 |
|
|  |  |  | 
Ομογενείς υποψήφιοι στις Αμερικανικές εκλογές
Νέα Υόρκη
Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες τον
Νοέμβριο για να αναδείξουν τον επόμενο πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών
και να ανανεώσουν πλήρως την Βουλή των Αντιπροσώπων και το ένα τρίτο
των μελών της Γερουσίας.
Το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής στρέφεται, φυσικά, στις προεδρικές
εκλογές, επισημαίνει η ελληνική υπηρεσία της «Φωνής της Αμερικής», η
Ελληνοαμερικανική κοινότητα, όμως, αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στις
κοινοβουλευτικές αναμετρήσεις, όπου λαμβάνουν μέρος Ελληνικής
καταγωγής υποψήφιοι, αλλά και φιλέλληνες υποψήφιοι, οι οποίο έχουν
σταθεί στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου.
Στην Αμερικανική Γερουσία υπηρετεί τώρα μόνο ένας ελληνικής καταγωγής
πολιτικός, η Ολυμπία Μπούχλη Σνόου, Ρεπουμπλικανή από την Πολιτεία
Μέιν, η οποία όμως αποσύρεται από το Κογκρέσο μετά την λήξη της
θητείας της τον Ιανουάριο 2012. Τώρα όλες οι ελπίδες της ομογένειας
στρέφονται στην Σέλεϊ Μπέρκλεϊ.
Με καταγωγή από την Ελληνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, η Σέλεϊ
Μπέρκλεϊ ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα και εκπροσωπεί τώρα στην Βουλή
των Αντιπροσώπων την Πρώτη Εκλογική Περιφέρεια της Νεβάδας, που
περιλαμβάνει την πρωτεύουσα της ψυχαγωγίας Λας Βέγκας,. Είναι
δραστήριο μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας προώθησης Ελληνικών
θεμάτων στο Κογκρέσο, αποφάσισε όμως να εγκαταλείψει το αξίωμα αυτό,
προκειμένου να μπορέσει να επιδιώξει την ανάδειξή της στην Αμερικανική
Γερουσία.
Η κυρία Μπέρκλεϊ στηρίζει τις ελπίδες της για τη Γερουσία στα, κατά
γενική ομολογία, εξαίρετα επιτεύγματα που είχε κατά την πολυετή
βουλευτική καριέρα της. Ο δρόμος που διάλεξε δεν είναι καθόλου
ευκολοδιάβατος, τονίζει η «Φωνή της Αμερικής», γιατί έχει να
αντιμετωπίσει έναν ισχυρό και πολύ δημοφιλή ρεπουμπλικανό αντίπαλο. Αν
και οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον αντίπαλό της να προηγείται ελαφρά, το
προβάδισμά του πέφτει μέσα στο ποσοστό σφάλματος.
Η ελληνοαμερικανική κοινότητα έχει συσπειρωθεί γύρω της και ελπίζει
ότι θα μπορέσει να την βοηθήσει να εξασφαλίσει το αξίωμα που
επιδιώκει. Η κυρία Μπέρκλει έχει την υποστήριξη και του άλλου
Γερουσιαστή της Νεβάδας, του Χάρι Ρίντ, αρχηγού της Δημοκρατικής
Πλειοψηφίας στην Γερουσία. Η τύχη της, εν μέρει, θα κριθεί και από το
κατά πόσον ο Πρόεδρος Ομπάμα, με το ψηφοδέλτιο του οποίου κατεβαίνει η
κυρία Μπέρκλεϊ στις εκλογές, θα κερδίσει την Νεβάδα τον Νοέμβριο.
Σε τηλεοπτικό αφιέρωμα «Φωνής της Αμερικής» για τις Αμερικανικές
εκλογές το 2010 (http://gr.voanews.com), περιέχονται ρεπορτάζ για τη
ζωή και το έργο της Σέλεη Μπέρκλεϊ, αλλά και της Ντίνας Τάιτους και
Νίκης Τσόνγκα, οι οποίες επιδιώκουν την επανεκλογή τους στην Βουλή των
Αντιπροσώπων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
