Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Την ανέπτυξαν Γάλλοι επιστήμονες

Νέα τεχνική, βοηθά παράλυτους να γράφουν μόνο με τα μάτια!



Παρίσι

Μία νέα πρωτότυπη τεχνολογία, που ανέπτυξαν Γάλλοι ερευνητές, μπορεί
να βοηθήσει τους παράλυτους ανθρώπους, οι οποίοι δεν μπορούν να
κουνήσουν τα χέρια τους, να γράφουν μόνο με τα μάτια τους.

Υπό κανονικές συνθήκες, τα μάτια κινούνται ασταμάτητα, αλλά θεωρείται
ουσιαστικά αδύνατο ένας άνθρωπος να ελέγξει αυτές τις κινήσεις, όπως
ακριβώς αυτός θέλει. Η νέα τεχνική επιτρέπει στους ασθενείς να
παράγουν πολύ ομαλές κινήσεις των ματιών τους προς την επιθυμητή κάθε
φορά κατεύθυνση και, με τον τρόπο αυτό, τους επιτρέπει να αποκτήσουν
πλήρη εθελούσιο έλεγχο στο πώς αυτά κινούνται.

Οι ασθενείς χρησιμοποιούν την κατευθυνόμενη από τους ίδιους κίνηση των
ματιών ως ένα νοητό «στιλό» για να γράψουν, να υπογράψουν ή να
σχεδιάσουν σε μία οθόνη. Μετά από εξάσκηση μερικών ωρών, οι ασθενείς
μπορούσαν να «γράψουν» (με τις κινήσεις της κόρης των ματιών τους, τις
οποίες κατέγραφε το λογισμικό ενός υπολογιστή) λέξεις με ρυθμό 20 έως
30 χαρακτήρων ανά λεπτό, περίπου όσο γρήγορα γράφει κανείς και με τα
χέρια του.

Η βιντεοκάμερα παρακολουθεί συνεχώς την ματιά και «μεταφράζει» τις
κινήσεις σε γράμματα, αριθμούς ή άλλα σχήματα, οπότε ο κέρσορας της
οθόνης κινείται ανάλογα, παράγοντας σε γραπτή μορφή το επιθυμητό
αποτέλεσμα. Οι ασθενείς δεν βλέπουν την ίδια στιγμή τι «γράφουν» με τα
μάτια τους, γιʼ αυτό κατά καιρούς πρέπει να ελέγχουν στην οθόνη κατά
πόσο είναι σωστή η γραπτή αναπαραγωγή των κινήσεων των ματιών τους.

Ο νευροεπιστήμονας του πανεπιστημίου «Πιέρ και Μαρί Κιουρί» του
Παρισιού Ζαν Λορενσό, που δημοσίευσε τη σχετική μελέτη στο περιοδικό
βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το "Science" και το "New
Scientist", ευελπιστεί ότι η μέθοδός του θα αποβεί χρήσιμη σε
ανθρώπους με σοβαρούς τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη ή αλλού, με
τη νόσο Λου Γκέριγκ και γενικότερα με κάθε ασθένεια που οδηγεί σε
παράλυση άκρων ή ευρύτερη αδυναμία κινήσεων.

Ακόμα ο γάλλος επιστήμονας πιστεύει ότι η τεχνολογία «γραψίματος με τα
μάτια» θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε άτομα με δυσλεξία ή σοβαρή
διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. Επίσης θα ήταν
δυνατό να χρησιμοποιηθεί από επαγγελματίες που χρειάζονται μια
αυξημένη δυνατότητα εστίασης με τα μάτια τους, όπως χειρούργους και
αθλητές.

Ο γάλλος ερευνητής ήδη μελετά τη βελτίωση της τεχνολογίας τους και
σχεδιάζει από το 2013 δοκιμές με ασθενείς που πάσχουν από αμυοτροφική
πλευρική σκλήρυνση (νόσο Λου Γκέριγκ).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία