Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βουδαπέστη: Η νέα βιομηχανία του χολιγουντιανού ονείρου





Ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο Τομ Χανκς, ο Χάρισον Φορντ, στους δρόμους της Βουδαπέστης είναι ένα συνηθισμένο θέαμα, καθώς η ουγγρική πρωτεύουσα έχει αρχίσει να επιβάλλεται ως το Χόλιγουντ της κεντρικής Ευρώπης χάρη στα φορολογικά δώρα και τα υπερσύγχρονα στούντιο για την προσέλκυση της διεθνούς βιομηχανίας του κινηματογράφου.

Ο Χάρισον Φορντ φωτογραφήθηκε να κάνει στα ψώνια του σε μπουτίκ της Βουδαπέστης, ο Χιου Τζάκμαν να κάνει τζόγκινγκ, ο Τομ Χανκς δήλωσε ότι η Βουδαπέστη είναι η ωραιότερη πόλη μετά το Σαν Φρανσίσκο: οι κάτοικοι της ουγγρικής πρωτεύουσας απέκτησαν  πλήθος πρεσβευτών μεταξύ των αστέρων του διεθνούς κινηματογραφικού τζετ σετ.

Ο πιο πρόσφατος, ο Ράιαν Γκόσλινγκ, στον οποίο το αμερικανικό περιοδικό GQ αφιέρωσε τον Δεκέμβριο φωτογραφικό ρεπορτάζ για τους πέντε μήνες των γυρισμάτων του σίκουελ του «Blade Runner».

Η ικανοποίηση των ουγγρικών αρχών θα ήταν απόλυτη εάν ο ηθοποιός, αγνοώντας τις πολιτικές ιδιαιτερότητες της Ουγγαρίας, δεν πόζαρε σε μία από τις φωτογραφίες κρατώντας την εφημερίδα Magyar Nemzet, ιδιοκτησία του μεγαλύτερου πολιτικού αντιπάλου του πρωθυπουργού Βίκτορ Ορμπάν.

Το τηλεοπτικό δίκτυο TV2 διόρθωσε την κατάσταση κρύβοντας με μοζάικ το λογότυπο της φωτογραφίας. Απλό! Αλλωστε, ο ιδιοκτήτης του, ο επιχειρηματίας Αντι Βάινα, είναι φίλος του Βίκτορ Ορμπάν, αλλά και ο κ. Σινεμά της Ουγγαρίας, στον οποίο η χώρα οφείλει την διείσδυσή της στους διεθνείς κινηματογραφικούς κύκλους.

 

Ουγγαρία η πρωτοπόρος

 

Στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεταξύ των πρωτευουσών της Ευρώπης για το ποια θα προσελκύσει τους σε αναζήτηση του καλύτερου ντεκόρ σκηνοθέτες, η Ουγγαρία ήταν μία από τις πρώτες χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ που προσέφερε φορολογικά κίνητρα και επιδοτήσεις στον κόσμο της κινηματογραφικής παραγωγής.

Σήμερα, αυτή η υποδομή είναι από τις πλέον ανταγωνιστικές της Ευρώπης προσφέροντας επιστροφή του 25% του κόστους των ξένων παραγωγών. Το πακέτο είναι τόσο ελκυστικό που λίγο έλειψε ο Luc Besson να μεταφέρει εκεί το γύρισμα της νέας του υπερπαραγωγής, πριν η Γαλλία σπεύσει να μεταρρυθμίσει την τελευταία στιγμή το δικό της φορολογικό σύστημα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ουγγρικής κυβέρνησης ,οι διεθνείς και ουγγρικές κινηματογραφικές παραγωγές άφησαν στην Ουγγαρία 271 εκατομμύρια ευρώ το 2016, έναντι 105 εκατομμύρια το 2011.

«Ο τομέας της παραγωγής αναλογεί στο 0,15% του ΑΕΠ, το υψηλότερο επίπεδο την Ευρώπη», σύμφωνα με την Ανιές Χαβάς διευθύντριας του Εθνικού Ιδρύματος Κινηματογράφου της Ουγγαρίας, το οποίο ιδρύθηκε το 2011, υπό την αιγίδα του Αντι Βάινα, για την προώθηση της θέσης της Ουγγαρίας στην παγκόσμια κινηματογραφική παραγωγή.

Ο Αντι Βάινα, παραγωγός των blockbusters «Rambo» και «Terminator», έκτισε την καριέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε μετά την επιστροφή του στην Ουγγαρία και την αναγόρευσή του από τον Βίκτορ Ορμπάν σε Επίτροπο για το Σινεμά, ο «προστάτης » του ουγγρικού κινηματογράφου.

Είναι ένας από τους κύριους μετόχους του στούντιο Korda, μίας από τις υπερσύγχρονε μονάδες κινηματογραφικής παραγωγής που άνοιξαν στην Ουγγαρία στη δεκαετία του 2000.

 

Στούντιο εν μέσω αμπελώνων

 

Τα τελευταίας τεχνολογίας στούντιο βρίσκονται μέσα στους αμπελώνες, σε απόσταση καμιά εικοσαριά χιλιομέτρων από το κέντρο της Βουδαπέστης. Εκεί γυρίστηκαν οι ταινίες «Hell Boy» «Inferno» «The Martian». Για τα ντεκόρ τους χρειάστηκαν 4.000 τόννοι χώματος για την αναπαράσταση των τοπίων του κόκκινου πλανήτη.

«Χάρη σε αυτές τις εγκαταστάσεις, τις ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις και ένα έμπειρο και φθηνό εργατικό δυναμικό, η Βουδαπέστη έχει εξελιχθεί σε δεύτερη σε σημασία ευρωπαϊκή πλατφόρμα κινηματογραφικής παραγωγής μετά το Λονδίνο και δεν έχουμε ακόμη φθάσει παρά στο 75% των δυνατοτήτων μας», διαβεβαιώνει ο Ντάνιελ Κρεσμέρι, υπεύθυνος παραγωγής των στούντιο Korda.

Η κινηματογραφική βιομηχανία της Ουγγαρίας αποτελείται από εκατό περίπου εταιρείες που απασχολούν 4.000 εργαζόμενους , χωρίς να υπολογίζονται οι ευνοϊκές συνέπειες για τον τουρισμό.

Ακόμη και οι ανεξάρτητοι κινηματογραφιστές βρίσκουν μία θέση στην χολιγουντιανών διαστάσεων ουγγρική βιομηχανία.

Οι υπηρεσίες βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο, λέει ο ούγγρος σκηνοθέτης Κορνέλ Μούντρουτσο, που δηλώνει υπερήφανος για την πόλη του όπου γύρισε την τελευταία του ταινία. Η προηγούμενη, το «White God» (Λευκός Θεός), βραβεύτηκε στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ των Κανών.

Ο Λάζλο Νέμες, σκηνοθέτης της ταινίας «Ο Γιος του Σαούλ», είναι το άλλο μεγάλο όνομα του ουγγρικού σινεμά.

Μία γενιά που αποδεικνύει, σύμφωνα με τον Αντι Βάινα, ότι η προώθηση του εμπορικού σινεμά δεν είναι ασύμβατη με την άνθηση νέων ταλέντων. Ούτε με την προώθηση των παράπλευρων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, αφού ο Αντι Βάινα είναι παράλληλα ιδιοκτήτης πλήθους καζίνων στην Ουγγαρία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία