Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο Πάπας Φραγκίσκος κατακρίνει στη Λαμπεντούζα την "αδιαφορία" για τους μετανάστες



Λαμπεντούζα/Ιταλία

Ο Πάπας Φραγκίσκος κατέκρινε, κατά την πρώτη του ιστορική επίσκεψη στη Λαμπεντούζα, την "αδιαφορία" του κόσμου για την τύχη των μεταναστών, εκατοντάδες από τους οποίους έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία χρόνια στη Μεσόγειο αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.

"Έχουμε χάσει την έννοια της αδελφικής ευθύνης, η νοοτροπία της καλοπέρασης που μας κάνει απαθείς απέναντι στις κραυγές των συνανθρώπων μας καταλήγει στην παγκοσμιοποίηση της αδιαφορίας", δήλωσε ο Ποντίφικας στη διάρκεια της λειτουργίας στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο, την οποία παρακολούθησαν τουλάχιστον 10.000 πιστοί στο μικρό στάδιο του νησιού.

"Νεκροί μετανάστες στη θάλασσα, πάνω στα πλοία αυτά, τα οποία αντί να οδηγούν σε έναν δρόμο ελπίδας, οδηγούν στο δρόμο προς τον θάνατο", είπε στην ομιλία του τονίζοντας ότι "αυτή η σκέψη που έρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό, γίνεται αγκάθι στην καρδιά και προκαλεί πόνο".

Ο Ποντίφικας υπογράμμισε ότι ενημερώθηκε πρόσφατα για την τραγωδία που διαδραματίζεται στη Μεσόγειο και για τον λόγο αυτό άλλωστε αποφάσισε να μεταβεί στο νησί, το πρώτο του ταξίδι εκτός Ρώμης. "Για να προσευχηθώ, να προβώ σε μια χειρονομία εγγύτητας, να αφυπνίσω συνειδήσεις ώστε αυτό που συμβαίνει να μην επαναληφθεί πια. Πρέπει να αλλάξουν συγκεκριμένα ορισμένες συμπεριφορές. Δεν προσέχουμε πλέον τον κόσμο στον οποίο ζούμε, δεν φροντίζουμε αυτά που ο Θεός δημιούργησε".

Λίγο πριν από την άφιξη του επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο νησάκι, ένα νέο πλοίο με 166 μετανάστες οδηγείτο στη Λαμπεντούζα από σκάφη της ακτοφυλακής.

Νωρίτερα  ένα ακόμη πλοίο με 120 μετανάστες εντοπίσθηκε ακυβέρνητο ανοιχτά των σικελικών ακτών, νοτίως του Πόρτο Πάλο, του νοτιότερου σημείου του μεγαλύτερου νησιού της Σικελίας.

Η πρόεδρος της ιταλικής βουλής και εκπρόσωπος της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (HCR) στην Ιταλία Λάουρα Μπολντρίνι απηύθυνε έκκληση  για την "ενίσχυση των μέτρων διάσωσης στη θάλασσα για τους μετανάστες". Εξάλλου η Μπολντρίνι δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι "οι νόμοι πρέπει να είναι σαφείς για το γεγονός ότι η βοήθεια και η διάσωση είναι νομικό και εθνικό καθήκον".

"Πολλά σκάφη κάνουν πως δεν βλέπουν (τα πλοία με τους μετανάστες) εγκαταλείποντας στη θάλασσα ανθρώπινες ζωές που δεν φτάνουν πάντα με ασφάλεια στον προορισμό τους. Σοκάρει να βλέπουμε μετανάστες γαντζωμένους σε κλουβιά για τόνους", υπογράμμισε.

Στα μέσα Ιουνίου, επτά μετανάστες πνίγηκαν ανοιχτά της Σικελίας γαντζωμένοι απεγνωσμένα σε ένα κλουβί για την αλεία τόνων ενός αλιευτικού, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι συμπεριλαμβάνονταν σε ομάδα 95 μεταναστών που διασώθηκαν από την ιταλική ακτοφυλακή.

Σύμφωνα με την HCR, το πρώτο εξάμηνο του 2013 καταγράφηκαν 40 θάνατοι ή εξαφανίσεις μεταναστών στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να περάσουν από τη βόρεια Αφρική στην Ιταλία, έναντι 500 θανάτων του 2012.

Τις τελευταίες ημέρες, οι ακτοφυλακές της Ιταλίας και της Μάλτας διέσωσαν 800 μετανάστες που προέρχονταν κυρίως από τη Λιβύη.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία