|
| | | |
Το μενού της κρίσης: Πώς θα τραφούμε χωρίς να ξοδέψουμε πολλά
Γράφει η διαιτολόγος-διατροφολόγος Άννα Κόμπου
Αθήνα
Το μενού της… κρίσης
Ποιο είναι το ιδανικό μενού για να τραφούμε σωστά με λίγα χρήματα; Όσπρια, λαχανικά, σαρδέλες, δημητριακά και πουλερικά πρωταγωνιστούν στη low budget λίστα.
Τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες παρατηρούν πως την περίοδο της οικονομικής κρίσης παχαίνουμε. «Ενώ το αναμενόμενο την εποχή της λιτότητας είναι όσοι υπόκεινται σε αυτή να αδυνατίζουν, παραδόξως παρατηρείται το αντίθετο. Οι άνθρωποι παίρνουν βάρος επειδή καταφεύγουν σε αυξημένη χρήση λιπαρών αλλά και δημητριακών, διατροφικές ομάδες εύκολα προσεγγίσιμες οικονομικά» εξηγεί η κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος Άννα Κόμπου, επιστημονική συνεργάτης της κλινικής Cosmetic Derma Medicine.
Η έλλειψη γνώσης γύρω από τη σωστή διατροφή, αλλά και το αίσθημα κούρασης μετά τα εξαντλητικά ωράρια στη δουλειά είναι μερικές από τις αιτίες που πολλοί δεν καταφεύγουν στο σπιτικό φαγητό. «Όμως, τα πατατάκια είναι πιο ακριβά και σαφώς πιο ανθυγιεινά από ότι 1 γευστική και θρεπτική χωριάτικη σαλάτα» τονίζει η κ. Κόμπου. Η διατροφολόγος αναφέρει σε ποια τρόφιμα πρέπει να ποντάρουμε:
Δημητριακά ολικής: Σε καθημερινή βάση μπορούμε να έχουμε στο τραπέζι ψωμί ή ζυμαρικά ή ρύζι, όχι όμως επεξεργασμένες μορφές όπως τορτελίνια και μπισκότα τα οποία είναι ακριβότερα και λιγότερο υγιεινά.
Πολύχρωμα λαχανικά: Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι προσεγγίσιμα οικονομικά με μία μικρή διαφοροποίηση στα φρούτα τα οποία συνήθως είναι ακριβότερα ανά κιλό από τα λαχανικά. Σε αυτή την περίπτωση επιλέγουμε να καταναλώνουμε μεγαλύτερη ποσότητα λαχανικών.
Αυγά και πουλερικά αντί κόκκινο κρέας: Το κόκκινο κρέας ανήκει στα ακριβά τρόφιμα και δεν πρέπει να καταναλώνεται συχνότερα από 1 φορά ανά 10 ημέρες. Αντί αυτού λαμβάνουμε την πρωτεΐνη από τα αυγά και τα πουλερικά που μπορούν να καταναλώνονται σε εβδομαδιαία βάση.
Ψάρια: Οι σαρδέλες είναι υψηλής θρεπτικής αξίας και πολύ οικονομικά ψάρια. Όσπρια: Είναι ίσως η πιο οικονομική διατροφική ομάδα και πρέπει να καταναλώνονται 2-3 φορές/εβδομάδα.
Ενδεικτικό ισορροπημένο και οικονομικό μενού
Επιλογές πρωινού
1 ποτήρι γάλα με 1 φέτα ψωμί και 40 γρ. τυρί/1 ποτήρι γάλα με φρυγανιές με μέλι
Επιλογές δεκατιανού
1 φρούτο ή 1 ποτήρι χυμό ή sticks από καρότα και αγγουράκι
Επιλογές μεσημεριανού
Σαρδέλες με μαρουλοσαλάτα/1 μερίδα φακές με 5 ελιές & 1 φέτα ψωμί/2 μέτρια μπιφτέκια με 1 κούπα ρύζι & σαλάτα εποχής/ Ομελέτα (με αυγά, τυρί και λαχανικά) & σαλάτα και 1 φέτα ψωμί/ 1 μερίδα μακαρόνια με 2 κ.σ. κόκκινη σος & μαρουλοσαλάτα/1 μερίδα κοτόπουλο με πατάτες στο φούρνο & σαλάτα ανάμικτη/ 1 μερίδα φασολάκια + 60 γρ. τυρί και 1 φέτα ψωμί
Επιλογές απογευματινού
1 φρούτο/1 καρότο & 1 αγγουράκι/1 μπολ ζελέ με φρούτα
Επιλογές βραδινού
Σαλάτα με πλιγούρι και λαχανικά + 40 γρ. τυρί/1 μερίδα ψητά λαχανικά (πιπεριές, κολοκυθάκια) με 100 γρ. ανθότυρο και φρυγανιές/ 1 γιαούρτι με 1 φρούτο και μέλι/ 1 ποτήρι γάλα με δημητριακά και 1 φρούτο/σαλάτα ντομάτα-αγγούρι + 60 γρ. τυρί & 2 παξιμάδια/ 1 γιαούρτι με 1 φρούτο και μέλι/ 1 αυγό βραστό με σαλάτα ανάμικτη και φρυγανιές
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|