Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...βρίσκεται στα βάθη τής ζούγκλας τού Μεξικό
Φοιτητής ανακάλυψε κατά τύχη χαμένη πόλη τών Μάγια



Καμπέτσε.-

Μπροστά σε μία εκπληκτική ανακάλυψη βρέθηκε μεταπτυχιακός φοιτητής
καθώς κατά τύχη, εντόπισε μία χαμένη πόλη των Μάγια σε ζούγκλα στο
Μεξικό.
Με τη χρήση τεχνολογίας Lidar, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν στη συνέχεια
μια τεράστια αρχαία πόλη τών Μάγια κρυμμένη για αιώνες στη ζούγκλα του
Μεξικού, κοντά στη σύγχρονη πολιτεία Καμπέτσε. Η πόλη, που φέρει την
ονομασία «Βαλεριάνα», περιλαμβάνει πυραμίδες, γήπεδα, δρόμους που
συνδέουν τις συνοικίες, αμφιθέατρα και πλατείες, στοιχεία που
φανερώνουν τη σημασία της ως κέντρο πολιτισμού και διοίκησης.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η πυκνότητα των κτισμάτων της τη φέρνει
δεύτερη μόνο μετά την Καλακμούλ, τη μεγαλύτερη γνωστή τοποθεσία των
Μάγια στη Λατινική Αμερική.
Η πόλη ανακαλύφθηκε συμπτωματικά  όταν ο υποψήφιος διδάκτορας του
Πανεπιστημίου Tulane, Λουκ Όλντ-Τόμας, εντόπισε δεδομένα ενός παλιού
μηχανισμού Lidar που είχε χρησιμοποιηθεί από μεξικανική οργάνωση για
περιβαλλοντική παρακολούθηση. Μέσα από αυτά τα δεδομένα, που
αναλύθηκαν με αρχαιολογικές μεθόδους, αποκαλύφθηκε η ύπαρξη μιας
ολόκληρης πόλης, η οποία κάποτε φιλοξενούσε περίπου 30.000 έως 50.000
ανθρώπους.
Η Βαλεριάνα διαθέτει δύο κύρια κέντρα, συνδεδεμένα με
πυκνοκατοικημένες γειτονιές και δρόμους. Στους χώρους αυτούς βρέθηκαν
πλατείες με ναούς σε σχήμα πυραμίδας, γήπεδα για το αρχαίο παιχνίδι
της μπάλας των Μάγια και ένα σύστημα ύδρευσης με δεξαμενή, που
υποδηλώνει την ικανότητα των κατοίκων να αξιοποιούν τους φυσικούς
πόρους για τη στήριξη του πληθυσμού τους. Οι ανασκαφές στην περιοχή
δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί, καθώς η πόλη βρίσκεται σε πυκνή
ζούγκλα.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η Βαλεριάνα ήταν ενεργή από το 750 έως το
850 μ.Χ. και η εγκατάλειψή της συνδέεται πιθανότατα με την κλιματική
αλλαγή, καθώς οι Μάγια, που ζούσαν σε πυκνοκατοικημένες περιοχές,
αδυνατούσαν να προσαρμοστούν στις αυξανόμενες ξηρασίες. Άλλοι
παράγοντες, όπως οι συγκρούσεις και η κατάκτηση από τους Ισπανούς τον
16ο αιώνα, συνέβαλαν στην πλήρη εξαφάνιση των πόλεων-κρατών των Μάγια.
Ο καθηγητής Μαρκέλο Κανουτό από το Tulane αναφέρει ότι η χρήση της
τεχνολογίας Lidar έχει φέρει επανάσταση στην αρχαιολογική έρευνα σε
περιοχές με πυκνή βλάστηση. Μέσα σε μια δεκαετία, το Lidar έχει
αποκαλύψει χιλιάδες τοποθεσίες, αποκαλύπτοντας μια εικόνα του
παρελθόντος που οι επιστήμονες θεωρούσαν αδύνατο να δουν.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Antiquity,
υπογραμμίζει πως η Βαλεριάνα επιβεβαιώνει την ύπαρξη πλούσιων και
πολύπλοκων πολιτισμών στις τροπικές περιοχές, και αποτελεί μία από τις
πολλές χαμένες πόλεις των Μάγια που περιμένουν να εξερευνηθούν. Οι
ερευνητές αναγνωρίζουν ότι τα διαθέσιμα μέσα και ο χρόνος δεν επαρκούν
για να μελετηθούν όλες οι πρόσφατες ανακαλύψεις.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία