|
| | | |
Έρευνα
Υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα όπως μπισκότα, κέικ, γλυκά είναι βλαβερά σαν
το κάπνισμα και συνδέονται με 32 ασθένειες
Μελβούρνη.-
Η διατροφή, που έχει υψηλή περιεκτικότητα σε εξαιρετικά επεξεργασμένα
τρόφιμα ,μπορεί να είναι επιβλαβής για κάθε μέρος του σώματος, σύμφωνα
με μια μεγάλη έρευνα.
Η κατανάλωση πολλών τροφίμων, όπως τα έτοιμα γεύματα, τα ζαχαρούχα
δημητριακά και το ψωμί μαζικής παραγωγής, συνδέεται με αυξημένο
κίνδυνο εμφάνισης 32 προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων του
καρκίνου, του διαβήτη τύπου 2 και των διαταραχών της ψυχικής υγείας.
Συχνά τρόφιμα πλούσια σε λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη και χαμηλά σε
βιταμίνες και φυτικές ίνες τρόφιμα, οι ερευνητές βρήκαν πειστικές
αποδείξεις ότι η υψηλότερη κατανάλωσή τους συνδέεται με 50% μεγαλύτερο
κίνδυνο θανάτου από καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Στη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα ανάλυση στοιχείων που αφορούσε 10
εκατομμύρια ανθρώπους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι έτρωγαν
περισσότερο τέτοιες τροφές είχαν 40 έως 66% αυξημένο κίνδυνο να
πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις.
Είχαν επίσης σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με
παχυσαρκία, πνευμονικές παθήσεις και προβλήματα ύπνου.
Παρομοιάζοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα με το κάπνισμα, οι ερευνητές
έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου και τόνισαν πως είναι απαραίτητες οι
παρεμβάσεις των κυβερνήσεων. Προτείνουν μάλιστα στα τρόφιμα να
επισημαίνεται ότι είναι «υπερ-επεξεργασμένα».
Τέτοια τρόφιμα είναι εκείνα που συνήθως τα αγοράζουμε έτοιμα και
είναι προμαγειρεμένα. Συνήθως σε αυτά περιέχονται χημικές και
χρωστικές ουσίες, γλυκαντικά και συντηρητικά που παρατείνουν τη
διάρκεια ζωής.
«Θα πρέπει να τεθούν περιορισμοί στη διαφήμιση και να απαγορευτούν οι
πωλήσεις "μέσα ή κοντά σε σχολεία και νοσοκομεία», λένε οι ειδικοί.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να υιοθετήσουν εθνικές διατροφικές οδηγίες που
συνιστούν ποικιλίες ελάχιστα επεξεργασμένων τροφίμων ενώ παράλληλα
πρέπει να λάβουν μέτρα για να κάνουν τα φρεσκομαγειρεμένα γεύματα
φθηνότερα και πιο προσιτά σε όλους.
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το χειρότερο στην Ευρώπη όσον αφορά την
κατανάλωση εξαιρετικά επεξεργασμένων τροφίμων, που εκτιμάται ότι
αποτελούν το 57% της εθνικής διατροφής. Θεωρείται ότι αποτελούν βασικό
παράγοντα της παχυσαρκίας, η οποία κοστίζει στο NHS περίπου 6,5
δισεκατομμύρια λίρες ετησίως.
Συχνά περιέχουν χρώματα, γαλακτωματοποιητές, αρώματα και άλλα
πρόσθετα, ενώ συνήθως υφίστανται πολλαπλές βιομηχανικές διεργασίες, οι
οποίες, σύμφωνα με έρευνες, υποβαθμίζουν τη φυσική δομή των τροφίμων,
καθιστώντας την απορρόφησή τους γρήγορη. Αυτό με τη σειρά του αυξάνει
το σάκχαρο στο αίμα, μειώνει τον κορεσμό και βλάπτει το μικροβίωμα –
τα φιλικά βακτήρια που ζουν μέσα μας και από τα οποία εξαρτάται η καλή
υγεία μας.
Τα πρόσθετα τροφίμων, όπως τα μη θρεπτικά γλυκαντικά, τα τροποποιημένα
άμυλα, τα κόμμεα και οι γαλακτωματοποιητές, φαίνεται επίσης να
επηρεάζουν το μικροβίωμα, τα επίπεδα φλεγμονής του εντέρου και τις
μεταβολικές αντιδράσεις στα τρόφιμα, γεγονός που μπορεί επίσης να
αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Μια ομπρέλα ανασκόπησης που διεξήχθη από ακαδημαϊκούς στην Αυστραλία
ανέλυσε 14 άρθρα που δημοσιεύθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια και τα
οποία συσχετίζουν την κατανάλωση με κακές επιπτώσεις στην υγεία.
Υπήρχαν πειστικές αποδείξεις ότι η υψηλότερη πρόσληψη συνδέεται με 50%
μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα, 12% μεγαλύτερο
κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 και 48-53% μεγαλύτερο κίνδυνο
εμφάνισης άγχους.
Υπήρχαν «πολύ πειστικές» ενδείξεις ότι η κατανάλωση περισσότερων
υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες θανάτου
από οποιαδήποτε αιτία κατά ένα πέμπτο.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Deakin της Αυστραλίας διαπίστωσαν επίσης
22% μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης και 21% μεγαλύτερο κίνδυνο
θανάτου από οποιαδήποτε αιτία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|