|
| | | |
Τα τσιγάρα με γεύση μέντας αυξάνουν περισσότερο τον εθισμό στη νικοτίνη
Ινστιτούτο Τεχνολογίας Καλιφόρνιας
Αν κανείς καπνίζει τσιγάρα με γεύση μέντας, είναι πιο δύσκολο να το κόψει, επειδή έχει εξαρτηθεί περισσότερο από τη νικοτίνη, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που βασίστηκε στη μελέτη πειραματόζωων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το μίγμα καπνού και μέντας έχει «ενοχοποιηθεί» για τη δημιουργία μεγαλύτερης εξάρτησης στους καπνιστές. Εδώ και λίγα χρόνια, άλλες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι όσοι προτιμούν τα τσιγάρα -και γενικότερα τον καπνό- με μέντα, καπνίζουν συχνότερα και το κόβουν δυσκολότερα. Μέχρι σήμερα δεν ήταν σαφές γιατί αυτό συμβαίνει, αλλά η νέα μελέτη ρίχνει περισσότερο φως στον σχετικό βιολογικό μηχανισμό, που ενισχύει τον εθισμό.
Η μέντα, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιείται σε φάρμακα για την ανακούφιση του ερεθισμένου λαιμού, ενώ τα πρώτα τσιγάρα με αυτή τη γεύση εμφανίστηκαν ήδη από τη δεκαετία του ’20. Μια προηγούμενη έρευνα έδειξε ότι ενώ το 50% των καπνιστών τσιγάρων, χωρίς γεύση, μπορούσαν να το κόψουν, το ποσοστό αυτό μειωνόταν έως το 23% για τους καπνιστές τσιγάρων με μέντα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Μπράντον Χέντερσον του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Εταιρείας Νευροεπιστήμης των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, σύμφωνα με το "New Scientist", εξέθεσαν ποντίκια σε μίγμα καπνού με μέντα ή μόνο σε μέντα και διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλός τους, ακόμη και μόνο με τη σκέτη μέντα, ανέπτυσσε περισσότερους υποδοχείς νικοτίνης, γεγονός που διευκολύνει την ανάπτυξη εθισμού στην εν λόγω ουσία.
Συνεπώς, κατά τους ερευνητές, ακόμη και όταν η μέντα δεν συνδυάζεται με νικοτίνη, έχει την ικανότητα να αυξάνει τους υποδοχείς νικοτίνης στον εγκέφαλο, ιδίως σε εκείνες τις νευρωνικές περιοχές που εμπλέκονται στην ανταμοιβή και απόλαυση. Η νέα μελέτη έδειξε ότι σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, που παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του εθισμού, η μέντα από μόνη της αύξησε κατά 78% τους σχετικούς υποδοχείς.
«Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η μέντα δεν είναι απλώς ένα προσθετικό γεύσης», δήλωσε ο Μπράντον Χέντερσον. Αν κάτι ανάλογο επιβεβαιωθεί ότι συμβαίνει και στους ανθρώπους, τότε αποδεικνύεται πως η μέντα ενισχύει τις εθιστικές ιδιότητες της νικοτίνης.
Τα τσιγάρα μέντας αναμένεται να απαγορευτούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το 2022 και οι ΗΠΑ εξετάζουν κάτι ανάλογο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|