|
| | | |
Πλάτωνος
ΧΑΡΜΙΔΗΣ
Εἰσαγωγή, Μετάφραση, Σημειώσεις:
Ν. Μ. ΣΚΟΥΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα
Από τις εκδόσεις ΕΚΚΡΕΜΕΣ, στη σειρά Εὐμενείς ἔλεγχοι, κυκλοφόρησε ο ΧΑΡΜΙΔΗΣ του Πλάτωνα, σε μετάφραση Ν.Μ. Σκουτερόπουλου με εισαγωγή και σημειώσεις του ιδίου.
«Ὁ Χαρμίδης, ἕνας γοητευτικὸς μικρὸς καὶ συνάμα ἀπαιτητικὸς διάλογος, "περίεργος καὶ δύσκολος" κατὰ τὸν Guthrie εἶναι ὁ πρῶτος ἀφηγηματικὸς διάλογος τοῦ Πλάτωνα. Ἀφηγητὴς σὲ αὐτὸν εἶναι ὁ Σωκράτης ποὺ περιγράφει σὲ κάποιον ἀπροσδιόριστο καὶ μὴ ἐμφανιζόμενο ἀκροατὴ μιὰ συνάντησή του σὲ ἀθηναϊκὴ παλαίστρα μὲ γνώριμους συμπολίτες του καὶ τὴ συζήτησή του μαζί τους. Ἀντικείμενο τῆς συζήτησης ἦταν ἡ σωφροσύνη: Προσπαθοῦσαν νὰ προσεγγίσουν μιὰ ἀρετὴ ποὺ λογιζόταν ὡς ἕνα εἶδος σύνεσης, ὀρθοφροσύνης, περίσκεψης, καὶ συγκαταλεγόταν στὶς ἀρετὲς ποὺ θεωροῦνταν βασικὲς γιὰ τὴν ἀγωγὴ τοῦ ἀνθρώπινου βίου.»
ISBN 978-618-50-76-08-5
Σελίδες 130
Τιμή 13,85 ευρώ
Στην ίδια σειρά κυκλοφορούν:
Πλάτωνος ΙΩΝ, Ελίζαμπεθ Άνσκομπ – Τόμας Νέιγκελ ΗΘΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – ΗΘΙΚΗ ΕΝ ΠΟΛΕΜΩ, Ρενέ Ντεκάρτ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΤΗΕ ΠΡΩΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, Πήτερ Φρέντερικ Στρώσον ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΚΡΑΤΙΑ, Νοβάλις ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗ Ή ΑΛΛΩΣ ΕΥΡΩΠΗ, Έντμουντ Χούσερλ Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ, Μωρίς Μερλώ-Ποντύ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΟΚΙΜΙΑ, Νέλσον Γκούντμαν ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, Λύντια Γκερ ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ, Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς Η ΜΟΝΑΔΟΛΟΓΙΑ, Τσαρλς Τέιλορ ΔΥΣΑΝΕΞΙΕΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ, Ζακ Λακάν ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ, Γκέοργκ Λούκατς Η ΠΡΑΓΜΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ, Ουίλλιαμ Τζαίημς ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΜΟΣ, Ντέιβιντ Χιουμ ΚΕΙΜΕΝΑ Αυτοβιογραφικά, γνωσιολογικά, ηθικά, Σπινόζα ΗΘΙΚΗ, Φρήντριχ Νίτσε ΠΕΡΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΥΣ ΥΠΟ ΕΞΩΗΘΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ, Πωλ Ρικέρ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Τζ.Λ. Μάκι ΗΘΙΚΗ Η επινόηση του ορθού και του εσφαλμένου, ΧΙΛΑΡΥ ΠΑΤΝΑΜ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, Διερεύνηση των δυνατοτήτων του ανθρώπινου νου, Έντμουντ Χούσερλ Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, Ρενέ Ντεκάρτ ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Ι & ΙΙ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|