 |
|
|  |  |  |  Σε οικονομικό αδιέξοδο...
Απεργία πείνας για να βρουν δουλειά πραγματοποιεί ένα ζευγάρι
Καβάλα
Με μοναδικό αίτημα την ανεύρεση δουλειάς, ένα ζευγάρι ξεκίνησε από την Παρασκευή απεργία πείνας στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας της Καβάλας. Ο 60χρονος Λάζαρος Παπαδόπουλος και η 40χρονη σύζυγό του, Φρειδερίκη Τόκα, την Παρασκευή το πρωί έστησαν μια σκηνή σε μια άκρη της πλατείας και σήκωσαν ένα πανό με το οποίο κάνουν γνωστό ότι ξεκίνησαν απεργία πείνας από τις 11 Μαρτίου, με αίτημα της ανεύρεση δουλειάς.
Η σκηνή απομακρύνθηκε λίγη ώρα αργότερα μετά από εισαγγελική παρέμβαση, ενώ το ζευγάρι μεταφέρθηκε στην αστυνομία όπου έγινε αναγνώριση στοιχείων και στη συνέχεια φάθηκαν ελεύθεροι. Ωστόσο, το ζευγάρι συνεχίζει την απεργία πείνας για τέταρτη συνεχόμενη μέρα, καταγγέλλοντας τη στάση της Αστυνομικής Διεύθυνσης Καβάλας, καθώς -όπως λένε- οι αστυνομικοί τους έσυραν στην υπηρεσία, τους φωτογράφισαν και τους πήραν δακτυλικά αποτυπώματα σαν να ήταν εγκληματίες.
Το μεσήλικο ζευγάρι, από την Παρασκευή, κοιμάται στις κερκίδες του διαμορφωμένου ανοιχτού θεάτρου στην πλατεία Ελευθερίας και δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να κάνει πίσω αν ο δήμος ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας δεν τους δώσει δουλειά. Ο 60χρονος άντρας και η 40χρονη γυναίκα δηλώνουν πως βρίσκονται σε απόγνωση, αφού και οι δυο είναι περισσότερα από τέσσερα χρόνια άνεργοι, ενώ πριν από λίγες μέρες, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού όπου διαμένουν τους γνωστοποίησε πως θα τους κάνει έξωση, αν δεν καταβάλουν τα επτά νοίκια που του χρωστούν.
Ο κ. Παπαδόπουλος εργάστηκε με ολιγόμηνες συμβάσεις έργου ως οδηγός στο Δήμο Καβάλας μέχρι και το Δεκέμβριο του 2009, έκτοτε, όμως, παραμένει άνεργος παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις προς το Δήμο Καβάλας. Η κα Τόκα είναι βοηθός μάγειρα και -όπως δηλώνει- είναι άνεργη τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Η ίδια επισημαίνει πως λόγω της ηλικίας τους δύσκολα μπορούν να βρουν δουλειά και ότι όλο αυτό το διάστημα απευθύνθηκαν τόσο στο δήμαρχο όσο και τους βουλευτές, ώστε να βρουν δουλειά και να μπορέσουν τουλάχιστον να πληρώσουν τα νοίκια για να μην τους γίνει έξωση.
Ο δήμαρχος Καβάλας, Κωστής Σιμιτσής, σε δηλώσεις του, τόνισε ότι αναγνωρίζει την άσχημη κατάσταση των δυο συμπολιτών του, αλλά επισημαίνει πως ο Δήμος δεν έχει τη δυνατότητα να απασχολήσει προσωπικό αυτό το διάστημα. Σε λίγο καιρό, σημειώνει, και εφόσον υλοποιηθούν οι εξαγγελίες της υπουργού Εργασίας Λούκας Κατσέλη, θα υπάρξει η δυνατότητα απασχόλησης ανέργων σε δημοτικές επιχειρήσεις. Επίσης, προσθέτει ότι ο Δήμος θα έχει σε δυο μήνες τη δυνατότητα να απασχολήσει εποχικό προσωπικό, με την προκήρυξη, όμως, ανοιχτού διαγωνισμού (πάντα με κριτήρια ΑΣΕΠ) για την καθαριότητα, τη συντήρηση των ακτών και την κατασκευή έργων αυτεπιστασίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
