|
| | | |
Δεν ξεχνάμε...
68η επέτειος απο την ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα
Τόκιο
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη Χιροσίμα στην 68η επέτειο της πρώτης στην Ιστορία ρίψης ατομικής βόμβας, η οποία αφάνισε την πόλη αυτή της δυτικής Ιαπωνίας.
Επιζώντες, συγγενείς θυμάτων, κυβερνητικοί αξιωματούχοι και αντιπροσωπείες ξένων χωρών τήρησαν ενός λεπτού σιγή στις 08.15, την ώρα που στις 6 Αυγούστου 1945 το αμερικανικό βομβαρδιστικό Enola Gay έριξε την βόμβα που μετέτρεψε τη Χιροσίμα σε πυρηνική κόλαση.
Εκατόν σαράντα χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν επί τόπου ή πέθαναν στην συνέχεια μέχρι τον Δεκέμβριο του 1945 από τις συνέπειες της ακτινοβολίας.
Ακολούθησε, στις 9 Αυγούστου, ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι, που προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων των 70.000 ανθρώπων και στη συνέχεια η παράδοση της Ιαπωνίας και το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στις 15 Αυγούστου 1945.
"Προσφέρουμε από το βάθος της καρδιάς μας τη συμπαράσταση και την παρηγοριά μας στις ψυχές των θυμάτων δηλώνοντας ότι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να εξαφανίσουμε αυτό το απόλυτο κακό που συνιστούν τα πυρηνικά όπλα και για να χτίσουμε έναν ειρηνικό κόσμο", δήλωσε κατά τη διάρκεια της τελετής ο δήμαρχος της Χιροσίμα Καζούμι Ματσούι.
Ταυτόχρονα μία άλλη τελετή πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Γιοκοχάμα, παρουσία του πρωθυπουργού Τάρο Ασο, για την παρουσίαση του πρώτου ελικοπτεροφόρου της Ιαπωνίας, του μεγαλύτερου πολεμικού πλοίου που αποκτά η χώρα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Το μήκους 248 μέτρων "Izumo", το οποίο βρίσκεται υπό κατασκευήν, θα τεθεί σε λειτουργία το 2015 και, σύμφωνα με το ιαπωνικό υπουργείο Αμυνας, θα κληθεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο τόσο ως προς την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Ιαπωνίας, της ναυσιπλοΐας, όσο και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών.
Η τελετή πραγματοποιείται σε μία περίοδο έντασης στις σχέσεις της Ιαπωνίας με την Κίνα και με την Νότια Κορέα, εξαιτίας της εδαφικής διαφοράς για την κυριαρχία επί του συμπλέγματος των νησιών Σενκάκου, που βρίσκεται βορειο-ανατολικά της Ταϊβάν και το Πεκίνο διεκδικεί υπό την ονομασία Ντιαγιού.
Ο νέος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Αμπε έχει δηλώσει ότι δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία σε περίπτωση κινεζικής απόβασης στα νησιά, ενέκρινε αυξημένο, για πρώτη φορά σε 11 χρόνια, στα 38,7 δισεκατομμύρια ευρώ αμυντικό προϋπολογισμό και ανακοίνωσε την πρόθεση δημιουργίας ειδικής στρατιωτικής δύναμης 600 ανδρών και 12 πλοίων που θα αναλάβει την επιτήρηση και προστασία του αρχιπελάγους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|