Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




΄Εκθεση επισημαίνει οτι...

Οι επιδρομές τών ΗΠΑ με μη επανδρωμένα αεροσκάφη δημιουργούν "επικίνδυνο προηγούμενο"



Ουάσιγκτον

H προσφυγή από τις ΗΠA στα πλήγματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών κατά των εξτρεμιστών έχει δημιουργήσει ένα "επικίνδυνο προηγούμενο" το οποίο είναι πιθανόν να μιμηθούν άλλες χώρες προκαλώντας συρράξεις, δηλώνουν πρώην αμερικανικοί αξιωματούχοι σε έκθεση που δημοσιοποιήθηκε.

Τα αεροσκάφη αυτά, ο χειρισμός των οποίων γίνεται από απόσταση, συνιστούν ένα χρήσιμο εργαλείο και "ήρθαν για να μείνουν", παραδέχονται οι συντάκτες της έκθεσης. Ωστόσο, ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να άρει το πέπλο μυστικότητας που περιβάλλει τις αεροπορικές αυτές επιδρομές, να σκληρύνει τους κανόνες προσφυγής σε αυτές και της επαλήθευσης της χρησιμότητάς τους, αναφέρεται στην έκθεση του Κέντρου Stimson της Ουάσινγκτον.

"H αυξημένη χρήση των οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών κινδυνεύει να μας οδηγήσει προς μια ολισθηρή κατωφέρεια που καταλήγει σε αλυσιδωτές ή κλιμακούμενες συρράξεις πολέμους", επιμένουν οι συντάκτες, μεταξύ τους πρώην αξιωματούχοι του Πενταγώνου και της CIA, ο απόστρατος στρατηγός Τζον Αμπιζάιντ, πρώην επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και η Ρόζα Μπρουκς, καθηγήτρια Νομικής στο Πανεπιστήμιο Τζόρτζταουν και συνεργάτις του New America Foundation.

Οι επιδρομές μη επανδρωμένων αεροσκαφών εκτός του παραδοσιακού πεδίου της μάχης "κινδυνεύουν να υιοθετηθούν από άλλες χώρες" και να τροφοδοτήσουν την αστάθεια σε πολλές περιοχές, προειδοποιούν.

Οι συντάκτες της έκθεσης βλέπουν σε αυτό "ένα επικίνδυνο προηγούμενο", κυρίως επειδή ορισμένες από τις χώρες αυτές που δεν κατονομάζονται, "δεν θα είναι κατά τα φαινόμενα το ίδιο σχολαστικές" με τις ΗΠΑ στις διαδικασίες που διέπουν τις επιδρομές αυτές.

Στα μάτια του κόσμου, η Ουάσιγκτον έχει οικειοποιηθεί το δικαίωμα να σκοτώνει οποιονδήποτε θεωρείται ύποπτος για συμμετοχή στην Αλ Κάιντα ή σε οργανώσεις πιστές σε αυτήν "σε οποιαδήποτε χώρα, οποιαδήποτε χρονική στιγμή, βάσει κριτηρίων και στοιχείων που παραμένουν μυστικά", τονίζουν.

Ο μυστικός αυτός χαρακτήρας των επιθέσεων εμποδίζει το Κονγκρέσο να εκτελεί την ελεγκτική αποστολή του και πιθανόν απειλεί τις αρχές που αποτελούν τη βάση του διεθνούς δικαίου.

Τον Μάιο, ο αμερικανός πρόεδρος είχε υποσχεθεί να άρει μέρος του πέπλου μυστικότητας για τις επιδρομές μη επανδρωμένων αεροσκαφών, υποστηρίζοντας ότι οποιαδήποτε επιχείρηση δεν θα πρέπει "να δημιουργεί περισσότερους εχθρούς από αυτούς που εξουδετερώνονται στο πεδίο της μάχης".

Ωστόσο, αν ο αριθμός των αεροπορικών επιδρομών στην Υεμένη και το Πακιστάν έχει μειωθεί από το 2010, η μυστικότητα που τις περιβάλλει παραμένει σχεδόν η ίδια μέχρι σήμερα, προκαλώντας επικρίσεις κατά του Μπαράκ Ομπάμα, που κατηγορείται ότι δεν τηρεί το λόγο του.

Η έκθεση καλεί την κυβέρνηση Ομπάμα να υιοθετήσει μια πιο διαφανή θέση αναγνωρίζοντας τις επιδρομές μετά την πραγματοποίησή τους. Σε αυτό το στάδιο, αμερικανοί αξιωματούχοι μόλις που παραδέχονται την ύπαρξη τέτοιου είδους επιδρομών και δεν αποκαλύπτουν ποιος είναι ο στόχος ούτε αν άμαχοι έπεσαν θύματα της επίθεσης.

"Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η στρατηγική των ΗΠΑ για την εξουδετέρωση της Αλ Κάιντα, μείωσε την άνοδο του σουνιτικού ισλαμικού εξτρεμισμού, αποθάρρυνε την εδραίωση σιιτικών ισλαμικών εξτρεμιστικών ομάδων ή προήγαγε μακροπρόθεσμα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ", καταλήγει η έκθεση.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία