|
| | | |
Η «Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων» από το ΚΘΒΕ στο αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Θεσσαλονίκη
Στην Επίδαυρο "ταξιδεύει", για να παρασταθεί στο αρχαίο Θέατρο, στις 7 και 8 Αυγούστου, η Ευριπίδεια "Ιφιγένεια εν Ταύροις", η καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
Σύμφωνα με τους συντελεστές της παραγωγής, η "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "γραμμένη σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη για την Αθηναϊκή Δημοκρατία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια πρόταση ελπίδας και τρυφερής παρηγοριάς από μεριάς του Ευριπίδη", καθώς "πρόκειται για ένα έργο αριστοτεχνικής δόμησης γεμάτο λυρισμό, το οποίο στάθηκε σημείο αναφοράς στην μετέπειτα Ευρωπαϊκή ανθρωπιστική παράδοση και τον Διαφωτισμό".
"Στην δική μας εποχή, που βαρβαρότητες ανάλογες εκείνων της 'χώρας των Ταύρων' αρχίζουν να φαίνονται δυστυχώς όλο και λιγότερο μυθικές, η επιστράτευση της ευφυΐας και του ήθους καθώς και η άρνηση της άλογης βίας που οδηγεί τους κεντρικούς ήρωες στο αίσιο τέλος του έργου, μοιάζουν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες" επισημαίνεται.
Τον ρόλο της Ιφιγένειας ερμηνεύει η Αμαλία Μουτούση και τους υπόλοιπους ρόλους οι: Χρίστος Στυλιανού (Α΄ Αγγελιοφόρος), Γιώργος Χρυσοστόμου (Ορέστης), Μιχάλης Συριόπουλος (Πυλάδης), Γιώργος Κολοβός (Θόας), Αναστάσης Ροϊλός (Β΄ Αγγελιοφόρος), Άννα Καλαϊτζίδου (Αθηνά) και Χρύσα Ιωαννίδου (Άρτεμις άγαλμα). Η μουσική είναι του Κορνήλιου Σελαμσή, τα σκηνικά της Ευαγγελίας Θεριανού και οι χορογραφίες της Σοφίας Πάσχου. Παίζουν επί σκηνής οι μουσικοί Αλέξανδρος Μιχαηλίδης (μπάσο κλαρινέτο) και Κώστας Σακαρέλης (όμποε, αγγλικό κόρνο).
Τα εισιτήρια για την παράσταση ξεκινούν από τα 5 ευρώ -για ανέργους και ΑμεΑ- και φθάνουν έως τα 50 ευρώ, στη διακεκριμένη ζώνη.
Η περιοδεία της παράστασης υπήρξε επεισοδιακή, καθώς σχεδόν ταυτόχρονα με την πρεμιέρα της στο Θέατρο Δάσους, στη Θεσσαλονίκη, στις 10 Ιουλίου, το ΚΘΒΕ ανακοίνωνε ότι "η κοινωνικοοικονομική κατάσταση που βιώνει αυτή τη στιγμή η χώρα, μας αναγκάζει να ακυρώσουμε τις προγραμματισμένες παραστάσεις της παραγωγής 'Η Ιφιγένεια στη χώρα των Ταύρων', στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων και στο Αρχαίο Θέατρο Δίου".
Σύμφωνα με νεότερη ανακοίνωση του ΚΘΒΕ για την περιοδεία της παράστασης, επόμενοι σταθμοί, μετά την Επίδαυρο, θα είναι το Αρχαίο Θέατρο στο Δίον (19 Αυγούστου), το Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων στην Καβάλα (26 Αυγούστου), το Κηποθέατρο Παπάγου στην Αθήνα (29 Αυγούστου), το Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" στον Βύρωνα (31 Αυγούστου), το Παλαιό Ελαιουργείο στην Παραλία Ελευσίνας για τα "Aισχύλεια 2015" (2 Σεπτεμβρίου), το Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη (4 Σεπτεμβρίου) και ξανά το Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη (11-12 Σεπτεμβρίου).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|