|
| | | |
Ρωσία
Υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός πολιτικού αντιπάλου του Ρώσου προέδρου κι ενός εχθρού του κράτους; Όχι πολύ μεγάλη, απάντησε ο Βλαντίμιρ Πούτιν
Μόσχα
Είναι κάθε πολιτικός αντίπαλος του Βλαντίμιρ Πούτιν αναγκαστικά εχθρός της Ρωσίας; Η διαφορά είναι ελάχιστη, εκτίμησε ο Ρώσος πρόεδρος που κατηγορείται συχνά από τους επικριτές του ότι έχει φιμώσει την αντιπολίτευση στη Ρωσία τα τελευταία 15 χρόνια και έχει επαναφέρει τη σοβιετική αντίληψη του «εχθρού του λαού».
Κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε ενώπιον 1.000 και πλέον Ρώσων και ξένων δημοσιογράφων, ο επικεφαλής του ρωσικού κράτους ρωτήθηκε από μία δημοσιογράφο σχετικά με την «πέμπτη φάλαγγα», έναν όρο που αναφερόταν στους Ρώσους που εργάζονταν για κάποια ξένη δύναμη, ή εναντίον των συμφερόντων της Ρωσίας.
Η απάντηση του Πούτιν στο τέλος μιας χρονιάς όπου οι ρωσικές αρχές ενέτειναν τις επιθέσεις εναντίον κάθε προσώπου που ασκούσε κριτική στην πολιτική του Κρεμλίνου χαρακτηρίζοντάς το «ξένο πράκτορα» ή μέλος της «πέμπτης φάλαγγας» αφορά περισσότερο τους εναπομείναντες πολιτικούς αντιπάλους του, κυρίως τους φιλελεύθερους.
«Η γραμμή είναι πολύ λεπτή» μεταξύ ενός πολιτικού αντιπάλου και ενός μέλους της «πέμπτης φάλαγγας» εκτίμησε ο Πούτιν που είχε καταγγείλει την πέμπτη φάλαγγα και κατά τη διάρκεια της ιστορικής ομιλίας του το Μάρτιο για την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία.
«Είναι δύσκολο να δει κανείς από το εξωτερικό τη γραμμή που χωρίζει την αντιπολίτευση από την πέμπτη φάλαγγα» τόνισε ο Πούτιν.
«Ένας πολιτικός αντίπαλος, ακόμα και ο πιο σφοδρός, που μάχεται για τα συμφέροντα του κόμματός του, και στην περίπτωση της πέμπτης φάλαγγας τα πρόσωπα που εκτελούν αυτό που τους υπαγορεύουν τα συμφέροντα ενός άλλου Κράτους, χρησιμοποιούνται για να εκπληρώσουν τους πολιτικούς σκοπούς που είναι εχθρικοί προς εμάς», ανέφερε ο Πούτιν.
Προσωπικότητες της Ρωσίας που επικρίνουν το Κρεμλίνο, όπως ο αστέρας της ροκ μουσικής Αντρέι Μακάρεβιτς, οι συναυλίες του οποίου ακυρώθηκαν σε πολλές ρωσικές πόλεις, «πρέπει να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους δημόσια» προσέθεσε ο ίδιος.
«Η επίσημη εξουσία δεν έδωσε ποτέ εντολή» να διωχθούν, διαβεβαίωσε ο Ρώσος πρόεδρος.
Σε αυτούς εξάλλου που τον κατηγορούν εμμέσως ότι «αναβιώνει το μίσος στους κόλπους της κοινωνίας» ο Πούτιν εξέφρασε τη «σιγουριά του ότι θα κάνει τα πάντα για να ενώσει την κοινωνία».
«Όμως πρέπει μερικές φορές να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους», τόνισε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|