|
| | | |
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Αυτές είναι οι 20 πιo πλούσιες ομάδες στον κόσμο
Τού Αντώνη Βαζογιάννη
Οι 20 κορυφαίες ποδοσφαιρικές ομάδες στον κόσμο έχουν μέση αξία
1,69 δισεκατομμύρια δολάρια, αύξηση 14% σε σχέση με πέρυσι και 74% σε
σύγκριση με το 2013!
Η αύξηση της αξίας υποστηρίχθηκε από την αύξηση των εσόδων των
συλλόγων. Αυτό αναφέρει η έκθεση που παρουσίασε το Forbes με τις 20
κορυφαίες ομάδες στον κόσμο, που είχαν κατά μέσο όρο έσοδα 428
εκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια της σεζόν 2016-2017, 40%
περισσότερο από πέντε χρόνια πριν.
Στην ετήσια κατάταξη των ποδοσφαιρικών ομάδων με την μεγαλύτερη
αξία στον κόσμο, για δεύτερη συνεχή χρονιά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
κατέχει την πρώτη θέση, αξίας 4,12 δισ. Η Γιουνάιτεντ είχε τα
μεγαλύτερα έσοδα (737 εκατομμύρια δολάρια) κατά τη διάρκεια της σεζόν
2016-2017. Όλες οι ομάδες στην κατάταξή έχουν αυξήσει την αξία τους
κατά τουλάχιστον 9%, με μία εξαίρεση, τη Μίλαν που υποχώρησε κατά 24%
σε σχέση με πέρυσι, στα 612 εκατομμύρια δολάρια.
Πίσω από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, υπάρχουν οι δύο ισπανικές
ομάδες, η Ρεάλ Μαδρίτης (4,09 δισ. δολάρια) και η Μπαρστελόνα (4,06
δισ. δολάρια). Και οι δύο θα μπορούσαν σύντομα να ξεπεράσουν τους
Αγγλους από άποψη αξίας: η πρώτη χάρη στα χρήματα που κέρδισαν (102
εκατομμύρια δολάρια το 2017-2018) από το Champions League, η δεύτερη
χάρη στα τεράστια έσοδα που θα δημιουργήσει το νέο στάδιο μόλις
ολοκληρωθεί (μέσα σε περίπου τέσσερα χρόνια).
Οι κανόνες Fair Play της UEFA συνέβαλαν στη μετατροπή των
οικονομικών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Κατά τη διάρκεια των ετών
2016-17, μόνο δύο ομάδες, η Ρόμα (64 εκατομμύρια δολάρια) και η Μίλαν
(10 εκατομμύρια δολάρια), σημείωσαν λειτουργικές ζημίες. Η αύξηση των
εσόδων και της κερδοφορίας έχει αυξήσει τις αξίες της ομάδας. Αλλά
μόνο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα
κατατάσσονται ανάμεσα στα 10 κορυφαία αθλητικά franchises στον κόσμο.
Τα πέντε καλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχουν εξαιρετικές
συμφωνίες που παράγουν 8,2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε
τηλεοπτικά δικαιώματα. Οι αγγλικές ομάδες κυριαρχούν στις 20 πρώτες
θέσεις με οκτώ ομάδες, επειδή η Premier League έχει τις πλουσιότερες
τηλεοπτικές συμφωνίες.
Η αξία των χορηγιών σε φανέλες και στάδια αυξάνεται επίσης. Τον
περασμένο Σεπτέμβριο, η Ρεάλ Μαδρίτης ανανέωσε τη σύμβαση χορηγίας
φανέλας με την αεροπορική εταιρεία Emirates στο Ντουμπάι για το ποσό
ρεκόρ 82 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως μέχρι το τέλος της σεζόν
2020-2021. Η Βαρκελώνη έχει το καλύτερο συμβόλαιο με τη Nike, αξίας
116 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
H κατάταξη του Forbes
1. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 4,123 δισ δολάρια
2. Ρεάλ Μαδρίτης 4,088
3. Μπαρτσελόνα 4,064
4. Μπάγερν 3,063
5. Μάντσεστερ Σίτι 2,474
6. Αρσεναλ 2,238
7. Τσέλσι 2,062
8. Λίβεπρουλ 1,944
9. Γιουβέντους 1,472
10. Τότεναμ 1,237
11. Παρί ΣΖ 971 εκατ.
12, Ντόρτμουντ 901
13. Ατλέτικο Μαδρίτης 848
14. Γουέστ Χαμ 754
15. Σάλκε 707
16. Ρομα 618
17. Μίλαν 612
18. Ιντερ 606
19. Λέστερ 500
20. Νάπολι 471
ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|