Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




«Τετράποδη» και... «στρουμπουλή» η πρώτη δημόσια ανταλλακτική βιβλιοθήκη



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Ε. Σοφιανού)

Τι δουλειά έχει ένα τεράστιο πλαστικό βαρέλι που στηρίζεται πάνω σε τέσσερα ξύλινα "πόδια" στον πρώτο προβλήτα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης; Κι από πού "ξεφύτρωσε", μαγνητίζοντας τα βλέμματα των περαστικών κάθε ηλικίας που σπεύδουν να το περιεργαστούν;

   Το τεράστιο αναποδογυρισμένο βαρέλι, που για έξι μήνες θα βρίσκεται στον πρώτο προβλήτα του λιμανιού, είναι η πρώτη δημόσια ανταλλακτική βιβλιοθήκη που έγινε από την ομάδα "Thessaloniki Next2U", μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση που διατηρεί τον εθελοντικό της χαρακτήρα και εντάσσει το συγκεκριμένο πρότζεκτ (με την επωνυμία "Think Tank") στις δράσεις της, που περιλαμβάνονται στο πλαίσιο του αστικού ακτιβισμού, εξήγησε ο 26χρονος Δημήτρης Θεοδωράκος, ένας εκ των τριών ατόμων που "τρέχουν" το συγκεκριμένο έργο.

   Οι άλλοι δύο συνεργάτες του κ. Θεοδωράκου είναι ο 25χρονος Βαγγέλης Κοκκοτζής και η 29χρονη Ιωάννα Καρυπίδου, που με μεράκι και θέληση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο "έτρεξαν" το συγκεκριμένο έργο για τη δημιουργία αυτής της ξεχωριστής βιβλιοθήκης.

   "Φιλοσοφία μας είναι να παίρνει κάποιος ένα βιβλίο και να αφήνει ένα άλλο" εξήγησε ο κ. Θεοδωράκος.

   Όσο για το πώς ξεκίνησε όλη αυτή η δράση, ο κ. Θεοδωράκος σημείωσε ότι η ομάδα Thessaloniki Next2U έλαβε μέρος στο 3ο FEAST Thessaloniki που έγινε τον περασμένο Οκτώβριο και καταθέτοντας αυτή την πρόταση κέρδισε το πρώτο βραβείο. Από εκεί και έπειτα, ο χρόνος "έτρεχε", μαζί με τον ενθουσιασμό και την εργασία της ομάδας για την ανάπτυξη του συγκεκριμένου πρότζεκτ.

   Το πρωτοποριακό και καινοτόμο σχήμα της βιβλιοθήκης που θα μείνει για έξι μήνες στον πρώτο προβλήτα, όπως είπε ο κ. Θεοδωράκος, πηγάζει από την παραχώρηση σχεδίων και συμβουλευτικής που παρείχε ένα γραφείο από τη Νέα Υόρκη, με τους οποίους η ομάδα είχε επαφή.

   Ο σκελετός της βιβλιοθήκης αποτελείται από τέσσερα ξύλινα "πόδια" και η "οροφή" της είναι μια δεξαμενή,(εξ' ου και το όνομα της δράσης: "think tank"), "ένας κάδος που χρησιμοποιούν οι οινοπαραγωγοί για την αποθήκευση σταφυλιών".

   Για τους έξι μήνες που η βιβλιοθήκη θα βρίσκεται στον πρώτο προβλήτα, η ομάδα έχει αναλάβει τον εφοδιασμό της με βιβλία, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.

   Όσοι την αντικρίσουν για πρώτη φορά, ενδεχομένως να εκπλαγούν από το μέγεθος, το σχήμα, το χρώμα και συνολικά την κατασκευή της. Μάλιστα, διαπιστώσαμε ιδίοις όμασι ότι η κατασκευή προκαλεί έκπληξη και απορία για το τι μπορεί να είναι. Μόλις, όμως, ξεπεραστούν οι αρχικές επιφυλάξεις και φόβοι και μπει κάποιος στο... βαρέλι - βιβλιοθήκη, διαπιστώνει πως τριγύρω του βρίσκονται βιβλία. Η βιβλιοθήκη έχει δύο σειρές από ράφια που εφάπτονται κυκλικά της δεξαμενής, βιβλία συγγραφέων όπως ο Νίκος Καζαντζάκης, αλλά και βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά.

   "Για πρώτη φορά είχαμε χορηγία (βιβλίων) από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" ανέφερε -μεταξύ άλλων- ο κ. Θεοδωράκος.

   Εκτός της πρώτης βιβλιοθήκης που στήθηκε στο λιμάνι, η ομάδα ετοιμάζεται πυρετωδώς και για την τοποθέτηση μιας ακόμη, στο κέντρο της πόλης.


 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία