Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η σύγκρουση των Κούρδων με το τουρκικό κράτος, η οποία διαρκεί 30 χρόνια, «φθάνει στο τέλος της», κρίνει ο φυλακισμένος ηγέτης του PKK Αμπντουλάχ Οτζαλάν



Κωνσταντινούπολη

Ο ιστορικός ηγέτης της ένοπλης κουρδικής αυτονομιστικής οργάνωσης Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK), ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν, εκτίμησε σε μια ανακοίνωση  ότι η αιματηρή σύρραξη με το τουρκικό κράτος, η οποία διαρκεί πλέον 30 χρόνια, «φθάνει στο τέλος» της.

«Με την ευκαιρία της 30ής επετείου (από την έναρξη) του αγώνα μας (την 15η Αυγούστου 1984), θέλω να δηλώσω ότι βρισκόμαστε πλέον στο σημείο να βιώνουμε ιστορικές εξελίξεις», μετά την διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών της 10ης Αυγούστου, τις οποίες κέρδισε ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σημείωσε ο ηγέτης του PKK, ο οποίος παραμένει φυλακισμένος στο νησί-φυλακή Ιμραλί, στη θάλασσα του Μαρμαρά, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Firat, το οποίο θεωρείται προσκείμενο στο κουρδικό κίνημα.

«Αυτός ο πόλεμος που διαρκεί 30 χρόνια φθάνει, μέσω κρίσιμης σημασίας, δημοκρατικών διαπραγματεύσεων, σε ένα στάδιο όπου θα μπορούσε να λάβει τέλος», έκρινε ο Οτζαλάν, και πρόσθεσε πως «η διαδικασία των διαπραγματεύσεων» αυτών «έχει σημασία ιδιαίτερα βαθιά, ιστορικά και κοινωνικά».

Ο ίδιος επισήμανε εξάλλου πως, καθώς κατέλαβε το 9,8% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές, το βασικό πολιτικό όχημα των Κούρδων της Τουρκίας, το Κόμμα της Δημοκρατίας των Λαών (HDP), μπορεί να γίνει η αξιωματική αντιπολίτευση και ίσως στο μέλλον ακόμη και να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές.

«Με αυτά τα αποτελέσματα, το HDP, η βάση του οποίου μεγεθύνθηκε, θα γίνει σήμερα μια δημοκρατική και αποτελεσματική αντιπολίτευση και, στο μέλλον, το δημοκρατικό κόμμα που θα βρίσκεται στην εξουσία», προέβλεψε ο Οτζαλάν, ο οποίος συναντήθηκε με εκπροσώπους του κόμματος αυτού  στο Ιμραλί, όπου εκτίει την ποινή ισόβιας κάθειρξης η οποία του έχει επιβληθεί.

Η ισλαμοσυντηρητική κυβέρνηση της Τουρκίας και ο ηγέτης του PKK —το οποίο η Τουρκία και μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση— διεξάγουν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις από το φθινόπωρο του 2012.

Το PKK, το οποίο κήρυξε από τον Μάρτιο του 2013 μονομερώς εκεχειρία, κατήγγειλε ωστόσο φέτος την βραδύτητα των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων.

Ο πόλεμος ανάμεσα στους Κούρδους και το τουρκικό κράτος έχει στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 45.000 ανθρώπους από το 1984 στην Τουρκία, στην πλειονότητά τους μειονοτικούς.

Η κουρδική μειονότητα στην Τουρκία υπολογίζεται ότι αριθμεί τουλάχιστον 15 εκατ. μέλη, δηλαδή ότι αποτελεί το 20% του πληθυσμού.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία