|
| | | | Ανάσα ζωής
Aνοδος των εξαγωγών μας
Aθήνα
Με ανοδικούς ρυθμούς συνεχίζεται η πορεία των ελληνικών εξαγωγών το 2011, καθώς την άνοδο του Ιανουαρίου ακολούθησε αύξηση 35,2% και τον περασμένο Φεβρουάριο, ακόμη και αν αφαιρεθούν οι επιδόσεις των υγρών καυσίμων. Σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων και του Κέντρου Εξαγωγικών Ερευνών και Μελετών (ΚΕΕΜ) στις εκτιμήσεις της ΕΛ. ΣΤΑΤ., η αξία των εξαγωγών (συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών) έφτασε τον το μήνα Φεβρουάριο του 2011 τα 1.432,7 εκ. ευρώ από 1.059,9 εκ. ευρώ, αυξήθηκε δηλαδή κατά 35,2%, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010. Εκπεφρασμένη σε δολάρια η αξία των ελληνικών εξαγωγών έφτασε τα 1.955,5 εκ. δολάρια, σημείωσε δηλαδή αύξηση κατά 34,8%, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010. Να σημειωθεί, ότι για τον Ιανουάριο του 2011, σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2010 καταγράφηκε αύξηση της τάξης του 39,9%.
Το 2010 οι παγκόσμιες εξαγωγές αυξήθηκαν, σύμφωνα με τον ΠΟΕ κατά 14,5%, ήτοι σχεδόν 2,5 ποσοστιαίες μονάδες παραπάνω από την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αν τα στοιχεία της εκτίμησης για το μήνα Φεβρουάριο προστεθούν στα στοιχεία του Ιανουαρίου, οι εξαγωγές στο δίμηνο Ιαν.-Φεβρουαρίου 2011 αυξήθηκαν κατά 37,4% σε σχέση με το αντίστοιχο δίμηνο του 2010 και η αξία τους ανήλθε σε 2.821,5 εκ. ? από 2.052,8 εκ. ευρώ.
Σημαντική αύξηση προκύπτει ακόμη και αν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή από την αξία των εξαγωγών του περασμένου Φεβρουαρίου. Συγκεκριμένα, η αξία των εξαγωγών ήταν αυξημένη κατά 15,2% σε ευρώ, για το Φεβρουάριο του 2011 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο του 2010, αφού ανήλθε στο ποσό των 1.164,6 εκ. ευρώ. έναντι 1.011,3 εκ. ευρώ το Φεβρουάριο του 2010.
Αν εξαιρεθούν δηλαδή τα πετρελαιοειδή για τα οποία καταγράφεται αύξηση της τάξης του 338,8% (από τα 61,1 εκατ. ευρώ τον Φεβρουάριο του 2010 στα 268,1 εκ. το 2011), η ανοδική κίνηση υποστηρίχθηκε στις αυξήσεις που παρατηρήθηκαν στις παρακάτω μεγάλες κατηγορίες προϊόντων ως εξής:
-Λάδια και λίπη (65%)
-Βιομηχανικά Είδη (45,5%)
-Μηχανήματα και υλικό μεταφορών (32%)
-Τρόφιμα (20,8%)
Οι αυξήσεις στις κατηγορίες αυτές υπερκάλυψαν τις οριακές μειώσεις στις κατηγορίες:
-Διάφορα βιομηχανικά είδη (-2,8%)
-Πρώτες ύλες (-2,6%)
-Χημικά (-2,5%)
-Ποτά/καπνός (-0,8%)
Σε ό,τι αφορά τις εισαγωγές, συνεχίστηκε η υποχώρησή τους και κατά τον Φεβρουάριο του 2011 και μάλιστα με εντονότερους ρυθμούς, φτάνοντας στα επίπεδα του -17,3% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2010, με το ποσό να διαμορφώνεται σε 3.065,9 εκ. ευρώ. από 3.705,8 εκ. ευρώ.
Σε επίπεδο διμήνου, οι εισαγωγές διαμορφώθηκαν στο ποσό των 6.742,8 εκ. ευρώ, υποχώρησαν δηλαδή κατά -11,1% από 7.581,4 εκ. ευρώ το 2010. Σε δολάρια η μείωση είναι ακόμη μεγαλύτερη, από 10.602,9 εκ. δολάρια το δίμηνο Ιανουάριου-Φεβρουάριου του 2010, σε 9.096,8 εκ.δολάρια το αντίστοιχο του 2011, δηλαδή υποχώρηση κατά -14,2%.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|