|
| | | |
"Κλασικές... οινοποσίες" με το κουαρτέτο εγχόρδων L' Anima, Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017
Aθήνα
Κατά το μουσικό έτος 2016-17 πραγματοποιήθηκε στο Εράτειο Ωδείο ο κύκλος συναυλιών «Κλασικές… οινοποσίες» με το κουαρτέτο εγχόρδων «L’ Anima», ήτοι τους Στέλλα Τσάνη (βιολί), Μπρουνίλντα - Ευγενία Μάλο (βιολί) - Ηλία Σδούκο (βιόλα), Λευκή Κολοβού (βιολοντσέλλο).
Σε κάθε μία από αυτές τις συναυλίες παρουσιαζόταν από ένα κοντσέρτο για σολίστα και κουαρτέτο εγχόρδων (πράγμα σπάνιο στα ελληνικά μουσικά πράγματα), ένα μεγάλο έργο για κουαρτέτο εγχόρδων, ένα έργο καταξιωμένου Έλληνα μουσουργού και ένα έργο συνθέτη τής νεότερης γενιάς. Έτσι, στις πέντε συναυλίες τού κύκλου συνέπραξαν με το “L’ Anima” ως σολίστες οι: Αγγελίνα Τκάτσεβα (σαντούρι), Γιάννης Γεωργιάδης (βιολί), Ηλίας Σδούκος (βιόλα), Γραμμένος Χαλκιάς (κλαρινέτο), Άνα Κίφου (φλάουτο) και Ζαχαρίας Ταρπάγκος (φλάουτο). Επίσης, συνέπραξε ως έκτακτο μέλος τού “L’ Anima” ο Γιώργος Γαϊτάνος (βιόλα), όταν το μόνιμο μέλος, ο Ηλίας Σδούκος, εμφανίστηκε ως σολίστ.
Στις πέντε «Κλασικές… οινοποσίες» παρουσιάστηκαν συνολικά δεκαννέα έργα. Οκτώ έργα μεγάλων ξένων μουσουργών (Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ, Αντόνιο Βιβάλντι, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Γιοχάννες Μπραμς, Αντονίν Ντβόρζακ, Μωρίς Ραβέλ, Φραντς Ντόππλερ, Σεργκέι Προκόφιεφ) και έντεκα Ελλήνων συνθετών (Νίκου Σκαλκώτα, Ιωσήφ Παπαδάτου, Γιώργου Χατζημιχελάκη, Ιωσήφ Βαλέτ, Μπάμπη Κανά, Μάνου Μαρκαντώνη, Σάββα Τσιλιγκιρίδη, Έλενας Παυλέα, Αλέξανδρου Διονάτου, Ιάσονα Δαμοράκη, Πάνου Πανάκου), πολλά εκ των οποίων σε πρώτη παγκόσμια ή πανελλήνια εκτέλεση.
Επειδή ο περυσινός κύκλος στέφθηκε με επιτυχία, ένας νέος κύκλος θα ξεκινήσει για το μουσικό έτος 2017-18 με έναρξη στην προσεχή Κυριακή 5 Νοεμβρίου και ώρα 8 μ.μ.. Αυτή τη φορά προσκεκλημένη σολίστ τού “L’ Anima” θα είναι η πιανίστρια Τζένια Μανουσάκη και θα ερμηνεύσουν μαζί – πέντε μόνο μουσικοί – το δημοφιλές κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα τού Ρόμπερτ Σούμαν, σε μεταγραφή τού Τζέρεμυ Λιού. Επίσης, θα παρουσιαστούν κουαρτέτα εγχόρδων των Λουΐτζι Μποκκερίνι, Μπάμπη Κανά και Λώρα Μπράιμπαρτ.
Και όλα αυτά με οινική χορηγία (και ελεύθερη κατανάλωση οίνου ακόμη και εντός τής αιθούσης κατά τη διάρκεια τής συναυλίας) τού οινοποιείου Χατζηνικολάου από την Κω. Κρασί που παράγεται με τον πιο φυσικό τρόπο από ιδιόκτητα αμπέλια που καλλιεργούνται με τη μικρότερη δυνατή ανθρώπινη παρέμβαση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|