, οι πολιτισμικές καταβολές, οι ιδιαιτερότητες γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές, ο ορυκτός πλούτος κ.λ.π.

Ας σκεφτούμε μόνο τούτο: Όλοι μας, όλα τα δισεκατομμύρια του πληθυσμού της γης γεννηθήκαμε πάνω στον πλανήτη γη. Άρα, είμαστε όλα αυτά τα δισεκατομμύρια του πληθυσμού της γης, όλοι οι άνθρωποι, κοσμοπολίτες. Επίσης, είμαστε όλοι οι άνθρωποι της γης πατριώτες, αφού γεννηθήκαμε σε συγκεκριμένο σημείο της γης, στην ιδιαίτερη πατρίδα μας (πόλη, κωμόπολη, χωριό, κάποιο τσαντίρι σε συγκεκριμένη θέση, της Ελλάδας, κ.λ.π.), αφού εκεί είδαμε για πρώτη φορά το φως της ημέρας, τη μητέρα μας, και είχαμε τις πρώτες ψηλαφίσεις και άλλες αισθησιακές, αισθητηριακές εμπειρίες, και αφού μας το υπενθυμίζει και ο συγκλονιστικός Κωστής Παλαμάς (αυτό για νοσταλγικούς συνειρμούς αγάπης προς την πατρίδα, για τους ομογενείς μας ): «Το σπίτι μου το πατρικό, κι ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό  ’ναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει.»       

(*) Ο κ. Χαράλαμπος Τ. Γκόλιας, είναι:

- Φυσικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 1959.

- Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Πολυτεχνείου 1967.

- Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 2006.