Από τον μονομάχο Σπάρτακο έως τη βασανισμένη ιδιοφυΐα του Βίνσεντ βαν Γκογκ, ο Κερκ Ντάγκλας ,που  γιόρτασε τα  100ά γενέθλιά του, έπαιξε σε αρκετές ταινίες που συνέβαλαν στην οικοδόμηση του θρύλου του κινηματογράφου.

Ο ηθοποιός απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για 'Οσκαρ. Ωστόσο τιμήθηκε με το χρυσό αγαλματίδιο μόνο το 1996 για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο που εκτείνεται σε έξι δεκαετίες. Παρατίθενται πέντε ταινίες στις οποίες οι ερμηνείες του έμειναν αλησμόνητες.

"Ο Πρωταθλητής" (1949)

Ο Ντάγκλας απέσπασε την πρώτη του υποψηφιότητα για το 'Οσκαρ α' ανδρικού ρόλου υποδυόμενος τον γοητευτικό πυγμάχο Κέλι που πολεμά με τους δαίμονές του καθώς φθάνει στην κορυφή του αθλήματός του.

Η ταινία που γυρίστηκε μέσα σε 23 ημέρες και κόστισε 600.000 δολάρια αποδείχθηκε "η κότα με τα χρυσά αυγά" για τον σκηνοθέτη της Μαρκ Ρόμπσον, ο οποίος χρησιμοποίησε και πάλι ξανμονταρισμένες σκηνέ από την προπόνηση του Κερκ Ντάγκλας σχεδόν 20 χρόνια μετά, για την "Κοιλάδα με τις κούκλες".

"Η Ωραία και το Κτήνος" (1952)

Απέναντι στη μοιραία Λάνα Τάρνερ, "Η Ωραία και το Κτήνος" του Βινσέντε Μινέλι παρουσιάζει τον ηθοποιό στον ρόλο του φιλόδοξου και αμείλικτου παραγωγού Τζόναθαν Σιλντς, που χρησιμοποιεί τους φίλους και συναδέλφους του για να προωθήσει την καριέρα του.

Ο Ντάγκλας έχασε ξανά το 'Οσκαρ για το οποίο ήταν υποψήφιος για δεύτερη φορά. Αντίθετα, η παρτενέρ του στη μεγάλη οθόνη Γκλόρια Γκράχαμ απέσπασε το 'Οσκαρ β΄γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της, η οποία ήταν διάρκειας μόλις 9 λεπτών και 32 δευτερολέπτων-- ρεκόρ συντομότερης παράστασης για ένα τέτοιο βραβείο.

"20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα" (1954)

Μια διασκευή του αριστουργήματος του Ιουλίου Βερν, η πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας γυρίστηκε σε Cinemaskope με τον Ντάγκλας να μπαίνει στο πετσί του φαλαινοθήρα Νεντ Λαντ απέναντι στον Τζέιμς Μέισον που υποδυόταν τον πλοίαρχο Νέμο.

Στην αυτοβιογραφία του, ο Ντάγκας αναφέρει πως, για να διατηρήσει τη φήμη του γυναικοκατακτητή, ζήτησε από την Disney να προσθέσει μια σκηνή, στην οποία κάνει βόλτα περιστοιχισμένος από δύο όμορφες κοπέλες πριν εμπλακεί σε καυγά με έναν ναυτικό.

"Η ζωή του Βαν Γκογκ" (1956)

Ο Ντάγκλας ήταν τρίτη φορά υποψήφιος στα 'Οσκαρ για την ερμηνεία του ως Βαν Γκογκ σε μια άλλη ταινία του Μινέλι, μια βιογραφία του ολλανδού ζωγράφου, μιας πολύ διαταραγμένης προσωπικότητας που βυθίζεται στην ψυχασθένεια και βιώνει μια σειρά από άτυχες σχέσεις.

Λέγεται μάλιστα ότι ο ένας από τους γιους του Κερκ, ο Μάικλ, παιδί τότε, έτρεξε ουρλιάζοντας μέσα στην κινηματογραφική αίθουσα μόλις είδε τη σκηνή που ο Βαν Γκογκ κόβει το ένα του αυτί, νομίζοντας ότι ο πατέρας του το κάνει αυτό στην πραγματικότητα.

Ο κριτικός κινηματογράφου Εμανουέλ Λεβί χαρακτηρίζει την ταινία "μια από τις καλύτερες του Μινέλι, ένα καταπληκτικό πορτρέτο του Βαν Γκογκ με υπέροχη ερμηνεία".

"Σπάρτακος" (1960)

Πιθανόν ο γνωστότερος ρόλος του Κερκ Ντάγκλας, αυτό το πορτρέτο ενός αντάρτη σκλάβου που έγινε μονομάχος, και ένας θρύλος στην ιστορία της έβδομης τέχνης.

Ταινία με τις περισσότερες πωλήσεις εισιτηρίων των κινηματογραφικών στούντιο Universal, η εποποιία του Στάλνεϊ Κιούμπρικ εκτός από υπερπαραγωγή, ήταν επίσης ένα θανατηφόρο πλήγμα στη μαύρη λίστα των "Δέκα του Χόλιγουντ", αυτών των σκηνοθετών και σεναριογράφων για τους οποίους υπήρχαν υποψίες ότι ήταν κομμουνιστές. Ο Κερκ Ντάγκλας που ήταν και παραγωγός της ταινίας είχε αναθέσει τη συγγραφή του σεναρίου στο Ντάλτον Τράμπο, το όνομα του οποίου περιλαμβανόταν στη μαύρη λίστα. Επίσης ο Ντάγκλας είχε πείσει τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ Τζον Κένεντι να παραστεί σε μια προβολή της ταινίας.