Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομογένεια

Η 21χρονη με το παγκόσμιο ρεκόρ καλλιτεχνικού πατινάζ έχει κρητική καταγωγή





Μια 21χρονη κρητικοπούλα σκαρφαλώνει σιγά σιγά στην κορυφή του καλλιτεχνικού πατινάζ, συνοδεία της μουσικής του Μπετόβεν. - Ο λόγος για την Γκαμπριέλα Παπαδάκη 

Mε τον Γκιγιόμ Σιζερόν, αποτελούν ένα από τα κορυφαία δίδυμα στην Ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ. Από την Κυριακή κατέχουν το παγκόσμιο ρεκόρ βαθμολογικής συγκομιδής, τόσο στο ελεύθερο πρόγραμμα, όσο και στο σύνολο, «γράφοντας μία ξεχωριστή σελίδα» στο συγκεκριμένο άθλημα.

Το «δίδυμο» Παπαδάκη-Σιζερόν, κατέκτησαν το Γκραν Πρι, που διεξήχθη στην Κίνα, καθώς εκτέλεσαν άψογα το πρόγραμμά τους υπό τους ήχους της «Σονάτας του Σεληνόφωτος» του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, συγκεντρώνοντας 119,33 βαθμούς στο ελεύθερο πρόγραμμα και 200,43 βαθμούς στο σύνολο.

Η Παπαδάκη και ο Σιζερόν, κατέκτησαν με άνεση την πρώτη θέση, καθώς από την διοργάνωση, απουσίασαν οι σημαντικότεροι ανταγωνιστές τους, οι Καναδοί Τέσα Βιρτουϊ και Σκοτ Μοϊρ, οι οποίοι την περασμένη εβδομάδα είχαν σημειώσει παγκόσμιο ρεκόρ στο σύνολο με 199,86 βαθμούς.

                                                             Ποια είναι η Γκαμπριέλα Παπαδάκη

Η Γκαμπριέλα, με πατέρα Κρητικό και μητέρα Γαλλίδα γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κλερμόν Φεράν, την έδρα της Michelin και τη γενέτειρα του παγκόσμιου ρέκορντμαν του επί κοντώ, Ρενό Λαβιλενί.

Οπως έχει δηλώσει η ίδια σε συνεντεύξεις της, «είμαι καρπός του έρωτα ενός Κρητικού και μιας Γαλλίδας, δύο ανθρώπων που έζησαν μαζί για κάποια χρόνια και κατόπιν χώρισαν. Ο πατέρας μου ζούσε στην Αθήνα, αλλά η καταγωγή του είναι από την Κρήτη. Μικρή μιλούσα ελληνικά, όμως έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που ταξίδεψα στην Ελλάδα και τα έχω ξεχάσει όλα». Παρ’ όλα αυτά, η Γκαμπριέλα δήλωσε στη γαλλική αθλητική εφημερίδα «L’Equipe»: «Νιώθω περήφανη για το ελληνικό μου αίμα». Και συνέχισε περιγράφοντας τον τρόπο που μεγάλωσε, καταλήγοντας στη διαπίστωση ότι «το να είσαι Ελληνας δεν είναι μόνο θέμα καταγωγής, αλλά γονιδιακό. Διαθέτω τη μαχητικότητα που έχει το DNA μου. Ολοι όσοι μαθαίνουν ότι είμαι ελληνικής καταγωγής ξαφνιάζονται».

Η μητέρα της, η Κατρίν ήταν η πρώτη προπονήτρια της. Η Γκαμπριέλα γνώρισε τον παρτενέρ της, τον Γκιγιόμ όταν ήταν εννιά χρονών. Δέκα χρόνια κάνουν πατινάζ μαζί, εμπιστεύονται τυφλά ο ένας στον άλλο. Στη Γαλλία μάλιστα υπάρχει η φημολογία ότι είναι ζευγάρι και στη ζωή. 

Το ντεμπούτο τους ως μέλη της ομάδας της Γαλλίας το κάνουν το 2009 στη σειρά αγώνων ISU Junior Grand Prix και στο αμερικανικό Γκραν Πρι θα πάρουν την 15η θέση. Το 2010 πρωτοεμφανίζονται σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα παίδων και παίρνουν την 22η θέση. Ένα χρόνο μετά ανεβαίνουν στην 4η θέση στο γαλλικό Γκραν Πρι τζούνιορς και κερδίζουν το πρώτο μετάλλιο (χάλκινο) σε διεθνή αγώνα στην Αυστρία. Την επόμενη διετία η άνοδος είναι διαρκής και αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο στα τρία διαδοχικά Παγκόσμια Πρωταθλήματα παίδων/εφήβων, όπου θα λάβουν μέρος. Το 2011 θα πάρουν την 12η θέση, το 2012 θα ανέβουν στην 5η θέση και το 2013 στο Μιλάνο θα κατακτήσουν το πρώτο μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση, το χάλκινο. ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ Το 2014 το ντουέτο περνάει στην κατηγορία ανδρών/γυναικών, μετέχει και παίρνει το χάλκινο μετάλλιο στο Γκραν Πρι της Βαρκελόνης και αμέσως μετά αρχίζει η απόλυτη κυριαρχία, καθώς όπου αγωνίζονται σαρώνουν τα χρυσά! Το 2015 χρυσό στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Στοκχόλμης και χρυσό στο Παγκόσμιο της Σανγκάης, όπου μάλιστα έγιναν το νεότερο ζευγάρι στην ιστορία του αθλήματος που στέφθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές, το 2016 χρυσό στο Ευρωπαϊκό της Μπρατισλάβα και χρυσό στο Παγκόσμιο της Βοστόνης και τον Ιανουάριο του 2017, νέο χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό της Οστράβα.

Βασικοί χορογράφοι τους είναι ο Ρομέν Αγκεναουέρ και η Μαρί-Φρανς Ντουμπρίλ και στις μεγάλες διοργανώσεις έχουν χορέψει από βαλς μέχρι ρούμπα, από εμβατήρια μέχρι σουίνγκ και αμερικανικά μπλουζ και από το Αντάτζιο για κοντσέρτο νο 23 του Μότσαρτ μέχρι το Money των Πινκ Φλόιντ και το Jailhouse Rock του Έλβις Πρίσλεϊ! Σήμερα η Γκαμπριέλα ζει μαζί με τη μητέρα της στο Κεμπέκ του Καναδά, ο πατέρας της ζει στο Όστιν του Τέξας και η ίδια σε κάθε ευκαιρία κάνει αναφορά στην ελληνική καταγωγή της.

Σουβλάκια στο Τέξας

Ο πατέρας της Γκαμπριέλας, Μανώλης Παπαδάκης, έχει χωρίσει με την σύζυγό του με την οποία διατηρούν καλές σχέσεις μεν, εξ αποστάσεως δε, καθώς εκείνος έχει μετακομίσει και ζει πλέον στο Τέξας. 

Εκεί μυεί τους Τεξανούς στον γύρο!  Εχει μια καντίνα που φέρει το όνομα «Big Fat Greek Gyros», προσφέροντας σάντουιτς με γύρο, αλλά και σπανακόπιτα, κεφτεδάκια, μουσακά στους Αμερικανούς.

 

Πηγή iefimerida.gr



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία