 |
|
|  |  |  | 
Απο το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Είκοσι μία καταδικαστικές αποφάσεις σε μία ημέρα σε βάρος της Τουρκίας
Στρασβούργο -(Μεταδίδει ο Νίκος Ρούσσης)
Ένοχη για παραβιάσεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων σε είκοσι μία (21) υποθέσεις έκρινε την Τουρκία το
Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ).
Καταδικαστικές αποφάσεις-ρεκόρ εισέπραξε σε μία μόνον ημέρα η
Τουρκία από το ΕΔΑΔ για παραβιάσεις του δικαιώματος στη ζωή, του
δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή, για
παραβιάσεις των διατάξεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις και για
παραβιάσεις του δικαιώματος της περιουσίας.
Για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή καταδικάσθηκε στην υπόθεση
Τσόσελαβ κατά Τουρκίας, η οποία αφορούσε την αυτοκτονία ενός ανηλίκου,
που ήταν φυλακισμένος μαζί με ενήλικες κρατούμενους.
Στην υπόθεση αυτή το Δικαστήριο έκρινε ένοχες τις τουρκικές αρχές
διότι, με πράξεις και παραλείψεις τους και χωρίς να δώσουν την
οποιαδήποτε εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη στον ανήλικο, που έπασχε
απο ψυχολογικά προβλήματα, τον οδήγησαν ουσιαστικά στην αυτοκτονία.
Για παραβίαση του δικαιώματος σεβασμού στην ιδιωτική και
οικογενειακή ζωή καταδικάσθηκε στην περίπτωση Αλκάγια κατά Τουρκίας,
που αφορούσε την αποκάλυψη της διεύθυνσης κατοικίας ενός Τούρκου
ηθοποιού, το διαμέρισμα του οποίου είχε υποστεί διάρρηξη.
Σ' αυτή την υπόθεση το Δικαστήριο έκρινε ότι η γνωστοποίηση της
διεύθυνσης κατοικίας ενός δημόσιου προσώπου, συνιστά παραβίαση του
δικαιώματος προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του.
Για παραβίαση των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων, που απαγορεύουν την απάνθρωπη και εξευτελιστική
μεταχείριση και τις διακρίσεις, καταδικάστηκε η Τουρκία στην υπόθεση
"Χ" κατά Τουρκίας, που αφορούσε τον εγκλεισμό ενός ομοφυλόφιλου
κρατούμενου στην απομόνωση για πάνω από 8 μήνες.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι ο εγκλεισμός του ομοφυλόφιλου κρατούμενου
σε πολύμηνη απομόνωση δεν αφορούσε την προστασία του από τις
παρενοχλήσεις των συγκρατούμενων του αλλά με τον σεξουαλικό του
προσανατολισμό.
Εξετάζοντας τέλος μεμονωμένα 18 περιπτώσεις προσφυγών κατά της
Τουρκίας, το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε την Τουρκία
ένοχη --και στις δεκαοκτώ περιπτώσεις-- για παραβίαση του δικαιώματος
σεβασμού της περιουσίας και του δικαιώματος σε μία δίκαιη και σύντομη
δίκη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
