|
| | | |
Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στα νεαρά ζευγάρια
Η οικονομική κρίση μειώνει το ρυθμό γεννήσεων στην Ευρώπη
Ροστόκ
Λιγότερα μωρά γεννιούνται στην Ευρώπη εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ανακοίνωσε ερευνητικό ινστιτούτο.
Η γεννητικότητα ανά γυναίκα σε 28 ευρωπαϊκές χώρες μειωνόταν ταχύτερα κατά μέσο όρο όσο αυξανόταν το ποσοστό της ανεργίας, ανακοίνωσε το Ινστιτούτο Δημογραφικών Ερευνών Μαξ Πλανκ στη βορειοανατολική γερμανική πόλη Ροστόκ σε μια μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση "Δημογραφική Έρευνα".
Η οικονομική κρίση, η οποία άρχισε το 2008, έβαλε τέλος σε μια άνοδο του ρυθμού γεννήσεων που παρατηρούνταν σε ευρωπαϊκή κλίμακα, αναφέρει η Μιχαέλα Κράιενφελντ που συνυπογράφει την έρευνα.
Η τάση επηρέασε περισσότερο νοτιοευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία και η Κροατία, καθώς και την Ουγγαρία, την Ιρλανδία και τη Λετονία.
Κυρίως νέοι κάτω των 25 ετών αποφεύγουν να αποκτήσουν παιδιά όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξανόμενη ανεργία και η τάση παρατηρείται εντονότερα στους νέους ανθρώπους που πρόκειται να αποκτήσουν το πρώτο παιδί τους, διαπίστωσε το ινστιτούτο.
Σύμφωνα με το ινστιτούτο, ένα από τα μεγαλύτερα ανοικτά ζητήματα στη δημογραφική έρευνα είναι η επίδραση που έχουν οι οικονομικές συνθήκες στην αναπαραγωγή. Η μελέτη του απέδειξε ότι στην Ευρώπη σήμερα το ποσοστό της ανεργίας σε μια χώρα επηρεάζει την προθυμία των ανθρώπων να αποκτήσουν παιδιά, αναφέρει η Κράιενφελντ.
Αν η ανεργία αυξηθεί κατά 1 ποσοστιαία μονάδα, η γεννητικότητα ανά γυναίκα στις ηλικίες 20 ως 24 ετών μειώνεται κατά 0,1 σε όλη την ήπειρο και κατά 0,3 στη Νότια Ευρώπη, προσθέτει.
Το ινστιτούτο τεκμηρίωσε μια ιδιαίτερα ισχυρή αλλαγή κατεύθυνσης στην Ισπανία. Η γεννητικότητα εκεί ήταν 1,24 παιδί ανά γυναίκα στην αρχή της χιλιετίας και αυξανόταν κάθε χρόνο, φθάνοντας το 1,47 το 2008, αλλά το 2009 μειώθηκε στο 1,4 καθώς η ανεργία αυξήθηκε από 8,3 σε 11,3%. Το 2011, οι γεννήσεις είχαν μειωθεί σε 1,36 ανά γυναίκα.
Στην Τσεχική Δημοκρατία, την Πολωνία, τη Βρετανία και την Ιταλία, η οικονομική κρίση απλώς σταμάτησε την άνοδο του ρυθμού των γεννήσεων. Στη Ρωσία και τη Λιθουανία η κρίση είχε μικρή ή καθόλου επίδραση στις γεννήσεις.
Στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία, η κρίση είχε μικρές επιπτώσεις στο ρυθμό των γεννήσεων, αλλά η ανεργία στις χώρες αυτές αυξήθηκε λιγότερο ή καθόλου και στη Γερμανία μειώθηκε.
Το ινστιτούτο ερευνά αν η κρίση έχει μια συνεχή επίδραση στο ρυθμό των γεννήσεων. Μέχρι στιγμής έχει αναλύσει μόνο δεδομένα για το 2001 ως το 2010 και μέρος του 2011.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|