Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ αποσύρεται από την πολιτική σκηνή...

αλλά θα συνεχίσει να διαδηλώνει 



Μονπελιέ

Ο οικολόγος ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, που εδώ και 45 χρόνια είναι μια εμβληματική φυσιογνωμία της πολιτικής σκηνής, επιβεβαιώνει σε βιβλίο του ότι αποσύρεται και δεν θα διεκδικήσει καμιά εντολή στις ευρωεκλογές του 2014, παρόλο που είχε ονειρευτεί μια τελευταία υποψηφιότητά του στην Ελλάδα.

"Αποφάσισα να μην διεκδικήσω έδρα το 2014. Έχω ήδη δώσει πολλά και θα αρκεστώ πλέον στο να συνεχίσω να διαδηλώνω και να... ψηφίζω", γράφει ο βουλευτής σ' ένα μικρό βιβλίο με τίτλο "Για να καταργηθούν τα πολιτικά κόμματα!; Σκέψεις ενός απάτριδος χωρίς κόμμα".

Η απόφαση να πάρει τη σύνταξή του όταν θα είναι ένας "αληθινός εξηνταοχτάρης", στις 4 Απριλίου, χρονολογείται από τα τέλη Ιανουαρίου 2010. "Στα 68 μου, θα είμαι ένας εξηνταοχτάρης, αληθινός, ολοκληρωμένος" και "αυτό θα είναι το τέλος της πολιτικής για μένα", είχε δηλώσει τότε.

Οι πρώτοι του αγώνες ανάγονται στην ευφορική περίοδο του "Μάη του '68" στο Παρίσι όταν, ως φοιτητής της κοινωνιολογίας και έχοντας επιστρέψει από τη Γερμανία όπου είχε πάρει το απολυτήριο Λυκείου, έγινε ένας από τους ηγέτες του επαναστατικού κινήματος επονομαζόμενος "Κόκκινος Ντάνι". Μια φωτογραφία του από την εποχή εκείνη που έγινε διάσημη τον δείχνει να προκαλεί έναν αστυνομικό.

Έπειτα από μια αναγκαστική εξορία στη Γερμανία, στη Φραγκφούρτη, στη διάρκεια της οποίας ασκήθηκε στην "κοινωνική επανάσταση" και στη ζωή σε κοινότητες, πήρε το δρόμο της πολιτικής με τους "Grünen" (Πράσινοι), πρώτα στη Γερμανία και μετά το 1994 στην ευρωπαϊκή σκηνή με την πρώτη εκλογή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Επανεκλεγόμενος έκτοτε σε όλες τις ευρωεκλογές ως το 2009, οπότε εξελέγη γάλλος υποψήφιος του σχηματισμού Ευρώπη-Οικολογία-Οι Πράσινοι (EELV), o "Ντάνι" παραδέχεται στο βιβλίο του πως είχε ονειρευτεί ένα τελευταίο γύρο και "να είναι υποψήφιος σε ένα οικολογικό ψηφοδέλτιο στην Ελλάδα", μετά "να είναι υποψήφιος των οικολόγων για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής".

"Με ένα 10 ως 15%, θα έθετα σε κίνηση μια νέα δυναμική μέσα στην ελληνική κοινωνία και θα είχα κλονίσει τους ηττοπαθείς ή κυνικούς συντηρητισμούς που υπονομεύουν την πολιτική στην Ευρώπη", γράφει και προσθέτει: "Όμως όλο αυτό δεν είναι παρά ένα όνειρο. Το φάντασμα ενός αντίο".

"Κι έπειτα θα με κατηγορούσαν για μια ακόμη φορά ότι είμαι ξεροκέφαλος και έχω ένα υπερβολικό εγώ", ειρωνεύεται. "Η ιδέα να επανεφεύρεις το χώρο της ιδιωτικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής σου" στο μέτρο των 68 χρόνων σου κινητοποιεί τη φαντασία του: "Τρέξε, σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου".

Όμως πριν από την απόφαση να σταματήσει είχαν προηγηθεί πιο προσωπικές σκέψεις, ιδιαίτερα έπειτα από μια επιτυχημένη επέμβαση για την αφαίρεση ενός καρκινικού εξογκώματος.

"Άρχισα να αφουγκράζομαι το σώμα μου. Δεν αισθάνομαι πλέον ικανός να φέρω σε πέρας μια ευρωπαϊκή εκστρατεία που απαιτεί σωματική και πνευματική παρουσία σε όλη την ήπειρο", εξηγεί.

Δηκτικός σχολιαστής της επικαιρότητας, δεν φείδεται ούτε των δικών του: το Δεκέμβριο αποστασιοποιήθηκε από το κόμμα EELV στη Γαλλία, το οποίο έχει δύο υπουργούς στη σημερινή κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κατάλογος των λαθών του κόμματος είναι μακρύς: η καταστροφική εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές του Μαΐου 2012, η κακή διαχείριση της συμφωνίας ανάμεσα στους Πράσινους και τους Σοσιαλιστές, μια ακατανόητη και αμφίσημη στάση στην προεδρική πλειοψηφία...

Σύμφωνα με τον Κον-Μπεντίτ, "το δίδυμο" που σχηματίζουν ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ και ο πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό δεν βοηθάει τους Πράσινους. "Αυτό που μπορούμε και οφείλουμε να τους προσάψουμε δεν είναι το ότι είναι σοσιαλδημοκράτες που αναζητούν συμβιβασμούς με την κοινωνία, την εργοδοσία και τα συνδικάτα, αλλά ότι λειτουργούν με το σκληρό δίσκο ενός άλλου αιώνα".

Στο πλαίσιο αυτό, ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ εκτιμά πως το EELV οφείλει "να επιβληθεί δημιουργώντας το χώρο ενός σύγχρονου, επινοητικού και ανατρεπτικού ρεφορμισμού".



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία