Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κούρσα ΗΠΑ και Κίνας για τους θησαυρούς της Σελήνης



Nτένβερ.-

 Τα ισχυρότερα κράτη του κόσμου, αλλά και μια πληθώρα από ιδιωτικές
εταιρείες, έχουν επιδοθεί σε μια κούρσα για την αξιοποίηση του ορυκτού
πλούτου της Σελήνης, αλλά και των αστεροειδών, εκτιμώντας πως τα κέρδη
από τις διαστημικές εξορύξεις θα μπορούσαν να είναι αμύθητα.
«Πριν από μια δεκαετία, αρκετοί επενδυτές ενθουσιάστηκαν με τις
κερδοφόρες προοπτικές θέλοντας να γίνουν οι πρώτοι τρισεκατομμυριούχοι
του διαστήματος», σημείωσε στο Space ο Άνγκελ Αμπούντ Μαντρίντ,
διευθυντής του Κέντρου Διαστημικών Πόρων στο School of Mines στο
Κολοράντο.
«Τα σχέδια τους αποδείχθηκαν υπερβολικά φιλόδοξα για εκείνη την
εποχή», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας πως ακόμα και τα κράτη, στο πλαίσιο
της εξερεύνησης του διαστήματος, είχαν εστιάσει σε γεωτρήσεις για τον
εντοπισμό ζωτικής σημασίας πόρων, όπως για παράδειγμα το νερό. Σήμερα,
σημειώνει, η ιδέα της διαστημικής εξόρυξης έχει ωριμάσει σε σημείο που
δεκάδες startup εταιρείες, αλλά και πολύ μεγαλύτερες, αναπτύσσουν
σχέδια και προωθούν επενδύσεις για την αξιοποίηση των διαστημικών
πόρων. Ασφαλώς και τα σκήπτρα παραμένουν στα χέρια των υπερδυνάμεων,
και κυρίως των ΗΠΑ και Κίνας.
Ο ανταγωνισμός αυξάνεται ενώ τα ερωτήματα πληθαίνουν: Ποιος και με
ποιον τρόπο θα λάβει τα δεδομένα που απαιτούνται για τον εντοπισμό
πολύτιμων μετάλλων στο διάστημα; Ποιος θα προσδιορίσει τις
συγκεντρώσεις των υλικών, ποιος θα σκάψει και θα τα εξορύξει; Και
ποιος θα αξιοποιήσεις αυτούς τους πόρους; Και τελικά… Ποιος θα
«τρυπήσει» πρώτος. Η Συνθήκη του ΟΗΕ για το Διάστημα δεν εμποδίζει την
εξόρυξη πόρων. Όσον αφορά στην απαγόρευση κατοχής ενός πλανητικού
σώματος, πολλοί εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες πως πρόκειται απλώς για
έναν θεωρητικό περιορισμό της Συνθήκης, που δεν έχει δοκιμαστεί και
είναι πολύ πιθανόν να καταρρεύσει στην πράξη.
Στην παρούσα φάση, το διαστημικό «Ελ Ντοράντο» είναι η Σελήνη.
«Βραχυπρόθεσμα όλα έχουν να κάνουν με το φεγγάρι», αναφέρει ο Άνγκελ
Αμπούντ Μαντρίντ. Υπογραμμίζει όμως πως ενδεχομένως να αποδειχθεί στο
μέλλον ότι ο μεγαλύτερος πλούτος βρίσκεται στους αστεροειδείς.

                           Σελήνη, το πρώτο εξωγήινο ορυχείο

Μπορεί για την εξόρυξη σε αστεροειδή να χρειάζονται να γίνουν ακόμη
αρκετά βήματα, όμως επιστήμονες και μηχανικοί είναι πλέον πολύ κοντά
στην τεχνολογία που μπορεί να μετατρέψει τη Σελήνη στην πρώτη εξωγήινη
βάση εξόρυξης. Μετά από δεκαετίες ερευνών, κυβερνητικά και ιδιωτικά
εργαστήρια έχουν καταλήξει στα πρότυπα σχέδια για ένα σεληνιακό
ορυχείο.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αρκετοί πόροι στο φεγγάρι βρίσκονται σε
υψηλότερες συγκεντρώσεις σε σχέση με τη Γη. Ωστόσο το κόστος μεταφοράς
τους στον πλανήτη μας – και το αντίστροφο – αποτελεί ένα σημαντικό
πρόβλημα. Για αυτό το λόγο εκτιμάται πως σε πρώτη φάση τα υλικά που θα
εξορυχθούν θα χρησιμοποιηθούν την ενίσχυση της αυτονομίας των πρώτων
αποστολών και για την ανάπτυξη πάνω στη Σελήνη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία