 |
|
|  |  |  | 
Το Διαβητικό Χωριό "μετακομίζει" φέτος στη Δράμα
Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)
Στη Δράμα θα μεταφερθεί φέτος το Διαβητικό Χωριό, μετά τις προηγούμενες διοργανώσεις που πραγματοποιήθηκαν στον Πειραιά (2011), στην Αθήνα (2012) και στη Θεσσαλονίκη (2013). Πρόκειται για μια διοργάνωση, με θέμα τον σακχαρώδη διαβήτη, ο οποίος στις μέρες μας αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας, με σοβαρότατες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις για το κοινωνικό σύνολο και τα συστήματα υγείας.
Το Διαβητικό Χωριό θα "εγκατασταθεί" στην Πλατεία Ελευθερίας της Δράμας, από τις 6 έως τις 8 Νοεμβρίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη (14 Νοεμβρίου).
Όπως επισημαίνει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων-Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ) Αθανασία Καρούνου, το Διαβητικό Χωριό θα αποτελείται από θεματικές "γειτονιές", που θα στεγάζονται στις τέντες που θα στηθούν στην Πλατεία Ελευθερίας και σε καθεμιά από αυτές θα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις με εκπαιδευτικό και διαδραστικό περιεχόμενο.
"Μέσα σε συνθήκες ομολογουμένως αντίξοες, η Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ τολμά και πάλι να δώσει συνέχεια στην πρωτοποριακή, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ιδέα της και να χτίσει και πάλι ένα όμορφο σκηνικό, μέσα στο οποίο το κοινό θα έχει τη δυνατότητα, όχι μόνο να γνωρίσει καλύτερα τη μάστιγα που λέγεται διαβήτης, αλλά και να ευαισθητοποιηθεί και βεβαίως να εκπαιδευτεί γύρω από θέματα που αφορούν την πρόληψη αλλά και τη σωστή διαχείρισή του" προσθέτει η κ. Καρούνου.
Πριν από την έναρξη του Διαβητικού Χωριού, στις 6 Νοεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν συζητήσεις και εργαστήρια από επαγγελματίες υγείας και άτομα με διαβήτη, με θέματα που θα οριστούν από την επιστημονική και την οργανωτική επιτροπή.
Ο πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής και της Εταιρείας Παθολογίας Βορείου Ελλάδος, καθηγητής παθολογίας Απόστολος Χατζητόλιος, επισημαίνει ότι η συνεχιζόμενη αύξηση της επίπτωσης του σακχαρώδη διαβήτη, λόγω των συνθηκών και του σύγχρονου τρόπου ζωής, δημιουργεί για την ιατρική κοινότητα μια αυξανόμενη πρόκληση για την αποτελεσματική πρόληψη και θεραπευτική αντιμετώπιση τόσο του ίδιου του διαβήτη όσο και των επιπλοκών του.
Παράλληλα, τονίζει ότι προτεραιότητα αποτελεί να κατανοήσει κανείς ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο νόσημα με σοβαρές επιπλοκές, που μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρίες, όμως με την κατάλληλη αγωγή και παρακολούθηση με τις σύγχρονες δυνατότητες της ιατρικής, οι επιπλοκές μπορούν να προληφθούν και οι διαβητικοί να ζουν μια φυσιολογική ζωή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
