Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Λοιπόν Θέλετε να Γίνετε Επιχειρηματίας;

ΓΡΑΦΕΙ  Ο ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΑΝΩΛΑΤΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ



Μόντρεαλ

Το περιεχόμενο του άρθρου αυτού το πρότειναν οι φίλοι αναγνώστες μας. Μας  ζήτησαν να αναφερθούμε και να παρουσιάσουμε τις «ικανότητες» και τα «προσόντα»  που θα πρέπει να έχει κάποιος ώστε να πετύχει σαν επιχειρηματίας. Θα αναφερθούμε λοιπόν στα βασικά χαρακτηριστικά που φαίνεται να διαχωρίζουν τους πολύ επιτυχημένους επιχειρηματίες ή επικεφαλής κολοσσιαίων εταιρειών από τους περισσότερους μικροϊδιοκτήτες.

Οι αναγνώστες μας, μπορούν να προτείνουν θέματα για παρουσίαση και ανάπτυξη. Μπορούν επίσης να συμμετέχουν με σχόλια και παρατηρήσεις.

 

Η εργασία παρέχει σε πολλούς  ανθρώπους ένα σημαντικό λόγο ύπαρξης.

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότεροι σπουδαστές επιθυμούν ενδιαφέρουσες, ασφαλείς και επικερδείς επαγγελματικές σταδιοδρομίες. Πολλοί, επίσης, αναζητούν μια θέση εργασίας που να ανταμεί­βει τη σκληρή δουλειά με ταχεία προαγωγή ή να συντελεί στην κοινωνική ευμάρεια. Για να βρει κανείς τη σωστή απασχόληση, πρέπει πρώτα να περάσει από διάφορες εργασίες. Σήμερα, λιγότεροι άνθρωποι αφιερώ­νουν το μεγαλύτερο μέρος της εργάσιμης ζωής τους απασχολούμενοι στο δημόσιο ή σε μία μεγάλη επιχείρηση, ενώ οι περισσότεροι στρέφονται στην αυτοαπασχόληση και την επι­χειρηματικότητα, ώστε να επι­τύχουν το σωστό συνδυασμό εργασίας και επιθυμητού τρό­που ζωής τους.

Οι επιχειρηματίες συχνά ακολουθούν το δικό τους ρυθμό. Πολλοί αποδεικνύεται ότι είναι ακατάλληλοι για τη συγκεκριμένη εργασία στην αρχή ακόμα της καριέρας τους και χάνουν αρκετές θέσεις εργα­σίας, επειδή δε λειτουργούν ομαδικά. Πολλοί εξισώνουν το συμβιβασμό με την αποτυχία και θα έκαναν τα πάντα για να γίνει κάτι με το δικό τους τρόπο. Άτομα με προσωπικότη­τα που συγκρούονται με μεγά­λες εταιρείες, συχνά εκφράζουν την επιθυμία να είναι "αφεντικά του εαυτού τους", αλλά λίγοι απ' αυτούς που καταφέρνουν να το κάνουν πετυχαίνουν. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι τελικά το καταφέρνουν μόνο μετά από πολλές αποτυ­χίες. Το πόσο καταστροφική μπορεί να είναι μία χρεοκοπία είναι δύσκολο να περιγραφεί, ιδιαίτερα για τους επιχειρημα­τίες που διακινδυνεύουν τα όνειρά τους για επιτυχία.

Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά που φαίνεται να διαχωρίζουν τους πολύ επιτυχημένους επι­χειρηματίες ή τους επικε­φαλής κολοσσιαίων εταιρειών από τους περισσό­τερους μικροϊδιοκτήτες:

1.  Όραμα και συγχρονισμός

         Οι επιχειρηματίες εντοπίζουν τις ευκαιρίες, όταν οι άλλοι το μόνο που βλέπουν είναι προ­βλήματα. Το μυστικό συχνά είναι να βρίσκεται κανείς στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Διαφορετικοί άνθρω­ποι ερμηνεύουν διαφορετικά τα ίδια σύνθετα γεγονότα. Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες συνήθως οργανώνουν τις πληροφορίες, ώστε να φαίνο­νται προφανείς οι λύσεις. Οι λύσεις που θα παράσχουν μπορεί να βελτιώσουν την ποιότητα των υπαρχόντων αγαθών, να μειώσουν το κόστος παραγωγής, ή να αναπτύξουν νέα προϊόντα και να τα εισαγάγουν στην αγορά.

2.  Πειθώ και δράση

         Οι επιχειρη­ματίες αναλαμβάνουν δράση, όταν αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Άλλοι μπορεί να διαβλέπουν τις λύσεις, αλλά, επειδή φοβούνται να μη χάσουν την τακτική πληρωμή τους, δεν επιδιώκουν να εφαρμόσουν τις ιδέες τους. Οι επιχειρηματίες συνήθως δια­θέτουν ισχυρό εγώ. θέλουν να αφήνουν το στίγμα τους.

3.  Ρίσκο και αβεβαιότητα

          Οι επι­τυχημένοι επιχειρηματίες συνήθως έχουν τόση πίστη στα σχέδιά τους, που είναι πρόθυμοι να διακινδυνεύσουν όλο το χρόνο και το κεφάλαιό τους και, όπου αυτό είναι δυνατό, το χρόνο και το κεφά­λαιο άλλων ανθρώπων, απορρίπτοντας την οικονομική εξα­σφάλιση που επιζητούν οι περισσότεροι άνθρωποι.

4.  Εργασιομανία

         Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να εξασφα­λίζουν υψηλό εισόδημα από μια εργασία που να τους αφή­νει ελεύθερο το απόγευμα, τα Σαββατοκύριακα και την περίοδο των διακοπών τους.

Η 40ωρη εργασία, από τις 9 μέχρι τις 5, δεν αποτελεί στόχο των περισσότερων επι­τυχημένων επιχειρηματιών, ορισμένοι εκ των οποίων εργά­ζονται για 100 και πλέον ώρες την εβδομάδα για δεκαετίες.

Οι επιχειρηματίες επινοούν εναλλακτικές χρήσεις των πόρων και οργανώνοντας τους πόρους έτσι, ώστε να εξυπηρετούν τα οράματα τους. Αλλάζουν τη ροή της ιστορίας. Εάν αυτή η σύντο­μη αναφορά δεν σας έχει απογοητεύσει και δεν έχει καταπνίξει κάθε επιθυμία που μπορεί να έχετε να γίνετε επιχειρηματίας, τότε πρέπει να αναζητήσετε την ευκαιρία να παρέχετε πράγματα που οι άνθρωποι θέλουν, να είστε πρόθυμοι να διακινδυνεύσε­τε και να εργαστείτε παρά πολύ σκληρά. Μετά, προσευχηθείτε στη «Θεά Τύχη», γιατί χρειάζεται και αυτή.

Για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας ή για να προτείνετε  θέματα για παρουσίαση και ανάπτυξη επικοινωνήστε μαζί μας: gamanol@teiath.gr

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία