Ο Μαρκ Ρούτε κατάφερε να ανατρέψει τις απαισιόδοξες προβλέψεις για την επίδοση του ξενοφοβικού κόμματος Βίλντερς και να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία. Ποιος είναι ακριβώς ο 50χρονος εργένης πρωθυπουργός της Ολλανδίας; Αυτή είναι η ιστορία του.

Το μικρότερο από επτά παιδιά μιας μεσοαστικής οικογένειας, ο 50χρονος Ρούτε έγινε το 2010 ο πρώτος φιλελεύθερος πρωθυπουργός της χώρας από το 1918.

Εργένης, συχνά επικαλείται την Μάργκαρετ Θάτσερ και τον Ουίνστον Τσόρτσιλ ως πρότυπα.

Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η σκληρή στάση του των τελευταίων ημερών στη διάρκεια της διπλωματικής κρίσης με την Τουρκία ενίσχυσε την εικόνα του στα μάτια των ψηφοφόρων.

Χαλαρός, αισιόδοξος -«δεν έχω ταλέντο στην απαισιοδοξία και τη γκρίνια», λέει ο ίδιος χαρακτηριστικά- και προσιτός, ο Ρούτε έχει κερδίσει φίλους εντός και εκτός του κοινοβουλίου.

Αντισυμβατικός, εργάζεται με μερική απασχόληση ως καθηγητής σε μια Σχολή Εμπορικών Σπουδών σε μια φτωχική συνοικία της Χάγης, όπου διδάσκει κάθε Πέμπτη μια ώρα.

Οδηγεί ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο, χρησιμοποιεί ένα κινητό τηλέφωνο παλιάς τεχνολογίας και εξακολουθεί να μένει στο διαμέρισμα που αγόρασε όταν αποφοίτησε από το ιστορικό πανεπιστήμιο του Λέιντεν -το παλαιότερο στην Ολλανδία- με μεταπτυχιακό στην Ιστορία το 1992.

Ντυμένος με τζιν, φούτερ και αθλητικά παπούτσια, ο ψιλόλιγνος πολιτικός εμφανίζεται συχνά τις Παρασκευές τα απογεύματα στο κέντρο της Χάγης, κάποιες φορές μάλιστα γευματίζει σε τοπική πιτσαρία.

Ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως άνθρωπο της ρουτίνας, που εξακολουθεί να τρώει με την 90χρονη μητέρα του ινδονησιακή κουζίνα τα σαββατόβραδα.

Ο Ρούτε έχει παραδεχτεί ότι επηρεάστηκε βαθιά από τον θάνατο του πατέρα του και ενός από τους αδελφούς του, θύμα του ιού HIV το 1989.

«Πάντα υπήρξαμε μια φιλελεύθερη οικογένεια και η αιτία θανάτου του αδελφού μου δεν ήταν ποτέ ταμπού» σημειώνει.

Παρότι τα αρχικά του σχέδια ήταν να γίνει πιανίστας, στο πανεπιστήμιο εντάχθηκε στο φιλελεύθερο κόμμα και αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην πολιτική.

Ο Μαρκ Ρούτε είναι ένας Ολλανδός με το «αμερικανικό όνειρο», γράφει στη βιογραφία του πρωθυπουργού που κυκλοφόρησε το 2010 με τίτλο Όλα για την πολιτική, ο επί τουλάχιστον 20ετία φίλος του Ντερκ Γιάν Έπινγκ.

Πίσω από την φιλική και ευγενική προσωπικότητα αυτή κρύβεται ένας οξυδερκής πολιτικός, ο οποίος συγκρίνει τον εαυτό του με τους τους συντηρητικούς της Βρετανίας-- είναι καλός φίλος του τέως πρωθυπουργού της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον -ή με προσωπικότητες από την CDU της Μέρκελ.

Ο Ρούτε έδειξε για πρώτη φορά την δύναμη και την πυγμή του στη διάρκεια εσωκομματικής σύγκρουσης το 2006-07 όταν τελικά απομάκρυνε τον κυριότερο αντίπαλό του επειδή επανειλημμένως αμφισβητούσε τις ικανότητές του να ηγηθεί του κόμματος.

Σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση εντασσόμενος σε συνασπισμό τον οποίο υποστήριζε το Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) του Βίλντερς που αποχώρησε από τις συνομιλίες για τα μέτρα λιτότητας τον Απρίλιο του 2012 ρίχνοντας έτσι την κυβέρνηση.

Ο Ρούτε ορκίστηκε να μη συνεργαστεί ποτέ ξανά μαζί του.

«Ο Βίλντερς είναι ένας απαισιόδοξος άνθρωπος, ο οποίος αποποιήθηκε των ευθυνών του. Εγώ, αντιθέτως, είναι ένας υπεραισιόδοξος άνθρωπος.»