Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο ΜΗΝΑΣ ΤΩΝ ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΩΝ

Το μεγάλο «ριφιφί» στα …νοικοκυριά!

Γράφει ο Χρήστος Τσαντήλας, Δημοσιογράφος



Aθήνα

ΗΓΓΙΚΕ λοιπόν και ο μήνας των φορολογικών …αναστεναγμών! Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, «που κοκκινίζ΄η σταφυλή και θάλλει η ελαία…» στην χώρα όπου ένας δουλεύει και τρείς κάθονται, όλοι, ή σχεδόν όλοι, χωρίς και να φταίνε, πληρώνουν το μάρμαρο! (Αυτό που έσπασαν άλλοι, μάγκες και ντερτιλήδες και καραμπουζουκλήδες, ματσωμένοι και ουδόλως μετανοιωμένοι!).

ΚΑΙ δεν είναι μόνο αυτό… Να πεις, άντε τώρα να πάει στην ευχή… Για να το πληρώσουν αυτό το μάρμαρο, (νομίμως και δίχως λάθη απ αυτά που με την εφορία δεν ξεμπλέκεις κι εύκολα), πληρώνουν κι από πάνω! Πληρώνουν για να …πληρώσουν! Σε λογιστές και φοροτεχνικούς, οι οποίοι, νάναι καλά οι άνθρωποι, είναι οι μόνοι που μπορούν να αποκρούσουν και μετά βίας, τον βομβαρδισμό των απανωτών φορολογικών αλλαγών, των καταιγισμό διαφορετικών εγκυκλίων και αντικρουόμενων διαταγμάτων, που αλλάζουν από μήνα σε μήνα από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα!

ΟΥΤΩΣ εχόντων των πραγμάτων, οι επόμενες εβδομάδες θα είναι οι δυσκολότερες στην ζωή των ελλήνων. Αφού, εν μέσω της φορολογικής σκόνης που θα καταπέσει στα εκατομμύρια νοικοκυριά, (ΕΝΦΙΑ- μένφια, εισόδημα, δόσεις, τέλη, λογαριασμοί, διαβόλοι τριβόλοι  και δεν συμμαζεύεται…) θα έχει αποφασιστεί και με την σφραγίδα της βουλής των Ελλήνων, η απίστευτη αποδόμηση του (λεηλατημένου ήδη από μπαράζ ληστειών), ασφαλιστικού, έτσι όπως το θέλουν οι τροϊκανοί!

ΟΜΩΣ δεν φτάνει να πεις μόνο αίσχος! Εδώ τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Και ουδείς μπορεί να στοιχηματίσει ότι, τούτοι εδώ οι «σοφοί» της (αριστερής) κυβέρνησης, θα σώσουν τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων, (όχι τις τραπεζικές, αυτές πάνε περίπατο), αλλά τις ασφαλιστικές, αφού εννιά μήνες τώρα δεν έδειξαν να έχουν τέτοιες ικανότητες. Και τούτο είναι σοβαρότερο όλων, αφού λύνεται τόσο δύσκολα όσο ο τετραγωνισμός του κύκλου. Το ένας δουλεύει και τρείς κάθονται, με τον μισό πληθυσμό σε συνταξιούχους, μεταφράζεται πολύ απλά με το παράδειγμα του κουμπαρά όπου ένας τον γεμίζει και τρείς τον αδειάζουν! Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που έρχονται, αν δεν σημάνουν ξεσηκωμό των εργαζομένων και των συνταξιούχων, τότε δυστυχώς, παραδοθήκαμε χρεοκοπημένοι στον...εχθρό!

ΑΚΟΥΩ πολλές φορές Συριζαίους στα κανάλια, να λένε: «μα καλά εμείς όλα αυτά τα δεινά που περνάει η χώρα, πότε προλάβαμε και μέσα σε εννιά μήνες τα κάναμε;» Και ξεχνούν ότι, υπεύθυνο γι΄αυτό το «Βατερλό» της ελληνικής κοινωνίας, είναι το 33% του κόμματός τους! Είναι αυτό (και όχι μόνο) που μας κυβέρνησε τόσα χρόνια και που απλά προστέθηκε στο 3% του κόμματος του σημερινού πρωθυπουργού.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ έχει συμπεριφορά ληστή απέναντι στα νοικοκυριά των Ελλήνων φορολογουμένων. Βρισκόμαστε για μια πενταετία τώρα στο ίδιο έργο θεατές. Βλέπουμε το ίδιο θρίλερ της εξόντωσης της κοινωνίας κάθε φορά που συνεδριάζει η βουλή. Βάλε φόρους κόψε μισθούς και συντάξεις το ίδιο θεατρικό έργο μόνο που οι θεατρίνοι αλλάζουν ρόλους. Τους βαρέθηκαν όμως οι θεατές…

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία