Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κίνδυνοι και για παράκτιες πόλεις τής χώρας μας!!

Έως και 2 μέτρα η άνοδος των θαλασσών μέχρι το 2100



Πηγή PNAS.-

Εάν η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας φθάσει τους δύο βαθμούς Κελσίου, μεγαλουπόλεις, όπως η Νέα Υόρκη θα κληθούν να αντιμετωπίσουν άνοδο της στάθμης των ωκεανών και θαλασσών,η οποία  μπορεί να φτάσει και τα 2 μέτρα μέχρι το τέλος του αιώνα μας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρωτότυπης επιστημονικής μελέτης.

Στην περίπτωση αυτή αναμένεται οτι οι συνέπειες θα ειναι μεγάλες και στην Ελλάδα,ιδιαίτερα στις παράκτιες πόλεις,μέρος τών οποίων μπορεί να καλυφθεί απο νερά!!

Η άνοδος των υδάτων δεν θα είναι ομοιόμορφη. Πάνω από το 90% των παράκτιων πόλεων αναμένεται να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερη άνοδο των υδάτων από 20 εκατοστά. Σε μερικές παράκτιες περιοχές, που επηρεάζονται περισσότερο από τη δυναμική των ωκεανών, όπως στην ατλαντική ακτή των ΗΠΑ και στις νορβηγικές ακτές, η άνοδος μπορεί να φθάσει τα 40 εκατοστά. Αν όμως, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη, η αύξηση της θερμοκρασίας στη συνέχεια ξεφύγει και φθάσει τους πέντε βαθμούς Κελσίου έως το 2010, τότε και η άνοδος των υδάτων θα φθάσει κατά μέσο όρο τα 90 εκατοστά. Αλλά σε αρκετές παράκτιες πόλεις η άνοδος των νερών μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα 1,8 μέτρα. Μία αύξηση θερμοκρασίας έως δύο βαθμούς θεωρείται το αποδεκτό όριο από τη διεθνή κοινότητα, πέρα από τα οποίο οι επιπτώσεις γίνονται ανησυχητικά μεγάλες. Με βάση τα σημερινά δεδομένα για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και άλλων «αερίων του θερμοκηπίου», ορισμένα κλιματολογικά μοντέλα προβλέπουν ότι μια τέτοια αύξηση θα συμβεί πιθανώς μεταξύ 2040-2050. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Σβετλάνα Γεβρέγιεβα του Εθνικού Ωκεανογραφικού Κέντρου της Βρετανίας στο Λίβερπουλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), έκαναν -με τη βοήθεια υπολογιστών- εκτιμήσεις για την επίπτωση της αύξησης της θερμοκρασίας στην άνοσο των υδάτων σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαβάνοντας 136 παράκτιες πόλεις. Η μελέτη προειδοποιεί ότι μετά το 2050, αν οι κλιματικές εξελίξεις και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους επιδεινωθούν, ουκ ολίγες σήμερα ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις θα έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να αντιδράσουν στην επικίνδυνη άνοδο των υδάτων. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν δεν «φρεναριστεί» η αύξηση της θερμοκρασίας μετά το 2050, τότε η στάθμη των υδάτων θα εμφανίσει άνοδο με ρυθμό ταχύτερο (πάνω από ένα εκατοστό ανά έτος) από κάθε άλλη εποχή στη διάρκεια του ανθρώπινου πολιτισμού, δηλαδή από την αυγή της Εποχής του Χαλκού. Με βάση το άσχημο σενάριο για την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τη μελέτη, η Νέα Υόρκη μπορεί να αντιμετωπίσει άνοδο της στάθμης των υδάτων κατά 1,09 έως 2,24 μέτρα, η Νέα Ορεάνη 0,88 έως 2,01 μέτρα, το Λονδίνο 0,75 έως 1,82 μέτρα, το Αμβούργο 0,95 έως 1,95 μέτρα, η Μανίλα 0,92 έως 1,99 μέτρα, το Χονγκ Κονγκ 0,90 έως 1,90 μέτρα κ.α. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία