 |
|
|  |  |  |  ΗΠΑ: Σύλληψη Έλληνα υψηλόβαθμου στελέχους της Credit Suisse
Ουάσινγκτον
Οι αμερικανικές Αρχές συνέλαβαν έναν Έλληνα πολίτη, υψηλόβαθμο στέλεχος της ελβετικής τράπεζας Credit Suisse, στο πλαίσιο έρευνας που διεξάγουν για την ανακάλυψη κυκλώματος φοροδιαφυγής στο οποίο εμπλέκονται εύποροι Αμερικανοί.
Σύμφωνα με σειρά δημοσιευμάτων σε διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Χρήστος Μπάτζιος συνελήφθη κατά την είσοδό του στις ΗΠΑ και βρίσκεται στη διαδικασία της μεταφοράς του σε κέντρο κράτησης στη νότια Φλόριδα.
Οι κατηγορίες, τις οποίες αναμένεται να απαγγείλουν οι αμερικανικές Αρχές, επικεντρώνονται στον ρόλο που διαδραμάτισε ο κ. Μπάτζιος ως σύμβουλος εύπορων Αμερικανών πολιτών από τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ οι οποίοι κατηγορούνται για τη μη καταβολή φόρων ύψους δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο κ. Μπάτζιος εργάζεται από το 2009 στην Credit Suisse όπου πήγε μετά από δεκαπενταετή σταδιοδρομία στην UBS. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, εργαζόταν για τον ελβετικό τραπεζικό κολοσσό στο Σαν Φραντσίσκο και το Λος Αντζελες. Επίσημα, ούτε οι δυο τράπεζες, ούτε η Ομοσπονδιακή Εφορία των ΗΠΑ και το Υπουργείο Δικαιοσύνης της χώρας προέβησαν σε σχετικές ανακοινώσεις ή δηλώσεις, αλλά, σύμφωνα με παράγοντες που γνωρίζουν τις πτυχές της υπόθεσης, οι Αρχές αναμένεται να απαγγείλουν κατηγορίες και κατά άλλων υπόπτων στους οποίους περιλαμβάνονται και τραπεζικά στελέχη.
Δεν είναι σαφές εάν ο συλληφθείς συνεργάζεται με τις τις αμερικανικές Αρχές, κάτι που πιθανώς να του εξασφαλίσει ηπιότερη ποινή, αλλά εγκυμονεί κινδύνους για τη μια ή και τις δυο τράπεζες στις οποίες εργαζόταν. Η σύλληψη του κ. Μπάτζιου εντάσσεται σε ένα πλαίσιο συντονισμένων ενεργειών των αμερικανικών Αρχών κατά της φοροδιαφυγής οι οποίες έχουν κλονίσει το ελβετικό τραπεζικό σύστημα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
