 |
|
|  |  |  | 
ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
«Ούτε χρεοκοπία, ούτε Μνημόνια»
Αθήνα
Στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων έγινε συζήτηση με θέμα «Ούτε χρεοκοπία, ούτε Μνημόνια». Μετά το καλωσόρισμα εκ μέρους της ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ από τον Κώστα Καρμπέρη, έλαβε τον λόγο ο Αλέξανδρος Σαρρής ο οποίος εξήγησε για ποιους λόγους η στάση πληρωμών, η αλλαγή νομίσματος (GREXIT), αλλά και η διαιώνιση των μνημονίων είναι αρνητικές επιλογές και, συνεπώς, οφείλουμε να διερευνήσουμε τι διαφορετικό μπορεί να γίνει.
Ο Παντελής Οικονόμου παρουσίασε τη πρότασή του για ανασχεδιασμό της κρατικής μηχανής από την αρχή και μετάβασης από τη σημερινή κατάσταση στο επιθυμητό πρότυπο. Υπέδειξε νέες πηγές χρηματοδότησης της κοινωνικής ασφάλισης ώστε να αποκτήσουμε ένα νέο, δίκαιο και βιώσιμο σύστημα. Εκτίμησε ότι αυτά είναι αναγκαίο να νομοθετηθούν με ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη πριν τη λήξη του 3ου μνημονίου ώστε να αποφύγουμε νέα μέτρα, αλλά και να επιστρέψουμε στις αγορές εκδίδοντας ομόλογα κατά της ανεργίας. Αποφεύγοντας με τον τρόπο αυτό και τη στάση πληρωμών και την διαιώνιση των μνημονίων.
Ο Λευτέρης Τζιόλας εκτίμησε ότι με σχέδιο ανόρθωσης και ανάπτυξης, ενότητα και κινητοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων της Πατρίδας, συστηματική και εργώδη προσπάθεια και ηγεσία πατριωτική που συνεγείρει και παραδειγματίζει μπορούμε να γυρίσουμε τα πράγματα. Υπέδειξε την ανάγκη για νέες παραγωγικές επενδύσεις 90 -100 δισ. € εντός της επόμενης πενταετίας, αλλά και τις πηγές των πόρων αυτών. Και εντόπισε ως πεδία αιχμής για επενδύσεις την ενέργεια, τον αγροτικό / διατροφικό τομέα, τις μεταφορές, τον τουρισμό και τις νέες τεχνολογίες / καινοτόμες παραγωγές.
Ο Κώστας Χρυσόγονος αναφέρθηκε στις πολιτικές προϋποθέσεις, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος: να σταματήσουν οι κραυγές για πρόωρες εκλογές και οι ψίθυροι περί δημοψηφίσματος, να ενισχυθεί η διαπραγματευτική μας ομάδα έναντι των δανειστών με την παρουσία παρατηρητών από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να αναδειχθούν οι συγκλίσεις μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων εκεί όπου υπάρχουν, να πέσουν οι τόνοι της κομματικής αντιπαράθεσης και να σταματήσουν οι εκατέρωθεν υβριστικοί χαρακτηρισμοί.
Ο Γιάννης Πανούσης εξήγησε την ανάγκη αντιμετώπισης της ανομίας, της έλλειψης ορίων και κανόνων, της ενίσχυσης του κράτος Δικαίου και της ασφάλειας ως παράγοντος ενισχυτικού της Δημοκρατίας. Όλα αυτά ως προϋποθέσεις ομαλής μετάβασης στην «επόμενη ημέρα».
Ο Δημήτρης Κουμάνταρος στο μήνυμά του που διαβάστηκε (μια έκτακτη ανάγκη δεν επέτρεψε την παρουσία του) επισήμανε την ανάγκη συγκρότησης ενός κινήματος με στόχους την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της χώρας, τον τερματισμό της αναξιοκρατίας και του κομματισμού στη δημόσια διοίκηση και την ανάδειξη κυβέρνησης με τα πιο άξια πρόσωπα και στήριξής της από όλα τα δημοκρατικά, φιλοευρωπαϊκά κόμματα.
Στη συζήτηση παρενέβη ο Πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ Στράτος Παραδιάς, ο οποίος ανέδειξε τις οδυνηρές συνέπειες της υπερφορολόγησης των ακινήτων στην οικονομική και κοινωνική ζωή.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία και συμμετοχή τους ο Δημήτρης Τσιόδρας, εκπροσωπώντας ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ και ο Θόδωρος Μαργαρίτης, εκπροσωπώντας την ΔΗΜΑΡ.
Τα κείμενα των ομιλιών, εισηγήσεων και παρεμβάσεων θα τεθούν σύντομα στον δημόσιο διάλογο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
