|
| | | |
Φρικαλέες περιπτώσεις
Καταγγελίες για βασανιστήρια στην Τουρκία
Κωνσταντινούπολη
Ο δικηγόρος μιας βιολονίστριας και μιας τραγουδίστριας οι οποίες είναι
μέλη ενός τουρκικού μουσικού συγκροτήματος που είναι στρατευμένο στην
αριστερά κατηγόρησε την αστυνομία της Κωνσταντινούπολης ότι βασάνισε
τις δύο πελάτισσές του, σπάζοντας το χέρι της πρώτης και τρυπώντας τα
τύμπανα των αυτιών της δεύτερης για να βάλουν τέλος στην καριέρα τους.
Η Σεμά Αλτίν και η Εζγκί Ντιλάν Μπαλτσί, αντιστοίχως τραγουδίστρια και
βιολονίστρια του συγκροτήματος Grup Yorum, συνελήφθησαν μπροστά από το
Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής της Κωνσταντινούπολης μαζί με άλλους 25
διαδηλωτές που ζητούσαν να αποδοθεί το πτώμα του ύποπτου ως δράστη
μιας επίθεσης καμικάζι εναντίον ενός αστυνομικού τμήματος.
Η επίθεση αυτή πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου και είχε
αποτέλεσμα το θάνατο ενός αστυνομικού και τον τραυματισμό πολλών
προσώπων. Την ευθύνη ανέλαβε το Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό
Μέτωπο-Κόμμα (DHKP-C), το οποίο η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η ΕΕ θεωρούν
τρομοκρατική οργάνωση.
Οι δύο γυναίκες μουσικοί "υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια από την πρώτη
στιγμή της σύλληψής τους: τις πέταξαν στο έδαφος και τις ξυλοκόπησαν
άγρια", δήλωσε σήμερα ο δικηγόρος του, ο Ταϊλάν Τανάι.
Όμως τα χτυπήματα διπλασιάσθηκαν όταν οι αστυνομικοί έριξαν τις δύο
γυναίκες σ' ένα αστυνομικό όχημα, πρόσθεσε ο υπερασπιστής τους.
"Το εντυπωσιακό είναι πως η τραγουδίστρια του Γκρουπ Γιορούμ, η Σελμά
Αλτίν, χτυπήθηκε και στα δύο αυτιά μέχρι να σπάσουν τα τύμπανά της ενώ
της είχαν δέσει τα χέρια με χειροπέδες στην πλάτη. Και στη
βιολονίστρια του συγκροτήματος, την Εζγκί Ντιλάν Μπαλτσί, της έπσασαν
το χέρι επειδή έπαιζε βιολί", υπογράμμισε ο Τανάι.
"Οι αστυνομικοί γνώριζαν πιθανόν τις μουσικές δραστηριότητες των
πελατισσών μου και τις βασάνισαν με τρόπο ώστε να βάλουν τέλος στις
δραστηριότητές τους", τόνισε επίσης ο δικηγόρος διευκρινίζοντας ότι
υπέβαλε μήνυση κατά της αστυνομίας.
ΟΙ δύο γυναίκες αφέθηκαν ελεύθερες το βράδυ της Τρίτης, όμως έχει
ασκηθεί δίωξη εναντίον τους.
Το Γκρουπ Γιορούμ, ένα συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1985, είναι γνωστό
για τις επανεκτελέσεις επαναστατικών τραγουδιών.
Το DHKP-C είναι μια ριζοσπαστική μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση,
κληρονόμος διαδοχικών επαναστατικών οργανώσεων που με διάφορες
ονομασίες έχουν αναλάβει από το 1976 την ευθύνη για δεκάδες επιθέσεις
κι φόνους Τούρκων αξιωματούχων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|