Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Συνέντευξη με την Αρετή Μανδράκη

"Θα ήθελα το πρώτο μου video clip να είναι αφιερωμένο στα αδεσποτάκια και στα κακοποιημένα σκυλιά" 

Γράφει η Ελενα Καρρά



Aθήνα

1. Η ταλαντούχα Αρετή Μανδράκη κάνει τα πρώτα της δισκογραφικά βήματα και μας παρουσιάζει το τραγούδι "ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΠΙΑ". Αρετή, μίλησέ μας για το πρώτο σου single.

A.M.: Είμαι πολύ χαρούμενη που στα 15 μου χρόνια η δισκογραφική μου εταιρία 14music, που την ευχαριστώ τόσο πολύ, μου δίνει την ευκαιρία να παρουσιάζω το πρώτο μου τραγούδι σε μουσική Δημήτρη Παπαβομβολάκη και στίχους Μαρίας Μενδρινού. Το "Τι απομένει πια" γράφτηκε από τον Δημήτρη ειδικά για μένα με ιδιαίτερη ευαισθησία.  Αφορμή της συνεργασίας μας αυτής ήταν ένα ντέμο που μου ζήτησε η Disney-Pixar από το Σαν Φρανσίσκο!

2. Είσαι έφηβη κι όμως, αν κάποιος δεν σε έχει δει, φαντάζεται μια ενήλικη με ώριμη, γεμάτη φωνή να ερμηνεύει ένα εξαιρετικό τραγούδι.....

Α.Μ.:. Ναι... Σας ευχαριστώ πολύ! Η αλήθεια είναι ότι όλοι μου λένε αυτό σαν πρώτο σχόλιο. Δεν ξέρω πως γίνεται. Δεν προσπαθώ να κάνω κάτι συγκεκριμένο. Ίσως να μ έχει "επηρεάσει" που άκουγα τη μαμά μου να τραγουδάει ή να κάνει μαθήματα φωνητικής σε άλλα παιδιά. Το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι όταν τραγουδάω το ζω! Απλά κλείνω τα μάτια και νιώθω αυτά που λέω σαν να μου συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή...

3. Το ευρύ τηλεοπτικό κοινό σε γνώρισε μέσα από ένα πασίγνωστο talent show. Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτή την εμπειρία;

Α.Μ.: Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία που θα τη θυμάμαι πάντα, μια και τραγουδούσα πρώτη φορά μπροστά σε κοινό.  Έμαθα πράγματα, απέκτησα άνεση στη σκηνή, έκανα φίλους, γνώρισα πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες που είπαν τη γνώμη τους για μένα και με συμβούλεψαν.  Όλη η παραγωγή μου φέρθηκε πολύ καλά, και το σημαντικότερο... πίστεψε σε μένα απ την πρώτη στιγμή που με άκουσε και με στήριξε σε όλη την πορεία του σόου. Τους ευχαριστώ όλους!

 

4. Μόνη σου επέλεξες τη συμμετοχή σου; Σε παρότρυνε η οικογένειά σου;

Α.Μ.: Ήρθε αυθόρμητα από κοινού!  Είδαμε μαζί τυχαία για πρώτη φορά τη διαφήμιση για τις συμμετοχές και συμπτωματικά εκείνο το διάστημα ήταν που ένιωθα τη φωνή μου να αλλάζει και από παιδική να γίνεται πιο γυναικεία,  πιο ώριμη, πιο "επαγγελματική".  Έτσι το σόου ήρθε στην κατάλληλη στιγμή! Ήταν ακριβώς τον καιρό που άρχισα να νιώθω έτοιμη να τραγουδήσω μπροστά στον κόσμο.

5. Από πότε θυμάσαι τον εαυτό σου να τραγουδά; Πότε αυτό έγινε πιο συγκεκριμένο και στοχευμένο;

Α.Μ.: Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, τον θυμάμαι να τραγουδάει!  Ήμουν 2-2,5 χρονών κι όμως θυμάμαι που έβαζα στο βίντεο ξανά και ξανά για ατέλειωτες ώρες τις βιντεοκασέτες με τις ταινίες της Μπάρμπι, τα Στρουμφάκια και παιδικά παραμύθια, ήξερα απ έξω όλα τα λόγια από όλα τα τραγούδια, αν και δεν μπορούσα να τα πω σωστά, έπαιζα και θέατρο παράλληλα και ξεκούφαινα στην κυριολεξία όποιον αναγκαστικά με άκουγε! Θυμάμαι  τη γιαγιά μου να λέει: "φτάνει Αρετούλα μου δεν αντέχω άλλο μου πήρες τ’αυτιά, το κεφάλι μου πάει να σπάσει"!  Χαχα! Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι εγώ και το τραγούδι έχουμε σοβαρή σχέση στα 11-12 μου τότε που όπως σας είπα παραπάνω... συμπτωματικά έγινε και το σόου.

6. Ακολουθείς κάποιες μουσικές σπουδές;

Α.Μ.: Ναι, με τη μαμά μου που είναι καθηγητήτρια φωνητικής.   Όμως δεν κάνουμε ακριβώς φωνητική αλλά περισσότερο "προετοιμασία τραγουδιών", αφού η φωνητική ουσιαστικά απαγορεύεται σε μικρή ηλικία.  Έκανα για χρόνια πιάνο το οποίο έχω σταματήσει προσωρινά γιατί  σπουδάζω και σύγχρονο-μοντέρνο χορό.  Όταν τελειώσω το σχολείο ελπίζω να έχω χρόνο για όλα!

7. Μετά τη συμμετοχή σου στο talent show άλλαξε η οπτική σου;  Άλλαξαν συμπεριφορές των συμμαθητών και φίλων σου;

Α.Μ.: Ναι άλλαξαν πολλά. Ο κόσμος με αναγνωρίζει, με χαιρετάνε με το όνομα μου άγνωστοι στο δρόμο, στο σούπερ μάρκετ, στο λεωφορείο, ακόμα και τώρα μετά από τόσο καιρό.  Μου δίνουν ευχές, με αγκαλιάζουν, ειδικά τα παιδιά, ενθουσιασμένα και μου λένε πολύ καλά λόγια. Η συμπεριφορά των φίλων μου και των συμμαθητών μου δεν μπορώ να πω ότι άλλαξε ιδιαίτερα, παρά το μόνο ότι δείχνουν περήφανοι για μένα...

8. Θα πήγαινες ξανά;

Α.Μ.:  Και βέβαια θα πήγαινα! Η προβολή μέσω της τηλεόρασης φέρνει μεγάλες ευκαιρίες! Με είδε κι ενδιαφέρθηκε για μένα η μεγαλύτερη ίσως εταιρία κινηματογραφικών ταινιών στον κόσμο, η Disney-Pixar!  ‘Ημουν η μοναδική τους επιλογή από την Ελλάδα και με πρότειναν μαζί με άλλα 9 παιδιά από όλο τον κόσμο.  Κάθε ένα από αυτά είχε κερδίσει κάποιο αντίστοιχο τάλεντ σόου τραγουδιού στη χώρα του.  Ηχογράφησα λοιπόν ένα ντέμο που μου ζήτησαν με δύο τραγούδια από ταινία της εταιρίας, πέρασα το μουσικό τμήμα με επιτυχία, και μετά με δεύτερη ακρόαση έφτασα στους παραγωγούς οι οποίοι τελικά προσέλαβαν μόνο 2 παιδιά!  Ήμουν ΤΟΣΟ κοντά σε ένα 8ετές συμβόλαιο με το όνειρο του κάθε παιδιού, τη Disney, με κανονικό μισθό και εξασφαλισμένες σπουδές στο Μπέρκλεϊ!

9. Είσαι έφηβη, ταλαντούχα και κάνεις όνειρα. Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας τα σχέδιά σου;

Α.Μ.: Το όνειρο μου είναι να τραγουδάω σε μεγάλες και γνωστές μουσικές σκηνές του κόσμου, το κοινό που θα με ακούει να το απολαμβάνει και να υπηρετήσω μόνο την καλή μουσική! Μια και νιώθω υπερβολική αγάπη για τα ζωάκια και μια μεγάλη ευαισθησία ειδικά για τα απροστάτευτα,  θα ήθελα το πρώτο μου βίντεο κλιπ να είναι αφιερωμένο στα αδεσποτάκια και στα κακοποιημένα σκυλιά! Μακάρι η ευχή μου να γίνει πραγματικότητα!

10. Παράλληλα, θα ήθελες να ασχοληθείς και με κάτι άλλο, πέραν της μουσικής και του τραγουδιού;

Α.Μ.: . Έχω ήδη αποφασίσει να ασχοληθώ με το θέατρο που το αγαπώ όσο και το τραγούδι, να συνεχίσω τις σπουδές μου στη μουσική και στον χορό, αλλά και να κάνω κάτι ακόμη επαγγελματικά για να βοηθήσω τα ζώα που το έχουν ανάγκη!

11. Αρετή, σ ευχαριστούμε πολύ. Σου ευχόμαστε καλή πρόοδο, καλή επιτυχία σε κάθε σου βήμα.

Α.Μ.:  ΕΓΩ σας ευχαριστώ πολύ για την πολύ όμορφη συνέντευξη..!!



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία