Πρόκειται άραγε για φήμη που διέδωσε το συριακό καθεστώς ή έγινε πράγματι μια μεγάλη σφαγή χριστιανών στην πόλη Μααλούλα από τους αντάρτες; Η μικρή αυτή ορεινή πόλη στα περίχωρα της Δαμασκού είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο για τους ιστορικούς ιερούς της τόπους και για το γεγονός ότι ομιλείται ακόμη εκεί η αραμαϊκή, η γλώσσα του Χριστού. Πριν λοιπόν ακόμη επιβεβαιωθεί η είδηση της σφαγής, έχει προκληθεί κατακραυγή στις Εκκλησίας της Ανατολής, που έχουν ήδη πληγεί από απαγωγές επισκόπων, δολοφονίες ιερέων και καταστροφές εκκλησιών. Οι περισσότερες αποδίδονται στους αντάρτες.

Για τις εκτεταμένες σφαγές χριστιανών από τους αντάρτες του Μετώπου αλ-Νούσρα, της πιο γνωστής από τις εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις, μίλησε πρώτος ο ελληνοκαθολικός πατριάρχης της Δαμασκού, ο Γρηγόριος Γ' Λαχάμ. Συνταρακτικές είναι και οι μαρτυρίες που συγκέντρωσε το Γαλλικό Πρακτορείο μεταξύ των προσφύγων. «Οι αντάρτες έβαλαν ένα πιστόλι στον κρόταφο ενός γείτονα και τον υποχρέωσαν να ασπαστεί το ισλάμ», είπε ένας 62χρονος κάτοικος, ο Αντνάν Νασράλα. «Ύστερα γέλασαν και είπαν, "τώρα είναι δικός μας"». Η Ρασά, μια νεαρή κοπέλα, διηγήθηκε πώς προσπάθησε να σώσει τον αρραβωνιαστικό της, τον Ατέφ, που είχε απαχθεί από τους αντάρτες. «Έλα να τον πάρεις με μερικές σακούλες σκουπιδιών, τον κόψαμε σε εκατό κομματάκια», της είπαν από το τηλέφωνο. «Του είπαμε να ασπαστεί το ισλάμ και αρνήθηκε. Ο Ιησούς δεν ήλθε όμως να τον σώσει».

Στον Λίβανο, αυτές οι δηλώσεις και μαρτυρίες προκάλεσαν βίαιες αντιδράσεις. Ο στρατηγός Μισέλ Αούν, που διοικεί μια από τις κυριότερες χριστιανικές οργανώσεις και έχει γίνει ένας από τους στενότερους συμμάχους του Ασαντ, έχει εξεγερθεί εναντίον των σφαγών. Αναστατωμένος δηλώνει και ο αντίπαλός του Αμίν Τζεμαγιέλ, αρχηγός των Φαλαγγιτών. «Η συριακή αντιπολίτευση, την οποία υποστηρίζουμε γιατί θέλουμε την αλλαγή, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της», λέει.

Δεν έχουν όμως την ίδια άποψη όλοι οι πολιτικοί του χριστιανικού μετώπου. Σύμφωνα με τον Σαμίρ Γκεαγκέα, τον αρχηγό των Λιβανικών Δυνάμεων, πρόκειται για προπαγάνδα του καθεστώτος. Όπως επισημαίνει ο ειδικός απεσταλμένος της Λιμπερασιόν στη Βηρυτό, το βέβαιο είναι πως όταν η πόλη κατελήφθη από το Μέτωπο αλ-Νούσρα όλος ο πληθυσμός είχε ήδη φύγει, με εξαίρεση 53 καλόγριες και ορφανά από το ελληνορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας, ένα από τα πιο παλιά μοναστήρια στον κόσμο. Σύμφωνα με τη μαρτυρία μιας μοναχής, δεν υπήρξε ούτε σφαγή ούτε λεηλασία ιερών τόπων, αλλά καταστροφές ιστορικών τόπων κατά τις βίαιες συγκρούσεις που επέτρεψαν στους αντάρτες να καταλάβουν την πόλη. Το ίδιο δήλωσε ο ελληνορθόδοξος πατριάρχης Ιωάννης Χ' Αντιοχείας, που διέψευσε τους ισχυρισμούς του ελληνοκαθολικού πατριάρχη. «Ο τελευταίος, καθώς και άλλα μέλη της ελληνοκαθολικής ιεραρχίας, δεν είναι στην πραγματικότητα παρά πράκτορες των μουχμπαράτ [δηλαδή των υπηρεσιών ασφαλείας του καθεστώτος]», τονίζει ένας λιβανέζος διανοούμενος, ο Σαμίρ Φρανζιέ. Μόλις η Δαμασκός αισθάνθηκε να απειλείται από δυτικούς βομβαρδισμούς, διέδωσε φήμες για σφαγές χριστιανών, ώστε να στρέψει τη συζήτηση στο φανατισμό των ανταρτών.

Το κακό βέβαια έχει γίνει. Μετά τις σφαγές χριστιανών στο Ιράκ, τις δολοφονίες Κοπτών στην Αίγυπτο και τις ωμότητες εναντίον χριστιανών στη Συρία, οι χριστιανικές κοινότητες της Μέσης Ανατολής νιώθουν να απειλούνται σοβαρά.

(Πηγή: Libération)