|
| | | |
Memories (Manja Vlachogianni sings Tasos Petsas), Νέο Digital Single
Γράφει η Δημοσιογράφος ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΡΑ
Aθήνα
Memories είναι ο τίτλος του νέου single της πολυτάλαντης λυρικής crossover ερμηνεύτριας Μάνιας Βλαχογιάννη σε μουσική του ανερχόμενου δημιουργού Τάσου Πέτσα.
Το single κυκλοφόρησε από τη Heaven – 14 Music σε συνεργασία με την InSideOut Music Web Promotion και μέσα σε μερικές ώρες κατόρθωσε να αγγίξει την κορυφή των Digital Singles της Ελλάδος (Greece - Top 100), έμεινε επί τέσσερεις εβδομάδες στην #4 θέση
του Billboard ενώ παράλληλα διέγραψε μια ιδιαίτερα επιτυχημένη διαδρομή στο Ευρωπαϊκό Chart (Euro 200).
Με την ατμοσφαιρική Crossover Jazz μπαλάντα Memories
η Μάνια Βλαχογιάννη (Manja Vlachogianni), έχοντας στο ενεργητικό της μια αξιόλογη καλλιτεχνική πορεία με πολλές και σημαντικές συνεργασίες σε Ελλάδα και εξωτερικό ως ερμηνεύτρια, μουσικός, ηθοποιός και λογοτέχνης, σφραγίζει τη συνεργασία της
με τον δυναμικά ανερχόμενο συνθέτη Τάσο Πέτσα, ο οποίος με προηγούμενες κυκλοφορίες του κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του σε παγκόσμιο επίπεδο κατακτώντας σημαντικές θέσεις σε Ελληνικά και Διεθνή Charts.
Εξαιρετικά επιτυχημένη ήταν και η πρώτη συνεργασία της ερμηνεύτριας με τον συνθέτη στο ντουέτο τους Angel of Mine,
ένα τραγούδι που είχε επίσης από τις πρώτες ώρες της κυκλοφορίας του σκαρφαλώσει στο #1 των Digital Singles της Ελλάδος ενώ παράλληλα κατέκτησε την #176 θέση στην Ευρώπη, παραμένοντας επί 5 εβδομάδες ανάμεσα στα 200 καλύτερα τραγούδια του Euro 200, ενώ επί 7 συνεχόμενες εβδομάδες βρισκόταν ανάμεσα στα 10 πρώτα τραγούδια – επιτυχίες του Billboard.
Τον στίχο του νέου single Memories της Μάνιας Βλαχογιάννη υπογράφει η Πάρις Καρβούνη ενώ στην ενορχήστρωση / παραγωγή συνεργάστηκε ο Γιώργος Λαζάρου, γνωστός συνθέτης - παραγωγός ηλεκτρονικής μουσικής.
Το Digital Single κυκλοφόρησε σε ψηφιακή διανομή από τη Heaven – 14 Music σε συνεργασία με την InSideOut Music Web Promotion
Ακούστε το εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=4Is0kEcA6DU
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|