 |
|
|  |  |  | 
Δωρεά τριών εκατ. ευρώ στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, από Κύπριο καθηγητή Ιατρικής στην Αμερική
Λευκωσία - (Ανταπόκριση Αρης Βικέτος)
Πριν από 57 χρόνια, ο Αρτέμης Χατζηπαναγής πήγε στην Αμερική, όπου διέπρεψε ως καθηγητής γυναικολογίας και μαιευτικής στις Ιατρικές Σχολές Τζον Χόπκινς και Μέριλαντ, αλλά δεν ξέχασε την πατρίδα του. Αυτό επιβεβαιώνει έμπρακτα η, εκ μέρους του, δωρεά τριών εκατομμυρίων ευρώ για την ανέγερση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου του κτιρίου διδασκαλίας ιατρικών και βιολογικών επιστημών. Η δωρέα έγινε στην μνήμη των γονέων του, Χρυσταλλούς και Παναγιώτη Χατζηπαναγή, και ένα από τα πέντε αμφιθέατρα, τα οποία θα ανεγερθούν εντός του κτηρίου θα λάβει την ονομασία «ΚΥΘΡΕΑ», που από το 1974 βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και είναι ο τόπος καταγωγής του δωρητή».
Σε τελετή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ο πρύτανης Κώστας Χριστοφίδης και ο δρ. Αρτέμης Χατζηπαναγής υπέγραψαν τη συμφωνία της δωρεάς.
Ο δρ. Αρτέμης Χατζηπαναγής, ο οποίος γεννήθηκε το 1930, είπε ότι θεωρεί τον εαυτό του διπλά τυχερό, διότι με σκληρή δουλειά πέτυχε, κατά τη γνώμη του, να γίνει καλός γιατρός και να έχει οικονομική άνεση. « Ό,τι καταφέραμε να πετύχουμε στη ζωή μας, είτε είναι ο σκοπός να είσαι ο καλύτερος δυνατός γιατρός, είτε να έχεις τύχη να αποκτήσεις αρκετή οικονομική ευχέρεια, έχεις καθήκον να μοιραστείς με άλλους αυτό το δώρο, που σου έχει κάνει η τύχη και ο κόσμος και το περιβάλλον» ανέφερε και συμπλήρωσε ότι αυτός είναι και ο λόγος που έκανε και τη δωρεάν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Ο πρύτανης Κ. Χριστοφίδης είπε ότι η δωρεά του κ. Χατζηπαναγή είναι κομβικής σημασίας για την πορεία ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ο κ. Χριστοφίδης ευχαρίστησε τον κ. Χατζηπαναγή που συνέδεσε το όνομά του με τα πιο δημιουργικά εγχειρήματα του Πανεπιστημίου.
Ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Καδής, επεσήμανε ότι το γεγονός πως ο δρ. Αρτέμης Χατζηπαναγής -πρόσφυγας από την Κυθρέα, είναι ο ίδιος καθηγητής Πανεπιστημίου στην Αμερική και επέλεξε να κάνει αυτή την δωρεάν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου- δίνει μεγαλύτερη σημασία στην όλη αυτή ενέργεια, που είναι, όπως ανέφερε, και «μια ψήφος εμπιστοσύνης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου».
Ο πρόεδρος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κύπρου, Μάνθος Μαυρομμάτης, ευχαρίστησε εκ μέρους του Συμβουλίου τον κ. Χατζηπαναγή για τη σημαντική δωρεά του προς το Πανεπιστήμιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
