 |
|
|  |  |  | 
Σε χωριό τής Φθιώτιδας μοιράζει σε 240 κατοίκους 100.000 ευρώ απο κληροδότημα
Ο Άγιος Βασίλης ήρθε πιο γρήγορα φορτωμένος μ'ένα τσουβάλι δολάρια...
Λαμία
Ο Άγιος Βασίλης ήρθε νωρίς για ένα χωριό της Φθιώτιδας. Πρόκειται για
τους Μεξιάτες, 12 χιλιόμετρα δυτικά της Λαμίας, κοντά στα Λουτρά
Υπάτης, όπου χρόνια τώρα λειτουργεί το κληροδότημα «Στήβεν Ζόνας», που
φέτος, για πρώτη φορά, μοιράζει περισσότερα από 100.000 ευρώ σε
περίπου 240 ανθρώπους.
Είναι οικονομικές ενισχύσεις σε χαμηλοσυνταξιούχους, μαθητές και
φοιτητές, οι οποίοι είτε είναι δημότες, είτε μόνιμοι κάτοικοι του
χωριού. Οι οικονομικές ενισχύσεις σε χαμηλοσυνταξιούχους ξεκινούν από
220 ευρώ, όταν ο συνταξιούχος είναι μόνος του και φθάνουν τα 550 ευρώ
όταν πρόκειται για ζεύγος χαμηλοσυνταξιούχων. Ενισχύουν οικονομικά
μαθητές είτε για φροντιστήρια προετοιμασίας ένταξης στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση, όπου η ενίσχυση φτάνει και τα 1400 ευρώ για τους μαθητές
της Γ΄Λυκείου, όπως επίσης μαθητές για ξένες γλώσσες, όπου οι
ενισχύσεις φθάνουν έως και τα 800 ευρώ.
Έτσι, αυτές τις μέρες, τα μέλη σχεδόν ολόκληρου του χωριού
συνωστίζονται στις τράπεζες για να εξαργυρώσουν τις επιταγές τους.
Το ίδρυμα δημιουργήθηκε στη μνήμη του συγχωριανού τους, Στήβεν Ζόνας.
Έζησε στην Αμερική και άφησε στο χωριό μια περιουσία άνω των 2,5
εκατομμυρίων δολαρίων. «Είναι μετοχές από τα πιο "σκληρά" χαρτιά, τις
οποίες διαχειρίζεται στην Αμερική η τράπεζα PNC BANK για λογαριασμό
του Ιδρύματος και κάθε χρόνο μας αποδίδει τα κέρδη, που διανέμονται με
διάφορους τρόπους στους κατοίκους του χωριού» υπογραμμίζει ο πρόεδρος
του Ιδρύματος, Κώστας Χριστόπουλος. Εξηγεί πως τα προηγούμενα χρόνια,
το κληροδότημα πέρασε περιπέτειες, αλλά «τα τελευταία πέντε χρόνια
έχει μπει σε μια διαφορετική βάση». Ήταν, μεταξύ άλλων, πολύχρονοι
δικαστικοί αγώνες στο Σινσινάτι του Οχάϊο για να ανατραπούν πλαστές
διαθήκες, που προέκυψαν στην πορεία.
«Έως το 2007 γίνονταν κυρίως επενδύσεις σε διάφορες υποδομές,
ελάχιστες σε ανθρώπους» εξηγεί ο πρόεδρος και συνεχίζει: «για πρώτη
φορά το 2008 ξεκινήσαμε να ενισχύουμε μαθητές. Από τότε κάθε χρόνο
μοιράζουμε στους μαθητές από 55 έως και 70.000 ευρώ ως ενίσχυση για να
τα βάλουν πέρα με τα φροντιστήρια».
Η ενίσχυση από την πλευρά του κληροδοτήματος δείχνει να πιάνει τόπο,
καθώς οι πίνακες με τους επιτυχόντες του χωριού στα ΑΕΙ και ΤΕΙ
βελτιώνονται συνεχώς.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
