Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τουλάχιστον 44 νεκροί και  8 τραυματίες

Αεροπορική τραγωδία στη Ρωσία 



Μόσχα (Τετάρτη)

Τουλάχιστον 44 άνθρωποι σκοτώθηκαν  κατά τη συντριβή στη διάρκεια της προσγείωσης ρωσικού αεροσκάφους σε αυτοκινητόδρομο κοντά στο Πετροζαντόφσκ της Καρελίας (νοτιο-δυτική Ρωσία), ανακοίνωσε το υπουργείο Εκτάκτων Καταστάσεων της Ρωσίας.

    "Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, 52 άνθρωποι επέβαιναν στο αεροσκάφος, 44 σκοτώθηκαν και 8 έχουν τραυματισθεί", ανακοίνωσε εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου στο πρακτορείο ειδήσεων RΙΑ Novosti.

    Το αεροσκάφος, ένα Tu-134 , που ανήκει στην αεροπορική εταιρεία RussAir, επιχείρησε να προσγειωθεί σε αυτοκινητόδρομο, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το αεροδρόμιο του Πετροζαντόφσκ. Εξαιτίας του σοκ της πρόσκρουσης, το αεροσκάφος διερράγη και ανεφλέγη.

    Τα πτώματα των επιβαινόντων διασκορπίστηκαν στον αυτοκινητόδρομο , μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax, διευκρινίζοντας ότι το αεροσκάφος κινδύνεψε κατά την επείγουσα προσγείωσή του να πέσει σε κτίρια κατοικιών.

    "Η σκηνή είναι φρικιαστική. Πρόκειται για μακελειό. Τα πτώματα κείτονται στο οδόστρωμα", δήλωσε αεροπορική πηγή.

    Οι οκτώ τραυματίες του αεροπορικού δυστυχήματος νοσηλεύονται με εγκαύματα. Επτά βρίσκονται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, δήλωσε εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εκτάκτων Καταστάσεων. Μεταξύ τους, περιλαμβάνεται ένα παιδί 10 ετών.

    Σύμφωνα με τα ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων, ένας σουηδός πολίτης περιλαμβάνεται στους νεκρούς.

    Το δυστύχημα οφείλεται στις δυσχερείς μετεωρολογικές συνθήκες, σύμφωνα με τον διευθυντή του αεροδρομίου του Πετροζαντόφσκ, Αλεξέι Κουζμίτσκι. Κατά τη διάρκεια της προσγείωσης υπήρχε ισχυρή βροχόπτωση και πυκνή ομίχλη είχε καλύψει την περιοχή.

    Όμως, σύμφωνα με αναπληρωτή διευθυντή της εθνικής επιτροπής έρευνας για τα αεροπορικά δυστυχήματα Αλεξέι Μορόζοφ, το δυστύχημα είναι πιθανόν να οφείλεται σε βλάβη του συστήματος προσγείωσης το αεροσκάφους.

    "Οι προβολείς της πίστας που πρέπει να είναι αναμμένοι σε περίπτωση κακών καιρικών συνθηκών δεν λειτουργούσαν", πρόσθεσε.

    "Το σημαντικό είναι να μάθουμε εάν το Tu-134 δεν ξεκίνησε την προσγείωσή του στην πίστα του αεροδρομίου, αλλά στο αυτοκινητόδρομο", είπε.

    Το αεροσκάφος εκτελούσε την πτήση Μόσχα-Πετροζαντόφσκ, την πρωτεύουσα της Καρελίας, που συνορεύει με τη Φινλανδία.

    Σύμφωνα με το Interfax, έχουν περισυλλεγεί τα δύο μαύρα κουτιά του αεροσκάφους.

    Το αεροπορικό δυστύχημα είναι ένα από τα πλέον πολύνεκρα των τελευταίων ετών στη ρωσική αεροπορία, έπειτα από τη συντριβή του Tu-154 της ρωσικής εταιρείας Poulkovo στην Ουκρανία το 2006, κατά την οποία σκοτώθηκαν 170 άνθρωποι.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία