|
| | | |
ΕΕ: Ο σοσιαλιστής Γερμανός ευρωβουλευτής Μάρτιν Σουλτς νέος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Στρασβούργο
Ο Σοσιαλιστής Γερμανός ευρωβουλευτής Μάρτιν Σουλτς, ειναι ο νέος Πρόεδρος του ΕυρωπαΪκού Κοινοβουλίου.
Με πανηγυρικό τρόπο και με απόλυτη πλειοψηφία 387 ψήφων επί 699 ψηφισάντων, ο πρώην επικεφαλής της Ομάδας των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών, Γερμανός ευρωβουλευτής Μάρτιν Σουλτς, εξελέγη, από την πρώτη ψηφοφορία, πρόεδρος της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για τα επόμενα δύο χρόνια της θητείας της.
Οι συνυποψήφιοι για την προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου Ντάνα Γουάλις και Νίργι Ντέβα έλαβαν, αντιστοίχως, 141 και 142 ψήφους. Βρέθηκαν και 29 άκυρα και λευκά ψηφοδέλτια.
Μεταξύ των 14 νέων αντιπροέδρων που εκλέχθηκαν, περιλαμβάνονται ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ, καθηγητής Γεώργιος Παπαστάμκος και η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κυρία Αννυ Ποδηματά.
Αμέσως μετά την εκλογή του, δήλωσε: "δεν θα είμαι ένας βολικός πρόεδρος, θα είμαι ένας πρόεδρος μαχητικός" υπογραμμίζοντας ότι, θα απαιτήσει το Ευρωκοινοβούλιο να συμμετέχει επί ίσοις όροις, σ' όλες τις συνεδριάσεις με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Κομισιόν.
Η Ευρώπη διέρχεται μια θυελλώδη περίοδο και για πολλούς οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι, είπε.
- "Δεν έχουμε πια την βεβαιότητα ότι τα παιδιά μας θα ζήσουν καλύτερα από μας...Η ανεργία έχει φθάσει σε απίστευτα επίπεδα. Οι νέοι διαδηλώνουν εναντίον ένος συστήματος που κάνει πλούσιους τους λίγους και ρίχνει τα βάρη της κρίσης σ' όλους".
"Πρέπει να πούμε όχι στους οίκους αξιολόγησης και δη στους ανώνυμους οίκους αξιολόγησης της Νέας Υόρκης. Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για θεσμικές συζητήσεις, αλλά για τις θέσεις εργασίας τους, την σύνταξη τους, ασφαλέστερα τρόφιμα", υποστήριξε.
Το ζητούμενο σήμερα, τόνισε ο νέος πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, είναι να υπάρξει στην Ευρώπη μία ισορροπία μεταξύ της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της ανάπτυξης.
Κι' αυτό, κατέληξε, θα επιτευχθεί μόνον όταν πάψει να επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου και όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ακολουθούν και εφαρμόζουν την "κοινοτική μέθοδο.
Στήριξη από τις μεγάλες πολιτικές ομάδες
Με μοναδικές εξαιρέσεις, Βρετανούς ευρωβουλευτές και τον αντιευρωπαϊστή Νάιτζελ Φάρατζ, που δήλωσαν πως θα κάνουν ό,τι μπορούν, για να αντισταθούν στην προεδρία του Μάρτιν Σουλτς, οι επικεφαλής των μεγάλων πολιτικών ομάδων του Ευρωκοινοβουλίου, υπογράμμισαν, στις ομιλίες τους, αμέσως μετά την εκλογή του Γερμανού σοσιαλδημοκράτη ευρωβουλευτή στο αξίωμα του προέδρου του ΕΚ, ότι θα τον στηρίξουν στο έργο του και στην προσπάθειά του να εφαρμοσθεί η κοινοτική μέθοδος σ' όλες τις αποφάσεις της ΕΕ.
Δύναμη και διαύγεια πνεύματος ευχήθηκε στον νέο πρόεδρο, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Τζόζεφ Ντολ και εξέφρασε, ενώπιον της Ολομέλειας, την εμπιστοσύνη προς τον πρόεδρο Σούλτς, υπογραμμίζοντας ότι, από την μέχρι τώρα συνεργασία μαζί του, διαπίστωσε ότι "αυτά που χωρίζουν τους σοσιαλδημοκράτες με τους χριστιανοδημοκράτες είναι λιγότερα από εκείνα που τους χωρίζουν"
Κάθε φορά που ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου θ' αγωνίζεται για την αλληλεγγύη, την ανεκτικότητα και την ελευθερία όλων στην Ευρώπη, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα θα είναι μαζί του, διαβεβαίωσε το Σώμα ο Τζόζεφ Ντολ.
Πρέπει να κρατήσουμε ισχυρό το ευρώ και να διασφαλίσουμε την βιωσιμότητά του, κατέληξε.
Ο επικεφαλής της Ομάδας των Φιλελευθέρων Γκι Φέρχοφστατ, δήλωσε ικανοποιημένος από την εκλογή του Μάρτιν Σούλτς στην προεδρία του Ευρωκοινοβουλίου και εξέφρασε την άποψη ότι ο νέος πρόεδρος δεν θα είναι ουδέτερος έναντι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που, όπως τόνισε, προσπαθεί, σε κάθε ευκαιρία, να υπονομεύσει την κοινοτική μέθοδο.
Το Ευρωκοινοβούλιο θα πρέπει να δείξει ποιός είναι ο δρόμος για την έξοδο της Ευρώπης από την κρίση, είπε, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι, η Ευρώπη δεν είναι το πρόβλημα της κρίσης, αλλά ο δρόμος για την έξοδο απ' αυτήν.
Δεν θέλουμε έναν πρόεδρο που θα είναι ουδέτερος, έναντι της έξαρσης του εθνικισμού και του λαϊκισμού στην Ευρώπη, κατέληξε ο αρχηγός των Φιλελευθέρων.
Την ελπίδα ότι, ο νέος πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, θα διατηρήσει, την δική του ιδιαίτερη προσωπικότητα που είχε και ως επικεφαλής της Ομάδας των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών, εξέφρασε η συμπρόεδρος των Πρασίνων Ρεμπέκα Χαρμς.
Πιστεύω, κατέληξε, ότι θα είναι μεν ανοικτός αλλά και δύσκολος, στις αντιπαραθέσεις του με την Κομισιόν και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Η Ρεμπέκα Χαρμς, τέλος, έκανε έκκληση στις γυναίκες-ευρωβουλευτές του Σώματος, να ξεκινήσουν από τώρα την προσπάθεια έτσι ώστε ο επόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά τη λήξη της θητείας του κ.Σούλτς, να είναι γυναίκα.
Ποιός είναι ο Μάρτιν Σούλτς
Ο Μάρτιν Σουλτς γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου του 1955 στο Χέλρατ, κωμόπολη στα σύνορα της Γερμανίας με το Βέλγιο και την Ολλανδία. Μετά το σχολείο αποφάσισε να μετατρέψει το πάθος του για τα βιβλία σε επάγγελμα εργαζόμενος ως βιβλιοπώλης και το 1982 απέκτησε δικό του βιβλιοπωλείο στο Βιρζέλεν της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που λειτούργησε με επιτυχία μέχρι το 1994.
Το άλλο πάθος του, η πολιτική, τον οδήγησε στα 19 του στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και από εκεί, σε ηλικία μόλις 33 ετών, στη δημαρχία του Βιρζέλεν, θέση που διατήρησε για 11 χρόνια. "Ηταν η εποχή που διαμόρφωσα την πίστη μου στην Ευρώπη και τη θέληση να βοηθήσω στην οικοδόμηση και ανάπτυξή της", εξηγεί.
Αυτή η πίστη τον έφερε και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο οποίο εκλέγεται από το 1994, και από το 2000 ηγείται της γερμανικής πτέρυγας των Σοσιαλιστών στο ΕΚ υπηρετώντας και ως αντιπρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας.
Το 2004 εξελέγη πρόεδρος της ομάδας των Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέση που διατήρησε μέχρι την εκλογή του σήμερα ως προέδρου του ίδιου του ΕΚ. Από το 2009, είναι επίσης εκπρόσωπος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος για τα Ευρωπαϊκά Θέματα κάτι που τού έχει δώσει τη δυνατότητα να επηρεάσει βαθύτατα τις θέσεις του κόμματος έναντι της Ευρώπης.
Είναι παντρεμένος, πατέρας δύο παιδιών και στα ενδιαφέροντά του συγκαταλέγονται, το διάβασμα, η ιστορία και το ποδόσφαιρο. O ίδιος είναι οπαδός της ιστορικής ομάδας της Κολωνίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|