Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Θρίαμβος ή.... ?

Για πρώτη φορά δημιουργήθηκαν ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα με κλωνοποίηση



Νέα Υόρκη

 

Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατόρθωσαν για πρώτη φορά, μετά από αρκετά χρόνια αποτυχημένων προσπαθειών, κάνοντας χρήση μιας τεχνικής κλωνοποίησης, να δημιουργήσουν εξατομικευμένα ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα, ένα επίτευγμα που θα μπορούσε μελλοντικά να οδηγήσει σε νέες θεραπείες διαφόρων ασθενειών, όπως το Πάρκινσον και ο διαβήτης. Πάντως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, χρειάζονται ακόμα νέες βελτιώσεις, μέχρι η τεχνική να έχει πρακτική αξία για τους ασθενείς.

    Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Ντίτερ Έγκλι του Εργαστηρίου του Ιδρύματος Βλαστικών Κυττάρων της Νέας Υόρκης, που παρουσίασαν τη σχετική εργασία στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC, τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και το «Science», πήραν γενετικό υλικό από δερματικά κύτταρα ενός ενηλίκου και το μετέφεραν σε ωάρια από νεαρές υγιείς και γόνιμες γυναίκες. Αυτό το ωάριο αναπρογραμματίστηκε και δημιούργησε ένα έμβρυο στο πρώιμο στάδιο της βλαστοκύστης (την πέμπτη ημέρα, όταν περιέχει έως 100 κύτταρα), από όλου ελήφθησαν τα βλαστοκύτταρα, τα οποία έχουν τη δυνατότητα στη συνέχεια να μετατραπούν σε άλλα είδη κυττάρων, όπως καρδιάς, νεύρων, οστών, ήπατος κ.α.

    Η τεχνική ονομάζεται «μεταφορά πυρήνα σωματικών κυττάρων» και είναι πολλά υποσχόμενη για την ιατρική, ενώ αποτελεί εξέλιξη της μεθόδου με την οποία κλωνοποιήθηκε από ενήλικο κύτταρο, το 1996, το πρώτο θηλαστικό, το διάσημο πρόβατο «Ντόλι». Το πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι χρησιμοποιεί κύτταρα του ίδιου του ασθενούς και έτσι θεωρείται πιθανότερο ότι τα νέα εξειδικευμένα κύτταρα που θα προκύψουν από τα βλαστικά, με στόχο να αντικαταστήσουν κάποια κατεστραμμένα (π.χ. της καρδιάς μετά από έμφραγμα ή αυτά που δεν παράγουν πια ινσουλίνη λόγω διαβήτη), δεν θα απορριφθούν από τον ανθρώπινο οργανισμό.

    Όμως τα βλαστικά κύτταρα περιείχαν όχι μόνο δύο ομάδες χρωμοσωμάτων (και άρα γονίδια) από τον αρχικό ενήλικα, αλλά και μία τρίτη ομάδα χρωμοσωμάτων από τη δότρια του ωαρίου, άρα τα έμβρυα και τα βλαστικά κύτταρά τους δεν ήσαν πραγματικοί κλώνοι. Έτσι, όπως είπε ο Έγκλι, προς το παρόν η τεχνική δεν είναι ακόμα έτοιμη για θεραπευτική χρήση, καθώς οι παραγόμενες γραμμές βλαστοκυττάρων, επειδή περιέχουν τρεις ομάδες χρωμοσωμάτων, δεν είναι συμβατές με τους ιστούς του δότη-ασθενούς. Για αυτό, στο μέλλον οι επιστήμονες θα πρέπει να παράγουν εμβρυικά βλαστικά κύτταρα που να περιέχουν DNA μόνο του δότη, απορρίπτοντας τα χρωμοσώματα του ωαρίου και κρατώντας μόνο τις δύο ομάδες χρωμοσωμάτων του αρχικού σωματικού (π.χ. δερματικού) κυττάρου, που προέρχεται από τον ασθενή.

    Το νέο επίτευγμα εξάλλου αναζωπυρώνει τις αντιδράσεις όσων αντιτίθενται στην κλωνοποίηση και στην χρησιμοποίηση εμβρυικών βλαστοκυττάρων, για ηθικούς, κοινωνικούς και ιατρικούς λόγους.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία