Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




“Ρωγμές και Αγγίγματα”

του Δημήτρη Καραγιάννη

Εκδ. “Αρμός”



Aθήνα

Το βιβλίο “Ρωγμές και Αγγίγματα” του παιδοψυχιάτρου – ψυχοθεραπευτή κ. Δ. Καραγιάννη αποτελεί μια συλλογή από άρθρα, εισηγήσεις και συνεντεύξεις του, οι οποίες άπτονται των χώρων της ψυχοθεραπείας και της ποιμαντικής.

Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας πραγματεύεται τις προϋποθέσεις της θεραπευτικής – ποιμαντικής σχέσης και της ουσιαστικής διδασκαλίας του λόγου του Θεού, το ψυχολογικό προφίλ των εξομολογουμένων και των θεολόγων καθηγητών, την αντιμετώπιση του ψυχικά πάσχοντος στο Βυζάντιο.

Ακόμη πραγματεύεται τη διάκριση μεταξύ θρησκευτικότητας και πίστης, ανάγκης και επιθυμίας, κατάκρισης και συγχωρητικότητας, ταπείνωσης και εγωισμού, υπομονής και ανοχής και την επίτευξη ενός ευχαριστιακού τρόπου ζωής.

Επίσης, σχολιάζει θέματα που αφορούν το γάμο ως πεδίο άσκησης των συντρόφων, τη διάσωση του έρωτα μέσα στη σχέση ανθρώπων που συνδυάζουν τους ρόλους του συζύγου και του γονέα, τα υπαρξιακά ερωτήματα απέναντι σε μια εγκυμοσύνη επιθυμητή ή ανεπιθύμητη, την παρουσία της τηλεόρασης στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία και την αξιοποίηση του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης.

 

Ο συγγραφέας παρουσιάζει τα θέματά του αξιοποιώντας την πλούσια κλινική του εμπειρία και τις προσωπικά βιωμένες αξίες της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, με τρόπο που συνδυάζει την επιστημονική εγκυρότητα και την εμπνευσμένη λογοτεχνική έκφραση.

 

          “Η ερωτική επιθυμία είναι μια λαχτάρα για τη συνάντηση με τον άλλο άνθρωπο.

Ισοδυναμεί με την αναγκαία ορμή και ταχύτητα που πρέπει να έχει ένα αεροπλάνο για να απογειωθεί. Δίχως τα φτερά της επιθυμίας, η συνύπαρξη με τον άλλο άνθρωπο γίνεται βόλεμα κάποιων αναγκών ή ισόβια κάθειρξη.”                                                                                          σ.173

          “Υπομονή είναι το χειμερινό του κάμπου, όπου δε φαίνεται τίποτα να συμβαίνει. Κάτω από την επιφάνεια όμως, μέσα στη γη, συντελείται η μαγική μετάλλαξη του σπόρου σε φυτό.”    σ.202

          “Είναι ευλογία η μεταμοντέρνα εποχή με την αμφισβήτηση των πάντων. Σχετικοποιώντας τις αλήθειες δίνει την ευκαιρία ανάδειξης της αλήθειας. Οι “μοντέρνοι” της μεταμοντέρνας περιόδου θα γελοιοποιήσουν τους πιστούς, καθώς θα τους ταυτίσουν με το παρελθόν.

Όμως οι γνήσιοι φορείς, γνήσιων αξιών θα είναι εκείνοι, οι οποίοι θα μπορέσουν να συναντήσουν τους νέους ανθρώπους της μεταμοντέρνας περιόδου, που θα αναζητούν τη γνησιότητα για να νοηματοδοτήσουν τη ζωή τους.”                                                                                                      σ.235

 

 





Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου

Δ. Σολωμού 15, Φάρος 154 51 Ν. Ψυχικό

Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F 

info@elbi.gr  www.elbi.gr,              



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία