Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ευρωεκλογές: Και ο νικητής είναι... η Άγγελα Μέρκελ



Βερολίνο

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ, η οποία δεν φαίνεται να πλήττεται από το κύμα του ευρωσκεπτικισμού που αναμένεται να κατακλύσει τις Ευρώπη στις εκλογές της 25ης Μαΐου, προαναγγέλλεται ήδη ως η μεγάλη κερδισμένη της ψηφοφορίας για την ανανέωση των θεσμών της ΕΕ.

Καθώς στη Γερμανία αναμένεται μια νέα μεγάλη νίκη του συντηρητικού κόμματός της (CDU/CSU), μετά τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, η μοναδική επικεφαλής μεγάλης ευρωπαϊκής χώρας που επιβίωσε της οικονομικής κρίσης αναμένεται ότι θα δικαιολογήσει περισσότερο παρά ποτέ το παρωνύμιό της ως "Βασίλισσας της Ευρώπης", εκτιμούν αναλυτές, οι οποίοι θεωρούν απίθανο να υπάρξει κάποια θεμελιώδης αλλαγή οικονομικής πορείας στις Βρυξέλλες.

Δεν είναι υποψήφια, όμως το πρόσωπό της υπάρχει παντού στους δρόμους της Γερμανίας: "Μαζί για την επιτυχία στην Ευρώπη". Οι αφίσες της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) εικονίζουν την Μέρκελ που βρίσκεται στο ζενίθ της δημοτικότητάς της μάλλον, παρά τον πρώην πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, επικεφαλής του ψηφοδελτίου των συντηρητικών και υποψήφιό τους για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά σχεδόν άγνωστο στο ευρύ κοινό.

Στις δημοσκοπήσεις, οι Γερμανοί –οι οποίοι στέλνουν το μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών στις Βρυξέλλες (96) λόγω του δημογραφικού βάρους τους– προκρίνουν ως μελλοντικό πρόεδρο τον Μάρτιν Σουλτς, νυν πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σοσιαλδημοκράτη μεν... αλλά Γερμανό.

Εντούτοις οι συντηρητικοί της Μέρκελ απέχουν στις δημοσκοπήσεις μια δεκαριά μονάδες από τους σοσιαλδημοκράτες (περίπου 38% έναντι 27%), όσο και στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου που οδήγησαν τους δύο σχηματισμούς να σχηματίσουν μια κυβέρνηση "μεγάλου συνασπισμού".

Η CDU/CSU χάνει λίγη δύναμη κυρίως προς όφελος της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), ενός μικρού ευρωσκεπτικιστικού κόμματος της δεξιάς που δημιουργήθηκε πρόσφατα και οι δημοσκοπήσεις το ανεβάζουν στο 7%, υπογραμμίζει ο Γενς Βάλτερ, πολιτειολόγος στο πανεπιστήμιο του Ντίσελντορφ.

Στη Γερμανία δεν συμβαίνει συνεπώς τίποτε που να μπορεί να συγκριθεί με την απόρριψη εν ενεργεία κυβερνήσεων η οποία αναμένεται στην Αυστρία, στην Ολλανδία και ιδιαίτερα στη Γαλλία, όπου το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο έρχεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις.

"Σε μια ευρωπαϊκή προοπτική", η επίδοση που αναμένεται να έχουν στη Γερμανία οι συντηρητικοί της Μέρκελ είναι "ένα εξαιρετικά καλό αποτέλεσμα", υπογραμμίζει ο Βάλτερ.

"Η υποστήριξη (των Γερμανών) στη διαχείριση της κας Μέρκελ και η υπεράσπιση εκ μέρους της των γερμανικών συμφερόντων στην κρίση του ευρώ συνεχίζονται", εκτιμά ο Τζούλιαν Ράπολντ, ειδικός στην ευρωπαϊκή πολιτική της βερολινέζικης "δεξαμενής σκέψης" DGAP.

Η γερμανική οικονομία εξακολουθεί να προηγείται των γειτονικών της. Έπειτα από περισσότερο από οκτώ χρόνια στην εξουσία, η Μέρκελ μπόρεσε να αρχίσει την τρίτη θητεία της με τη θέσπιση κοινωνικών μέτρων (εισαγωγή ενός κατώτατου μισθού, βελτίωση των συντάξεων...) υπό την πίεση των νέων σοσιαλδημοκρατών συμμάχων της, όταν αλλού στην Ευρώπη εφαρμόζονται πολιτικές λιτότητας.

Οι πολιτικές αυτές, που ενθαρρύνονταν από την Επιτροπή του απερχόμενου προέδρου Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, δεν είναι καθόλου δημοφιλείς και αναμένεται ότι θα οδηγήσουν σε "τιμωρία" των συντηρητικών σε πολλές χώρες. Όμως αυτό ουδόλως οφελεί τους σοσιαλιστές, οι οποίοι απέτυχαν να αποστασιοποιηθούν.

Το αποτέλεσμα είναι οι συντηρητικοί και οι σοσιαλιστές να έρχονται στήθος με στήθος στις δημοσκοπήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο με φόντο την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών και μακροχρόνιες διαβουλεύσεις αναμένονται για το διορισμό του διαδόχου του Μπαρόζο.

Αν ο νέος πρόεδρος της Επιτροπής είναι ένας συντηρητικός, ο Γιούνκερ ή κάποιος άλλος, η Μέρκελ "θα διατηρήσει ή θα αυξήσει την επιρροή της". Αν είναι ο Σουλτς ή κάποιος άλλος σοσιαλδημοκράτης, "θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να εργασθεί με επιτρόπους προερχόμενους από άλλα κόμματα", αναλύει ο Ράπολντ, ο οποίος δεν προβλέπει "ουσιαστική αλλαγή" πολιτικής.

Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν είναι ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ αυτός που θα επαναφέρει σε ισορροπία την ευρωπαϊκή πολιτική της Μέρκελ, όπως είχε διακηρύξει μετά την εκλογή του το 2012. "Η Γαλλία δεν πάει καλά οικονομικά" και "είναι απασχολημένη με τον εαυτό της", επισημαίνει.

Ο Βάλτερ υπογραμμίζει εξάλλου τη σχετική σύγκλιση απόψεων μεταξύ συντηρητικών και σοσιαλιστών για να περιορισθεί το δημόσιο χρέος και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, με προώθηση παραλλήλως μέτρων για την ανάπτυξη, όπως οι επενδύσεις στις υποδομές ή η εκπαίδευση.

Το γαλλογερμανικό ζευγάρι εμφανίσθηκε πρόσφατα "πολύ αρμονικό", αλλά "πιστεύω πως αυτός που έκανε το μεγαλύτερο βήμα ήταν ο Ολάντ. Δεν πιστεύω πως η Μέρκελ άλλαξε πολύ", λέει ο πολιτειολόγος του πανεπιστημίου του Ντίσελντορφ.

Ο σκιτσογράφος της κεντροαριστερής εφημερίδας "Ταγκεσπίγκελ" εικόνιζε αυτό το σαββατοκύριακο την Άγγελα Μέρκελ στην κουζίνα η οποία έλεγε: "Εγώ επιλέγω τι θα βάλουμε στο τραπέζι. Ο λαός επιλέγει αυτόν που σας σερβίρει τα πιάτα". 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία