 |
|
|  |  |  | 
Επίσκεψη στη Βοσνία γυναικών απο την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΑΠΟ ΠΟΝΕΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ ΚΑΙ ΧΗΡΕΣ
Σαράγεβο
Μητέρες και χήρες δολοφονηθέντων στρατιωτών στις συνοριακές συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν που πραγματοποιούν πολυήμερη επίσκεψη στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, απέδωσαν τιμές και εναπόθεσαν λουλούδια στο Μνημείο προς τιμή των παιδιών που σκοτώθηκαν στη διάρκεια της πολιορκίας του Σαράγεβο.
Εκπρόσωποι της ένωσης γονέων των παιδιών που σκοτώθηκαν στον πόλεμο και στην 44μηνη πολιορκία της βοσνιακής πρωτεύουσας τις ενημέρωσαν για το μνημείο που αποτελεί σύμβολο για τις μητέρες και τα παιδιά.
Ο αντιπρόεδρος της ένωσης, Αλίγια Χότζιτς τόνισε ότι δεν είναι ακόμη γνωστός ο ακριβής αριθμός των παιδιών που έχασαν τη ζωή τους και διεμήνυσε προς όλους ότι είναι αναγκαία η ειρήνη.
Σε μονογραφία για τα παιδιά που σκοτώθηκαν στην πολιορκία του Σαράγεβο υπάρχουν στοιχεία για 540 παιδιά και συλλέγονται πληροφορίες για ακόμη 270.
Η Αγκουνίκ Τσουκασιάν από την Αρμενία τόνισε ότι μοιράζεται το πόνο με τους γονείς των θυμάτων και τους κατανοεί πλήρως. "Υποκλίνομαι μπροστά σας, επειδή ο πόνος του γονιού που χάνει το παιδί του είναι ο βαθύτερος πόνος" δήλωσε η γυναίκα από την Αρμενία που έχασε το γιο της στις συγκρούσεις, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Ντνέβνι Άβαζ" του Σαράγεβο.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ανθρωπιστικών Μελετών από το Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος επισκέπτεται τρίτη φορά τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη δήλωσε ότι συναισθάνεται την οδύνη των ανθρώπων στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και ότι είναι περήφανος για την επιμονή τους με στόχο την αναζήτηση της αλήθειας και την απόδοση δικαιοσύνης για τα θύματα.
Η επίσκεψη της αντιπροσωπείας από τις δύο χώρες πραγματοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος "Ο πόνος της ανθρώπινης απώλειας - κατάπαυση πυρός" που υλοποιείται από την Ένωση Ανθρωπιστικών Μελετών από το Αζερμπαϊτζάν και το Ινστιτούτο για την Κοινωνία των Πολιτών της Αρμενίας. Το πρόγραμμα συντονίζεται από το νορβηγικό τμήμα της Επιτροπής του Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και χρηματοδοτείται από την πρεσβεία της Βρετανίας στην Αρμενία.
Οι μητέρες και χήρες στρατιωτών που σκοτώθηκαν στις συνοριακές συγκρούσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν επισκέφθηκαν την πόλη Μόσταρ και θα μεταβούν στη Σρεμπρένιτσα, όπου θα έχουν συναντήσεις με μέλη ανάλογων οργανώσεων.
Αν και το 1994 υπογράφηκε εκεχειρία μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν από τότε έχασαν τη ζωή τους 200 νεαροί άνθρωποι. Οι μητέρες και χήρες από τις δύο χώρες συναντήθηκαν για πρώτη φορά στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη με στόχο να προειδοποιήσουν την κοινή γνώμη και τις κυβερνήσεις για τις παράλογες δολοφονίες και να τις καλέσουν να εφαρμόσουν πραγματική εκεχειρία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
