 |
|
|  |  |  | 
«Χάλκινος» πρωταθλητής Ευρώπης στο τζούντο ο Τσελίδης στο Τελ Αβίβ
του Γιάννη Χατζηδοπαυλάκη
Τρία χρόνια μετά το χάλκινο μετάλλιο του Ηλία Ηλιάδη στο Μπακού, το ελληνικό τζούντο ανέβηκε και πάλι στο πόντιουμ των νικητών ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Πρωταγωνιστής ο Θεόδωρος Τσελίδης, ο οποίος λίγες εβδομάδες μετά την 5η θέση στο Γκραν Πρι της Τιφλίδας, κατάφερε να κατακτήσει την 3η θέση στα -90 κιλά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος που διεξήχθη στο Τελ Αβίβ. Στην κατηγορία συμμετείχαν συνολικά 38 αθλητές.
«Ο Τσελίδης είναι από πρόσφυγες γονείς. Το όνειρό του ήταν να έρθει στην Ελλάδα και πραγματοποιήθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Η εμφάνιση του θύμισε άλλες εποχές και άλλους αθλητές. Το παιδί διακρίνεται για το ήθος του και έδειξε ότι διακρίνεται και για τις αθλητικές του ικανότητες. Στον ημιτελικό έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκρισή, όμως στον αγώνα για την 3η θέση έδειξε χαρακτήρα και πήρε το μετάλλιο. Το ελληνικό μετάλλιο έγινε αντικείμενο συζήτησης εδώ στο Τελ Αβίβ, με εκπροσώπους αρκετών ξένων ομάδων να μας δίνουν συγχαρητήρια που μπορέσαμε να επιστρέψουμε στα μετάλλια μετά την αποσταθεροποίηση που προσπάθησε να φέρει η προσωρινή διοίκηση στο άθλημα. Η εθνική ομάδα σιγά-σιγά βρίσκει τα πατήματά της και είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον», είπε ο πρόεδρος της ΕΟΤ, Γιάννης Καφενταράκης, ο οποίος παρακολούθησε από κοντά τις προσπάθειες του Τσελίδη.
Απόλυτα ικανοποιημένος και ο εθνικός προπονητής Νίκος Ηλιάδης. «Φάνηκε και από το Γκραν Πρι της Γεωργίας ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικό αθλητή. Εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον όλες τις αδυναμίες των αντιπάλων του και σε συνδυασμό με τη δύναμη αλλά και την εξυπνάδα που διαθέτει στο παιχνίδι του, κατάφερε να πετύχει τέσσερις σπουδαίες νίκες. ¶ξιζε το μετάλλιο και το πήρε. Είμαι σίγουρος ότι μπροστά του διαγράφεται ένα λαμπρό αγωνιστικό μέλλον».
Ο Τσελίδης στον δρόμο για το χάλκινο μετάλλιο νίκησε κατά σειρά τους Βούκοτιτς (Μαυροβούνιο), Μαργκιάνι (Γεωργία) και Βαραπάγιεφ (Λευκορωσία). Στον ημιτελικό ηττήθηκε από τον παγκόσμιο πρωταθλητή του 2017, Νεμάνια Μαίντοφ από την Σερβία, για να επιστρέψει στις νίκες απέναντι στον Ολλανδό Φαν Τ Εντ που του χάρισε την 3η θέση στην κατηγορία.
Το μετάλλιο του Τσελίδη είναι το ένατο για την Ελλάδα σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα ανδρών/γυναικών και το πέμπτο χάλκινο.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
