Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μουσείο σπάνιων απολιθωμάτων και πετρωμάτων  θα δημιουργηθεί στην Κω



Aθήνα.-

Μουσείο με σπάνια απολιθώματα και πετρώματα της Κω πρόκειται να
δημιουργηθεί στο νησί χάρη στις προσπάθειες 19χρονου φοιτητή, ο οποίος
ασχολείται με πάθος με το θέμα από τότε που ήταν μαθητής γυμνασίου,
έχοντας καταφέρει να έχει μια σπάνια συλλογή.
Πρόκειται για τον Αντώνη Αβρίθη, πρωτοετή φοιτητή του Παντείου
πανεπιστημίου, ο οποίος πρόκειται να κάνει το όνειρο του
πραγματικότητα.
Το μουσείο θα στεγαστεί στο 1ο γυμνάσιο Κω και θα περιλαμβάνει σπάνια
ευρήματα, έτσι ώστε να τα γνωρίσουν οι μαθητές και οι κάτοικοι του
νησιού, όπως επισημαίνει  ο Αντώνης Αβρίθης, ο οποίος δεν κρύβει την
ικανοποίηση του για την εξέλιξη αυτή.
Σημαντική στην υλοποίηση της προσπάθειας ήταν η συμβολή του καθηγητή
Ωκεανολογίας, Ξενοφώντα Φανουρίου που στάθηκε στο πλευρό του Αντώνη
Αβρίθη από τα πρώτα βήματα του
«Ο κ. Φανουρίου αποτέλεσε την έμπνευση μου, αλλά πρέπει να σας πω ότι
μέντορας μου στην παλαιοντολογική αναζήτηση αποτέλεσε ο φίλος μου ο
Χρηστος Χριστοφίδης, τον οποίο γνώρισα κάποτε μέσω Facebook και με
δίδαξε πολλά πράγματα για την επιστήμη αυτή, αν και ασκεί άλλο
επάγγελμα, οι γνώσεις του σε αυτό το πεδίο έχουν ακαδημαϊκό επίπεδο»
αναφέρει  ο 19χρονος φοιτητής.
Τα ευρήματα αφορούν κυρίως το πλειστόκαινο (1-2.000.000 χρόνια) και
πρόκεται τόσο για  τα θαλάσσια όσο και τα λιμναία περιβάλλοντα.
Αρχικά, τα λιμναία απολιθώματα είναι μερικά είδη γαστερόποδων τα οποία
έζησαν μόνο σε κάποιες αρχαίες λίμνες της Κω, όταν ακόμα η Κως ήταν
μέρος της χερσονήσου της Ανατολίας, που τα θρυλικά μαμούθ, τα οποία
αναφέρουν οι παλαιότεροι συγγραφείς, περπατούσαν στον τόπο μας,εξηγεί
ο κ. Αβρίθης
«Αυτά τα είδη εξελίχθηκαν κιόλας και δημιούργησαν νέα ενδημικά είδη τα
οποία έχω βρει και είναι περίπου 30, ενώ σύντομα θα βγει και η πρώτη
μου έρευνα σχετικά με ένα ιδιόμορφο είδος αυτής της κατηγορίας σε
συνεργασία με έναν γνωστό αυστριακό καθηγητή» επισημαίνει ο ίδιος.
Μετά από την περίοδο που η Κως ήταν γη με τις λίμνες και τα συστήματα
ποταμών ακολούθησε η περίοδος των θαλάσσιων αποθέσεων, όπου μεγάλα
τμήματα του νησιού όπως η Αντιμάχεια και το Ψαλίδι αποτελούσαν βυθό
της θάλασσας, κυρίως ρηχής θάλασσας σύμφωνα με τα ευρήματα.
Αντιπροσωπευτικά δείγματα λοιπών από αυτές τις περιόδους θα εκτεθούν
και στο σχολικό μουσείο του 1ου Γυμνασίου.
«Πέραν της γενικότερης έμπνευσης που θα προσφέρουν στους μαθητές,
πιστεύω ότι ιδιαίτερα τα δείγματα των γαστερόποδων μπορούν να
χρησιμοποιούνται ως άριστα τοπικά παραδείγματα για την διδασκαλία της
εξέλιξης στο μάθημα της βιολογίας» αναφέρει ο Αντώνης Αβρίθης.
«Με την παλαιοντολογία ασχολούμαι από πολύ μικρός», αναφέρει ο κ.
Αβρίθης «και τα ευρήματα μου είναι σημαντικά και γι' αυτό θεωρώ ότι θα
πρέπει να τα γνωρίσουν όσο το δυνατό περισσότεροι».
ΑΠΕ-ΜΠΕ


 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία